خوب سایت آماده شده ولی یکم کار داره ایشالاه زود تموم میشه 

اگه دوس داری یکمشو ببینی لینک زیرو بزن

Pets

www.pets.gigfa.com

Welcome

This site is designed for animal friends during the long and much information

  It is set up you can use them.

If you desire to change the language from the following menu can now use their language

 Select it.

Manager:Farbod

Farbod   09364547872

farbod_ariyaei@yahoo.com

 گربه پرشين: از 550 الی 850 هزار تومان

سنجاب: 65 تا 120 هزار تومان

همستر: 5 هزار تومان تا 15 هزار تومان

ایگوانا:270 تا 480 هزار تومان

طوطی کاسکو :قیمت از 250 الی 650 هزار تومان

طوطی سبز:از 48 تا 78 هزار تومان

طوطی عروس هلندی : از جفتی 120 تا 180 هزار تومان 

جوجه عروس هلندی جهت سخنگو کردن : از 85 تا 150 هزار تومان

شاه طوطی : از 180 تا 280 هزار تومان

مرغ عشق : از جفتی 14 تا جفتی 35 هزار تومان

قناری :از 45 تا 300 هزار تومان

طوطی خورشیدی (سان کانوره):از هر عدد 190 تا 250 هزار تومان

محل نگهداري همستر

محل نگهداري همستر

همسترها در شرايط طبيعي لانه‌اي به عمق 1 تا 2 متر در زيرزمين حفر كرده و زندگي خود را در آن سپري مي‌كنند . آنها در فصل زمستان در اين محل به خواب زمستاني مي‌روند . ولي يك همستر خانگي ، در قفس زندگي مي‌كند و خواب زمستاني هم ممكن است براي وي معني نداشته باشد . چرا كه شرايط دما ، نور و ... (كه زمان اين خواب را براي وي تعيين مي‌كند) با محيط طبيعي‌اش متفاوت است  . با وجود اين ، زندگي در قفس بري همستر چندان مشكل نخواهد بود و آنها به مراقبت زيادي نياز ندارند . با اين حال بايد براي تأمين رفاه و آسايش وي و كاهش خطرات احتمالي ، شرايط ايده‌آلي را در قفس برايش مهيا سازيد  .

طراحي و جنس قفسي كه براي اين حيوان خانگي انتخاب مي‌كنيد بايد به گونه‌اي باشد كه آسيبي به وي وارد نسازد و در عين حال قابل جويدن بوسيله حيوان نيز نباشد  .

قفس بايد از فضاي كافي برخوردار باشد و بهتر است كه حداقل به ابعاد 30×50×65 سانتيمتر باشد . در ضمن شكل و طراحي آن بايد به گونه اي باشد كه تميز كردنش براحتي امكانپذير باشد . استفاده از قفسهاي چند طبقه توصيه نمي‌شود . كف قفس را بايد از موادي مانند خاك اره ، ماسه نرم و شن و  ... بپوشانيد تا رطوبت اضافي را جذب كند . بهتر است موادي كه براي بستر استفاده مي‌كنيد قابل جويدن براي همستر نبوده و ضخامتشان نيز از 7 سانتيمتر كمتر نباشد . از آنجايي كه همسترها حيوانات پر تحركي بوده و عدم تحرك و جنب و جوش موجب افسردگي و ناراحتي آنها مي‌شود ، بايد اسباب تفريح و بازي آنها را در قفس فراهم سازيد . اين اسباب بازي مي‌تواند شامل سرسره ، حلقه‌هاي سرگرم‌كننده ، توپ و ... باشد .

ظروف غذا و آب را در گوشه‌اي از قفس و به گونه‌اي ثابت كنيد كه محتوياتشان به آساني نريزد . به ياد داشته باشيد كه همسترها حيوانات بسيار تميزي هستند بنابراين اگر يك محل مناسب در قسمتي از قفس براي دفع و ادرار كردنشان مهيا سازيد ، آنها در محل مذكور دفع ادرار و مدفوع خواهند كرد و تميز كردن قفس ، براي شما راحتتر خواهد بود  .

محل قفس همستر بايد در جايي مناسبي از لحاظ شرايط نور ، دما و ... باشد . براي مثال چون همسترها حيوانات شبكاري بوده و روزها را در خواب سپري مي‌كنند و در واقع چشمان آنها براي قرار گرفتن در برابر نور زياد تكامل نيافته است ، اين محل بايد به دور از تابش مستقيم آفتاب و نور شديد باشد . از طرف ديگر كاهش زياد نور و همچنين دما (به زير 4 تا 5 درجه سانتيگراد) باعث خواهد شد تا حيوان به خواب زمستاني برود . بنابراين اگر دوست نداريد كه همسترتان را در خواب زمستاني ببينيد ، بايد اين مسأله را نيز در نظر داشته باشيد . بهترين دما براي نگهداري همستر بين 25 تا 26 درجه سانتيگراد و رطوبت نسبي 50 درصد مي‌باشد  .

نكته ديگري كه در مورد امكانات داخل قفس همستر بايد در نظر داشته باشيد اين است كه چون اين حيوانات بطور غريزي تمايل دارند درون سوراخ و حفرات پنهان شوند . بهتر است كه يك قوطي ، يا يك قطعه لوله ای استوانه‌اي درون قفس وي قرار دهيد تا در مواقعي كه دوست دارد ، درون آن مخفي شود . به ياد داشته باشيد كه موقع زايمان بايد فضاي بيشتري را براي حيوان مهيا سازيد  . 

توليدمثل و آبستني در همستر

توليدمثل و آبستني در همستر

همسترها حيواناتي با بلوغ زودرس هستند و تشخيص جنسيت آنها نيز كار نسبتا ً ساده‌اي است . شما مي‌توانيد با نگاه كردن از دور نيز نر يا ماده بودنشان را براحتي تشخيص دهيد . همستر نر معمولا  ً كشيده‌تر از همستر ماده بوده ، در قسمت عقبي بدن در طرفين دم ، بيضه‌ها بصورت كاملا برجسته و بيرون‌زده مشاهده مي‌شوند (در همستر نر بيضه‌ها رشد قابل توجهي داشته و درصد بالايي از وزن كلي بدن را شامل مي‌شوند) .

براي تشخيص جنسيت بچه همسترها نيز مي‌توانيد با وارد آوردن فشار به قسمت خلفي شكم ، نر يا ماده بودن آن را تشخيص دهيد . به اين صورت كه در بچه هسمتر نر ، بيضه‌ها از محل خود به سمت بيرون برجسته خواهند شد . ضمن اين كه فاصله مقعد تا دستگاه تناسلي در بچه همستر نر خيلي بيشتر از اين فاصله در بچه همستر ماده مي‌باشد  . در جنس ماده سوراخ ديگري نيز نزديك مقعد وجود دارد كه همان واژن است  .

همستر ماده معمولا در 5 الي 6 هفتگي بالغ مي‌شود و از 6 الي 7 هفتگي توانايي آبستن شدن را كسب مي‌كند . همسترهاي نر نيز در 6 تا 8 هفتگي به شرايط بلوغ رسيده و از 12 هفتگي قدرت باردار كردن همستر ماده را بدست مي‌آورند . آنها در موقع بلوغ موادي را توسط غدد سباسه‌شان ترشح مي‌كنند و در واقع از اين طريق به تعيين قلمرو خود اقدام مي‌كنند  . اصولا همسترها در طبيعت در فصل بخصوصي به فعاليت توليد مثلي مشغول مي‌شوند ولي با نگهدراي آنها در محيط خانه (بدور از طبيعت وحش) اين حالت از بين خواهد رفت .

سيكل جنسي در همسترهاي ماده هر 4 روز يكبار تكرار مي‌شود و مدت زمان مرحله استروس (جفت‌پذيري) نيز 20 ساعت است . در همستر ماده در سيكل استروس ترشحات شيري رنگ با بوي خاصي از ناحيه واژن خارج مي‌شود  . اين ترشحات در روزهاي اول و دوم سيكل استروس ، شفاف ، غليظ و سفيد رنگ بوده و بتدريج در روز سوم به حالت لزج و كدر در مي‌آيد . در همين زمان است كه حيوان ماده به نر اجازه جفتگيري مي‌دهد .

عمل جفتگيري معمولا هنگام عصر (موقع غروب آفتاب) صورت مي‌گيرد . همسترهاي ماده جوان معمولا  ً نرهاي مسن‌تر را ترجيح مي‌دهند . قبل از جفتگيري ، همستر نر و ماده ممكن است حركاتي مانند دويدن در قفس ، بازرسي و بو كردن اندامهاي تناسلي همديگر و دعوا كردن را از خود نشان  دهند . جنس ماده در حين جفتگيري بدن خود را سفت نگه داشته ، دمش را بالا و سر خود را پايين نگه مي‌دارد و منتظر جنس مخالف مي‌شود . وي در موقع جفتگيري يا بدنبال آن ممكن است به جفت خود آسيب وارد سازد .

جفتگيري معمولا ً در اولين استروس پس از زايمان بندرت منجر به آبستني مي‌شود  . بهتر است بعد از جفتگيري همستر ماده را به قفس خود برگردانده و پس از گذشت چهار روز ديگر ، دوباره آن را با همستر نر همجوار كنيد . اگر جفتگيري صورت نگيرد ، همستر ماده در جفتگيري قبلي آبستن شده است ولي چنانچه پس از جفتگيري اول ، خروج ترشحات شيري رنگ از واژن مشاهده شود و جفتگيري دوم صورت گيرد در اين حالت در جفتگيري اول آبستني صورت نگرفته است  . طول دوره بارداري همستر بين 16 تا 21 روز است  . همستر ماده در 30 تا 50 درصد كل دوران زندگي‌اش قادر به فعاليت توليدمثلي مي‌باشد . تعداد نوزادان در هر زايمان معمولا بين 4 تا 8 عدد مي‌باشد . البته همسترهاي ماده تا زایمان پنجم و ششم نوزادان زيادي بدنيا مي‌آورند ، ولي پس از اين مدت زاد و ولد آنها كاهش پيدا مي‌كند  .

سعي كنيد يك رژيم غذايي با كيفيت بالا براي همستر ماده‌اي كه زايمان كرده فراهم كنيد و حتما ً محيطي آرام و تميز و گرم را براي وي مهيا سازيد . هيچ موقع سعي در تماشاي همستر ماده در حين زايمان نكنيد زيرا اينكار باعث ايجاد استرس و هيجان در وي خواهد شد  . بهتر است كه بچه همسترها را به مدت 1 هفته تا 10 روز با مادرشان تنها بگذاريد و به هيچ عنوان نوزادان تازه بدنيا آمده را لمس نكنيد ، زيرا مادر آنها با استشمام بوي دست شما ، ديگر آنها را شير نداده و احتمالا سعي در كشتن شان (خوردن نوزادان) خواهد كرد .

عوامل ديگري از جمله فضاي كم ، ايجاد سر و صدا و مزاحمت در موقع شيردهي ، عدم دقت در تغذيه صحيح همستر مادر ، مزاحمت در حين زايمان ، نمايان بودن لانه ، گاز گرفته شدن مادر توسط بچه همسترها و عدم رعايت بهداشت نيز ممكن است باعث ايجاد اين رفتار (کشتن بچه همسترها توسط همستر مادر) شوند .

بچه همسترها در هنگام تولد كر و كور بدنيا مي‌آيند . وزن تقريبي آنها در اين هنگام 2 گرم است . در روز سوم پس از تولد ، موهاي حيوان شروع به رشد كرده و در روز پنجم گوشها شروع به باز شدن مي‌كنند . در سن دو هفتگي ، آنها تقريبآ به اندازه 3 برابر ، افزايش وزن پيدا مي‌كنند . بچه همسترها معمولا در سن 1 ماهگي از شير گرفته مي‌شوند .

بهداشت همستر

بهداشت همستر

از آنجايي كه همسترها حيوانات كنجكاو و جونده‌اي هستند ، در صورتيكه در محيط اطراف خود (بيرون از قفس) به گردش آزادانه بپردازند ، ممكن است خطراتي را براي خود بوجود آورند . براي مثال جويدن سيمهاي برق مي‌تواند منجر به مرگشان شود . بنابراين حتي الامكان اين فرصت را براي وي مهيا نسازيد . محل نگهداري همستر را حداقل هفته‌اي يكبار تميز كنيد . ظروف آب و غذا نيز بايد هر هفته حداقل سه بار تميز و ضد عفوني شوند . در ضمن بايد دقت كنيد كه از مواد سمي در شستشو  و ضدعفوني كردن قفس  ، ظروف آبخوري و غذاخوري استفاده نكنيد  .

قبل از خوراندن سبزيجات تازه  و ميوه‌ها آنها را بطور دقيق شستشو دهيد ، چرا كه ممكن است آغشته به سموم آفت كش بوده و براي حيات حيوان خطرآفرين باشد . همواره پس مانده‌هايي غذايي را از بستر و قفس همستر جمع كنيد زيرا در غير اينصورت آنها دچار گنديدگي شده و باعث بروز بيماري خواهند شد . همانطور كه در صفحات پيش گفته شد ظرف آب نيز بايد به گونه‌اي باشد كه براحتي آب درون آن به قفس نريزيد  .


همسترها اساسا ً به خوردن كرم‌ها ، سوسك‌ها و ساير حشرات علاقه نشان مي‌دهند ، با اين حال سعي نكنيد در تغذيه آنها از اين موجودات استفاده كنيد . حتي‌الامكان از ورود موشها به محل زندگي همستر جلوگيري كنيد ، چرا كه ممكن است بيماريهاي خطرناكي را به همستر منتقل كنند . در مورد محل نگهداري همستر بايد دقت داشته باشيد تا از وزش باد و هواي سرد درامان باشد و در صورت امكان يك جاي گرم را براي نگهداري آن در نظر بگيريد  .

اگر تعداد زيادي همستر نگهداري مي‌كنيد ، همواره دقت داشته باشيد كه همستر بيمار را شناسايي كرده و آن را از بقيه جدا كنيد  . همستر بيمار ممكن است علائمي مانند ترشحات بيني و چشم ، موريختگي ، اسهال ، عطسه ، عدم تحرك و نشاط ، رنگ‌پريدگي چشمها و بي‌اشتهايي را نشان دهد . توجه داشته باشيد كه سرماخوردگي مي‌تواند از انسان به همستر منتقل شود . بنابراين از تماس اشخاص سرماخورده با آن جلوگيري كنيد .


در محل زندگي جمعي همسترها ، همستر زخمي را از سايرين جدا كنيد چرا كه همستر زخمي مورد حمله ساير همنوعان خود قرار خواهد گرفت . نكته ديگري كه در مورد بهداشت همستر بايد رعايت كنيد اين است باید كه با قرار دادن مقداري چوب سفت و محكم مانند چوب گردو و يا بلوط از رشد بيش از حد دندانهاي همستر جلوگيري كنيد  .

در مورد مقيد كردن همستر نيز بايد دقت كنيد تا از خشونت بيجا خودداري كرده و موجبات ترس و تحريك حیوان را فراهم نسازيد  . براي مقيد كردن مي‌توانيد از يك قوطي استوانه‌اي شكل استفاده كنيد و يا مي‌توانيد پوست ناحيه گردن حيوان را گرفته و پاهاي عقبي آن را در كف دستتان نگهداريد . اگر قادر نيستيد كه هيچ كدام از روشهاي گفته شده را بكار ببريد ، بهتر است يك دستكش پوشيده و آنرا برداريد .

آشنایی با همستر

آشنایی با همستر

همسترها حيوانات كوچكي از رده جوندگان هستند كه در مناطق معتدل اروپايي و آسيايي شناخته شده‌اند . گفته مي‌شود آنها اولين جونده ساكن بيابان بوده‌اند كه براي اولين بار در كشور سوريه به وجودشان پي برده شده است . با وجود اينكه همستر يك حيوان شبزي بوده و در روز به خواب و استراحت مي‌پردازد ، در سال 1945 با استقبال بسياري از مردم (بعنوان يك حيوان خانگي زيبا و دوست‌داشتني) مواجه گرديد و در حال حاضر هزاران عدد از آنها سالانه توسط علاقمندان به اين حيوان خريداري مي‌شود . اين جونده كوچك و دوست‌داشتني علاوه بر اينكه بعنوان يك موجود خانگي كوچك و دست‌آموز مطرح گرديده در قالب يك حيوان آزمايشگاهي در تحقيقات مختلف مانند بررسي عفونتهاي كرمي و تك‌ياخته‌هاي ، بررسي ناهنجاريهاي جنيني ، ديابت ، سنگهاي كيسه صفرا ، سرطانها ، پيوند اعضا و ... مورد استفاده قرار مي‌گيرد .

همسترها اصولا حيوانات آرام ، مطيع و در عين حال بسيار بي باك و شجاعي هستند . آنها بندرت رفتارهاي تهاجمي از خود نشان مي‌دهند . با اين وجود داراي دستگاه عصبي حساسي بوده و در مقابل تحريكات قوي پيرامون خود بشدت احساس ترس مي‌كنند كه در اين مواقع ممكن است اقدام به گاز گرفتن كنند . آنها به لحاظ ساختار بدني ، شبيه به رت‌ها هستند و به رنگهاي مختلفي مانند كرمی ، سفيد ، آبي ، طلايي ، خرمايي و ... ديده مي‌شوند . البته رنگهاي تركيبي مانند ابلق ، رگه رگه ، خالدار ، موزائيكي و ... نيز در اين حيوان وجود دارد .

از خصوصيات بارز و منحصر به فرد همستر در بين ساير جوندگان ، داشتن جيبهاي دهاني بسيار وسيع است كه از آنها براي ذخيره و حمل و نقل غذا استفاده مي‌كند علاوه بر اين همستر مانده از اين جيبها براي جابجا كردن نوزادان خود و همچنين پنهان كردن آنها در مواقع خطر بهره مي‌برد

 

طول بدن همسترها بين 10 تا 24 سانتيمتر ، در واريته‌هاي مختلف ، متغير است . آنها برخلاف ساير جوندگان داراي دمي كوتاه و كلفت هستند . موهاي حيوان پرپشت ، نرم و براق بوده و در اطراف در مقايسه با قسمتهاي ديگر موي كمتري وجود دارد ، ضمن اينكه در همسترهاي مسن موهاي ناحيه گوش ريخته و در اين حالت گوشها لخت و براق مي‌شوند .

همسترها داراي سري باريك شبيه به سر موش هستند . گوشهاي آنها بزرگ و افراشته بوده و چشمانشان درخشان و براق است با اين حال قدرت بينايي ضعيفي دارند . آنها داراي 4 انگشت كامل در پاهاي جلويي و 5 انگشت در پاهاي عقبي هستند . فرم پاها و انگشتهاي حيوان براي كندن و بالا رفتن تكامل يافته و ماهيچه‌هاي قوي شان در راه رفتن و ايستادن روي دو پا به حيوان كمك مي‌كند .


اين حيوان داراي فك و دندانهاي اختصاصي براي عمل جويدن است . همستر فاقد دندانهاي نيش و پيش آسيا بوده و در هر فك خود دو دندان پيش دارد . دندانها در اين حيوان نيز مانند اكثر جوندگان از رشد دائمي برخوردار است . دستگاه گوارش حيوان از يك معده دو قسمتي ، داراي بخش غده‌اي و غيرغده‌اي تشكيل شده است . دستگاه تنفسي‌ همستر نيز از ريه چپ يك قسمتي و ريه راست سه قسمتي (3 لويي) ساخته شده است .

طول عمر همسترها بطور متوسط 5/1 تا 3 سال است . آنها در محل زندگي طبيعي خود ، زمين را كنده و يك كانال كه يك راهروي اصلي و تعداد زيادي راهروي فرعي دارد ايجاد مي‌كنند . البته همستر ماده در دوران بچه‌داري ، تعداد راهروها و كانال‌هاي عمودي لانه‌اش را به بيش از 10 كانال افزايش مي‌دهد . در واقع وي اين كار را براي محافظت از بچه‌هاي خود از تهديدها و خطرات خارجي انجام مي‌دهد . لانه‌اي كه همستر در زيرزمين مي‌سازد با فراهم آوردن دماي متوسط (و كمي پايين) و رطوبت بالا ، شرايط ايده‌آلي براي وي مهيا مي‌سازد . آنها قسمتي از اين لانه زيرزميني را براي خواب و محل ديگر را براي دفع ادرار و مدفوع در نظر مي‌گيرند . محل خواب آنها معمولا ً در دورترين و امن ترين قسمت لانه قرار دارد و همستر در اين محل به خواب و استراحت مي‌پردازد . اين حيوان در شرايطي مانند كاهش طول روز و دما شروع به جمع‌آوري غذا در لانه خود كرده و آماده رفتن به خواب زمستاني مي‌شود ، وي در موقع خواب به شكل يك توده گرد در مي‌آيد .



همسترها حيواناتي قلمرو طلبي مي‌باشند . غدد سباسه‌اي كه در پهلوهاي حيوان وجود دارد براي تعيين قلمرو و همچنين در فعاليتهاي توليد مثلي ، براي جذب همستر ماده بكار مي‌رود . جنس نر در مقايسه با جنس ماده خيلي راحتتر اهلي و رام مي‌شود . در بين جمعيت نرها ، ندرتا ً جنگ و دعوا رخ مي‌دهد ولي در بين ماده‌ها و يا در جمعيت مخلوط نر و ماده ، امكان درگيري و دعوا بسيار زياد است . از خصوصيات جالب و منحصر به فرد اين حيوان خانگي اين است كه در مواقع استرس به شدت عرق كرده و بدنبال آن صدايي شبيه گريه كردن از خود در مي‌آورد .  

اصول نگهداری از همستر

اصول نگهداري از همستر

منشاء :

کشف هَمستِر به قرون وسطي در جنوب اروپا باز مي گردد. اسم همستِر برگرفته از کلمه آلماني Hamstern به معناي انبار دهنده مي باشد و اين نام را به دليل اينکه هَمستِر غذايش را در کيسه لپهايش حمل مي کند بر او نهاده اند.

نوع :

هَمستِر جزو پستانداران خونگرم از خانواده جوندگان مي باشد. در شبها فعال است و در طول روز به استراحت مي پردازد. داراي گونه هاي مختلفي مي باشند که تنها برخي از آنها بعنوان حيوان خانگي نگهداري مي شوند. برعکس موشها ، هَمِستِر بدون دم به دنيا مي آيد. نوع Golden آن در رنگهاي مختلف يافت مي شود و بعضي از آنها نيز داراي موهاي بلند مي باشند.

خلق و خو :

همستِرها حيوانات مناسبي براي نگهداري در آپارتمان مي باشند. موجود آرام و تميزي است که رفتار بسيار دوستانه اي دارد. به بازي کردن و دويدن در چرخ علاقه دارند. اگر از کودکي او را در دست بگيريد به سادگي دست آموز مي شود و هرگز گاز نمي گيرد. نبايد هَمِستِر را به ناگهاني و سريع بلند کرد چراکه اين کار موجب ترسيدن حيوان مي شود. اگر هَمِستِري گاز مي گيرد و يا شناختي از او نداريد مي توانيد او را از پوست پشت گردنش بلند کنيد.

هَمِستِرها داراي دندانهاي جلويي بزرگ و قدرتمندي مي باشند که براي جلوگيري از رشد بيش از حد آن بايد اشيائي براي جويدن در اختيار حيوان قرار داد. هَمِستِرها داراي حس بينايي بسيار ضعيف و در عوض خس بويايي و شنوايي عالي هستند. هَمِستِرهاي Golden را بايد بعد از 8-10 هفتگي از يکديگر جدا کرد تا باهم نجنگند (خصوصاً ماده ها).

به هر حال نوع Russian Dwarf را مي توان به صورت جفت نگهداري نمود. هرگز نبايد هَمِستِر را بيرون از قفس رها کرد چراکه بسيار کوچک بوده و ممکن است وارد هر سوراخي شود و يا زير پا بماند.

فعاليت بدني :

اگر يک چرخ داخل قفس هَمستِر باشد تمام نيازهاي بدني او را تأمين خواهد کرد همچنين مي توان دوسر قوطي هاي کنسرو را بريد و در اختيار حيوان قرار داد. مواظب باشيد تا قسمت تيزي در قوطي باقي نماند.

طول عمر :

حدود 2-3 سال.

بارداري : هَمستِرها تنها زندگي مي کنند و تنها در مواقع جفتگيري به يکديگر مي پيوندند. هَمِستِرهاي طلايي را بايد بعد از جفتگيري جدا نمود و اگرنه ممکن است که ماده حيوان نر را بکشد. اصولاً مدت بارداري در هَمِستِرهاي طلايي 15 روز و در سايرين 19-20 روز به طول مي انجامد. مادر نسبت به نوزادن بسيار حساس است و اگر احساس خطر کند آنها را در کيسه لپ خود پنهان مي کند و به محلي امن مي برد. چشمهاي نوزادان در 2هفتگي باز مي شود و در3-4 هفتگي به طور کامل مستقل مي شوند .

انتخاب همستر :

دو نوع همستر به عنوان حيوان خانگي نگهداري مي شود.همستر طلائي يا سوري و همستر کوتوله. همستر کوتوله تقريبا به اندازه نصف همستر طلائي مي باشد. همستر طلائي در تنهايي نيز زندگي شادي خواهد داشت و اغلب اگر بصورت گروهي نگهداري شوند با هم در گير مي شوند.همستر کوتوله اجتماعي تر بوده و شايد براي نگهداري آنهابصورت دوتايي (از يک جنس) بهتر باشد. از بقيه جهات نگهداري آنها شبيه به هم مي باشد.

موقع انتخاب همستر به رفتار و شرايط آنها دقت کنيد. از خريد همسترهايي که بي حال و ساکت مي باشند اجتناب ورزيد. آنها بايد گوش بزنگ ، کنجکاو و فعال باشند. پوشش بدني بايد صاف و چشم ها تميز باشند. نفس کشيدن حيوان نبايد صدا دار و با زحمت باشد. پوشش بدن بايد تميز بوده و به آن مدفوع حيوان نچسبيده باشد. اگر متوجه شديد درون قفس يک از همسترها به اسهال يا بيماري تنفسي دچار شده است، آگاه باشد که همه همسترها در درون قفس در معرض يک بيماري واگير دار قرار گرفته اند.

خانه همستر :

قفس مخصوص همستِر و آکواريوم مکان مناسبي براي زندگي همستِر مي باشد. يايد فضاي در نظر گرفته شده به ازاي هريک هَمستِر 18 س.م مربع باشد. چون همستِرها در طول روز خوابند وشبها به فعاليت مي پردازند ، بهتر است قفس آنها را جايي خارج از اتاق خواب قرار داد. بايد يک خانه چوبي يا پلاستيکي با مقداري کاغذ و يا پنبه براي همستِر در نظر گرفته شود.

بهتر است بستر قفس را با خاک اره يا خورده کاغذ بپوشانيد. همستِرها به خوبي فرار مي کنند بنابراين اطمينان حاصل نمائيد که قفس به طور کامل محصور باشد! اگر آزاد باشند هر چيزي را در اطرافشان خواهند جويد. سه نوع خانه براي همستر رايج مي باشد. قفس هاي سيمي، قفس پلاستيکي و آکواريوم.

يک قفس سيمي با ميله هاي افقي با فاصله 0.5 تا 0.75 اينچ براي نگهداري مناسب مي باشد چرا که همستربه بالا رفتن علاقه دارد و از ميله ها براي بالا رفتن از ديواره ها استفاده مي کند. از قفس هايي که کف آنها به صورت شبکه اي و سوراخدار است اجتناب کنيد چرا که حيوان در اين قفس راحت نمي باشد بعلاوه تميز کردن اين قفس ها نيز مشکل است.

آکواريوم نيز در دسترس بوده و تميز کردن آن نيز راحت است. اما گردش هوا در آن کمتر بوده و اين فرصت را به حيوان نمي دهد که ازديواره ها بالا رود. يک پوشش نيز براي ممانعت از خروج همستر از آکواريوم و همچنين جلوگيري از دسترسي ديگر حيوانات خانگي به همستر نياز مي باشد.

محل سکونت از پيش ساخته شده پلاستيکي با چند تونل و خوابگاه نيز مناسب مي باشد و حيوان مي تواند از آن براي ورزش و تفريح استفاده کند ولي تهويه هوا و نظافت آن مشکل است. بعلاوه بسياري از همسترهاي طلائي بزرگتر از آن هستند که در تونلها جاگيرند. هرچند براي همسترهاي کوتوله مشکلي پيش نخواهد آمد.

به اين نکته نيز توجه داشته باشيد که محل سکونت اين حيوان بايد آنقدر محکم باشد که در مقابل جويدن هاي اين حيوان بتواند مقاومت کند و بعضا لانه هاي پلاستيکي به راحتي توسط آنها جويده خواهند شد.

بستر سازي:

اغلب صاحبان همستر از تراشه چوب براي پوشاندن کف قفس همستر استفاده مي کنند، ولي بايد از تراشه سرو اجتناب نمود. درخت اشنگ يا ديگر درختان جنگلي براي استفاده در کف قفس بهتر است. درخت کاج نيز بدليل امکان ترشح مواد تحريک کننده و معطر از آن مناسب نمي باشد. کف قفس هر هفته بايد عوض شود.

از آنجا که همسترها معمولا از يک گوشه از قفس براي اجابت مزاج استفاده مي کنند، تميز کردن آن قسمت از قفس بصورت مداوم به تميز ماندن محل زندگي آنها کمک مي کند.

همسترها دوست دارند در زمين تونل حفر کنند.بنابراين عمق پوشش کف بايد آنقدر باشد که حيوان بتواند درون آن تونل حفر کند. بايد قفس را بصورت هفتگي شست و شو کرد. قفس کثيف خيلي زود بوي بد خواهد گرفت.مکان قفس در خانه بايد با دقت انتخاب گردد.از آنجا که همسترها شبگرد هستند محل زندگيشان در روز بايد کاملا ساکت باشد.

با اين حال آنها نبايد آنقدر دور از دسترس باشند که فرصتي براي برقراري ارتباط با انسان در هنگام شروع فعاليت (عصرها)نداشته باشند. قفس آنها بايد دور از تابش مستقيم خورشيد و منابع گرما باشد و بايد بالاتر از سطح زمين بر روي تاقچه يا يک ميز باشد.

لوازم زندگي :

يک جعبه کوچک به عنوان آشيانه در گوشه اي از قفس براي همستر مورد نياز مي باشد که مي توان از يک جعبه مقوايي براي اينکار استفاده نمود که اين جعبه بايد هر چند وقت يک بار عوض شود. کف جعبه را مي توانيد با چيزي نرم مثل دستمال کاغذي بپوشانيد .

مواد کف اين جعبه بايد ماهي يک تا دوبار عوض شود.عوض نمودن بيش از اين باعث برهم زدن آرامش همستر خواهد شد. هر چند چک نمودن منظم جعبه و برداشتن مواد غذائي که حيوان ذخيره نموده پيشنهاد مي شود.

به همستر بايد فرصت جويدن ،نقب زن و ورزش نمودن داده شود. تقريبا تمام همسترها با شوق و ذوق از يک چرخ و فلک مخصوص همستر(با يک سطح يک دست و محکم) استقبال مي کنند. مقداري تونل و لوله (مثل لوله دستمال توالت ) نيز لازم است. شاخه هاي تازه درخت مانند بيد و درختهاي ميوه که براي آنها از سموم ضد آفت استفاه نشده، جعبه هاي کوچک مقوائي و بلوکهاي چوبي براي جويدن و بالا رفتن مناسب است.

براي آبخوري حيوان نيز مي توان از يک بطري با سري که بتواند حيوان به راحتي از آن آب بخورد استفاده نمود.بدينوسيله آب حيوان تميز مانده و حيوان نمي تواند ظرف آب را سرازير نمايد.يک ظرف غذاي کم عمق از سراميک يا چيني بهترين انتخاب براي ظرف غذاي همستر مي باشد تا حيوان نتواند ظرف را برگردانده علاوه بر اين تميز نمودن چنين ظرفي راحت تر است.

رژيم غذايي همستر :

مي توان از غذاي مخصوص جوندگان ، سبزيجات و نان خشک و ميوه ها (البته نه خيلي زياد که باعث اسهال شود) استفاده نمود. نبايد براي آب از کاسه استفاده نمود چراکه هَمِستِر به درون آن مي افتد و قفس را خيس خواهد کرد. همستِرها داراي کيسه هاي لُپي بزرگ هستند که از آن براي حمل غذا استفاده مي کنند.

براي رژيم همستر بهتر است از غذاهاي آماده موجود در بازار استفاده نمود که معمولا بصورت مخلوطي از دانه گياهان يا بصورت يک جيره غذايي به شکل گلوله هاي کوچک و يکدست درون بسته بندي آماده مي باشد. جيره آماده گلوله اي از نظر مواد غذائي متعادل بوده و همستر نمي تواند دانه هاي مورد علاقه خود را دست چين کند به همين دليل اين غذا در بعضي مواقع حيوان را دلزده کرده و بعضي از همسترها اصلا آنرا نمي خورند .

دانه هاي مخلوط آماده براي همستر معمولا از طرف حيوان بهتر پذيرفته مي شوند و پايه خوبي براي رژيم همستر مي باشد. ولي مواظب باشيد از غذايي که تنها شامل دانه گياهان است اجتناب کنيد بلکه غذا بايد شامل مواد مختلفي مثل سبزيجات خشک باشد. از اين غذاي آماده براي حيوان بيش از اندازه نريزيد چرا که با اين کار حيوان دانه هاي مورد علاقه اش را دست چين نموده و باقيمانده غذا را نمي خورد.

اين ايده خوبي است که در هر زمان مقدار کمي غذا بريزيم و اجازه دهيم همستر تقريبا ظرف غذاي خود را قبل از اينکه دوباره غذا بريزيد خالي کند. علاوه بر اين ، به غذاي حيوان بايد تکه هاي کوچکي از سبزيجات و ميوه هاي تازه بعنوان مکمل غذايي افزوده شود. همچنين خوب است بعضي مواقع يک غذاي سفارشي مثل کرم ، جيرجيرک يا يونجه خشک به همستر داده شود.

همچنين بعضي مواقع مي توان مقداري ماست تازه يا تکه اي مرغ پخته به حيوان داد. از دادن لوبياي نپخته ، چشم سيب زميني، سيب زميني سبز ، گوجه فرنگي ، سير ، شکلات و هر غذاي حاوي شکر و نمک خودداري ورزيد.

دست آموز کردن و لمس همستر:

اين امکان وجود دارد که همستر دست انسان را گاز گيرد ولي گاز گرفتن معمولا نتيجه اضطراب و ترس مي باشد. چنانچه حيوان را با آرامي و ملايمت همراه با مقداري باج دهي (به حيوان موقع در دست گرفتن غذايي را که دوست دارد بدهيد) معمولا بر کمرويي و تمايل گزندگي آن غلبه مي کنيد. همچنين همستري که بدليل محيط نامناسب زندگي و يا صداهاي اضافي تحت فشار قرار دارد اغلب اوقات آشفته بوده و تمايل گاز گرفتن در او بيشتر است.

کار کردن بر روي حيوان براي اهلي و دست آموز کردن او را فقط در هنگاميکه حيوان از لانه خود بيرون مي آيد انجام دهيد. بيدار نمودن همستر مطمئنا باعث عصبانيت و بدخلقي حيوان خواهد شد. اهلي نمودن به زمان و بردباري نياز دارد. ابتدا به همستر اجازه دهيد به محيط جديد خو بگيرد. زماني که همستر آرام به نظر رسيد ،شروع به گذراندن وقت خود در اطراف قفس نمائيد و به آرامي با حيوان صحبت نمائيد تا همستر به صداي شما عادت نمايد.

هنگامي که همستر در حضور شما احساس راحتي نمود ،با دست خود شروع به دادن مقداري غذاي خوشمزه( مثل تخم آفتابگردان- کشمش يا هر خشکبار ديگر) به حيوان نمائيد. هنگاميکه همستر غذا را با خوشي از دست شما گرفت ، شما مي توانيد تلاش خود را براي گرفتن همستر شروع کنيد.

اجازه دهيد همستر کف دست شما راه برود. زمان براي اين پيشرفت متغير است و مخصوصا به سن حيوان بستگي دارد. همستر شما ممکن است براحتي بپذيرد که شما او را در دست گيريد و يا ممکن است يک ماه يا بيشتر طول بکشد.

تغذیه همستر

تغذیه همستر

احتياجات غذايي همسترها بسيار شبيه به رت است . آنها در انتخاب غذا سخت‌گير نبوده و تقريبا ً همه چيز خوارند . با اين حال همستر علاقه زيادي به تخم‌مرغ ، برنج ، گوشت و سيب‌زميني دارد . وي حيوان صرفه‌جويي بوده و علاقه زيادي به پرخوري ندارد . با این وجود ، به منظور تامین سلامت و نشاط همستر بايد جيره مناسبي كه شامل پروتئين ، كربوهيدرات ، چربي ، ويتامينها و مواد معدني ضروري باشد برايش مهيا كنيد .

براي برطرف ساختن نياز حيوان به كربوهيدرات ، استفاده از غذاهايي مانند سيب زمينی ، برنج و يا دانه‌هايي مانند ذرت ، گندم ، جو و بلوط مفيد است . بايد اين نكته را در نظر داشته باشيد كه اين حيوان به ويتامينهايي مانند A  و D و E و K و برخي ويتامينهاي خانواده B نياز مبرمي دارد و عدم تأمين آن باعث بروز اختلالاتي مانند كاهش وزن ، ضعف عضلاني ، اختلالات عصبي ، اختلال در شد و ريزش مو خواهد شد . بهمين دلیل سعي كنيد از سبزيجات و ميوه‌هاي تازه در جيره ، بعنوان مكمل غذايي استفاده كنيد . استفاده از سبزيجات بويژه در دوران توليد مثل براي همستر بسيار مفيد خواهد بود . با اين حال هيچ موقع سعي نكنيد مقادير زياد آنرا يكدفعه به حيوان بخورانيد ، زيرا اين كار باعث بروز اسهال خواهد شد .

در ضمن در مصرف حبوبات بايد اين مسئله را مد نظر قرار دهيد كه هر چند همسترها داراي دستگاه گوارش قوي با توانايي هضم بالايي هستند ، با اين حال ميوه‌جات ترش ، مانند پرتغال كه خاصيت اسيدي دارد براي آنها مضر هست لذا توصيه به خوراندن آنها نمي‌شود .

در صورت امكان از پليت‌هاي آماده و مخصوص جوندگان به همراه تخم آفتابگردان (كه از غذاهاي مورد علاقه همستر است) نيز مي‌توانيد استفاده كنيد . مصرف اين پليت هاي آماده شده بخاطر اينكه حاوي مقادير قابل توجهي پروتئين هستند بسيار سودمند خواهد بود . در مورد آب مورد نياز حيوان بايد توجه داشته باشيد كه همسترها اساسا ً به آب زيادي نياز ندارند ، با اين حال بهتر است آب آشاميدني تميز همواره به مقدار كافي در اختيار آنها باشد .

اين حيوانات خصوصيات تغذيه اي عجيب و جالبي دارند . آنها قبل از خوردن غذا ، آنرا به دقت بازرسي مي‌كنند و سپس غذا را وارد جيب هاي گونه اي خود كرده و در اين قسمت انبار مي‌كنند . سپس غذاي انبار شده را در گوشه‌اي خالي كرده و به خوردن آن مشغول مي‌شوند . آنها پس از خوردن غذا با دستهاي خود دهان و بيني‌شان را تميز مي‌كنند . از خصوصيات قابل توجه اين حيوان ، مدفوع خواري آن است كه در واقع جزء عادتهاي تغذيه‌اي حيوان است و ما هيچ توصيه‌اي براي ترك دادن اين عادت نمي‌كنيم . در مورد كميت جيره غذايي و دفعات تغذيه همستر در هر روز ، بايد بدانيد اين حيوان به حدود 8 تا 12 گرم غذاي روزانه و حدود 8 تا 20 سی سی آب نياز دارد . به گفته ديگر وي روزانه به اندازه ده درصد وزن بدنش آب و غذا مصرف مي‌كند و تنها يك وعده غذايي در روز براي تغذيه‌اش كافي است .

اصول نگهداری از سنجاب

پرورش و نگهداري سنجاب

مقدمه

سنجاب جونده اي است نيمه اهلي ،اين حيوان در کشورهاي اروپايي جزو حيوانات اهلي محسوب نمي شود ولي چند سالي است که نگهداري آن در ايران رايج شده است.در طبيعت با توجه به توانايي خود در بالا رفتن از درخت اغلب در جنگلها ودر سوراخهايي که خود در درخت ايجاد مي نمايد زندگي مي کند.

سنجابها گياهخوار بوده وميوه ها ودانه ها عمده غذاي طبيعي آنها را تشکيل مي دهند. سنجاب درختي يک حيوان بساير خاصي مي باشد. او يکي از کمترين حيوانات وحشي است که با انسانها وفق داده شده و ياد گرفته که با انسانها زندگي کند.

سنجاب هم مي تواند از غذاي طبيعت استفاده کند و هم از غذايي که توسط انسانها درست شده است. سنجاب يک ژيمناستيک کار شگفت انگيز است . دم بلند آن باعث مي شود که آو را از بقيه پستانداران روي زمين به راحتي تشخيص داد. قدمت سنجاب طوسي به 50 ميليون سال مي رسد ، از فسيلهاي بدست آمده از آنها در آمريکاي شمالي. سنجاب از خانواده جوندگان مي باشد.

اسم سنجاب برگرفته شده است از يونان باستان ، جايي که ارسطو کلمه (Skiouros ) را به کار برد ، Skia به معني سايه مي باشد و همچنين Oura به معني دم مي باشد. بنابراين معني آن مي شود (کسي که زير سايه دمش مي نشيند).

قرنها بعد فرانسويها يک اسم به نام (esquirel) براي وصف اين حيوان ساختند. و هم اکنون او را (Squirrel) مي نامند. 365 نوع سنجاب در سراسر دنيا وجود دارد.سنجاب ها به 7 دسته تقسيم شده اند: سنجاب درختي که در عموم مردم شناخته شده است ، سنجاب زميني و سنجاب پرنده. سنجاب طوسي يکي از شناخته شده ترين نوع درختي مي باشد. اکثر آنها در نيمکره شمالي ساکن هستند.

طول سنجاب طوسي بطور متوسط به 38 سانتيمتر و وزن آن به 453 گرم مي رسد. غذاي آنها آجيل ، دانه و ميوه مي باشد. طول عمر سنجاب تقريباً 6 سال مي باشد. اکثر سنجابهاي شهري کمتر از يکسال زندگي مي کنند.همچنين سنجاب قرمز هم وجود دارد ، آنها از نوع طوسي خود کوچکتر هستند.


20 تا 25 سانتيمتر طول. رنگ موي آنها از قرمز تا مشکي در متغير است. اکثر آنها داراي شکم سفيد و دم پُرزدار بلند قرمز رنگ مي باشند . بعضي از زير مجموعه هاي آنها مي توانند داراي گوش مشکي رنگ باشند . آنها بيشتر در فصل زمستان رشد مي کنند.

سنجاب قرمز در جنگلهاي کاج و صنوبر يافت مي شود. سنجابها متعلق به خانواده جوندگان هستند و داراي 1650 نوع مختلف هستند. آنها بزرگترين گروه از پستانداران هستند. 365 نوع سنجاب در 7 دسته مختلف وجود دارد که شامل سنجاب پرنده،سنجاب زميني و سنجاب درختي مي باشد بعلاوه پستانداراني مانند موش کيسه دار ، موش خرماي کوهي ، سگ چمنزار.

سنجابهاي طوسي رنگهاي متفاوتي دارند. طوسي هاي آنها بيشتر در عموم مردم راقب دارند تا قهوه اي آنها. همچنين سنجابهايي به رنگ مشکي و سفيد يکدست وجود دارد.ولي آنها از تغييرات روي سنجاب طوسي بوجود آمده اند. سنجاب قرمز مي تواند پوشش مشکي داشته باشد. در حاليکه سنجاب کايباب داراي بدن مشکي و دم سفيد مي باشد هر دو آنها در جنگلهاي کاج يافت مي شوند.

خريداري

با توجه به اينکه اغلب سنجابها در ايران بوسيله تله گذاري گرفته شده ودر شرايط بهداشتي مناسبي نگهداري نميشوند ،هر سنجابي را قبل از خريد بهتر است نزد دامپزشک ببريد. 

نر وماده

در سنجابهاي نابالغ نر ، فاصله بين مقعد حيوان از برآمدگي ادراري تناسلي بيش از ماده ميباشد.(مانند بچه گربه)در سنجاب نر بالغ نيز آلت تناسلي قابل مشاهده است. طول عمر سنجابهاي نر در اسارت اغلب بيشتر از ماده مي باشد.

رابطه با انسان

سنجاب به نسبت خرگوش و همستر خيلي ديرتر اهلي شده وتمايل بيشتري به گاز گرفتن دارد. سنجاب را بهتر است در قفس نگهداري نمود .قفس بايد به اندازه کافي بزرگ بوده (ابعاد 1متر) وداراي ميله هاي فلزي با ضخامت کافي باشد.دندانهاي سنجاب دائما در حال رشد است وبراي سائيده شدن طبيعي آنها، حيوان بايد اغلب اوقات در حال جويدن باشد.

بنابراين ميله هاي قفس بايد داراي استقامت کافي بوده ودر عوض ميتوان داخل قفس شاخه هاي ضخيم درخت را قرار داد. کف قفس راميتوان با پوشال ،کاغذ يابرگ درخت پر کرد. براي لانه نيز ميتوان يک لوله يا کوزه کوچک سفالي در گوشه اي از قفس تعبيه کرد. قرار دادن شاخه هاي ضخيم درخت وثابت کردن آنها به ديواره قفس شرايط مناسبي راجهت بازي و فعاليت سنجاب پديد مي آورد. بهتر است درب قفس داراي 2 چفت باشد زيرا سنجاب راه باز کردن آن را خيلي زود ياد مي گيرد.

سنجابها اغلب به خواب زمستاني مي روند.در صورت بروز اين پديده نبايد مزاحمتي براي حيوان ايجاد شود بلکه بايد آذوقه کافي در دسترس آن قرار داده شود.

تغذيه

سنجاب طيف وسيعي از دانه ها،ميوه ها و سبزيجات را مي خورد.دانه ها شامل (غلات:گندم ،ذرت)و دانه هاي روغني (مثل تخم آفتابگردان)و ميوه ها شامل ميوه هاي خشک(گردو،فندق،بلوط)و ميوه هاي ديگر مثل سيب،انگور وسبزيجاتي نظير کاهو وکلم همگي ميتوانند مورد استفاده سنجاب قرار گيرند.

نکته بسيار مهم در تغذيه سنجاب تنوع غذايي است .نبايد تنها يک نوع غذا به سنجاب داده شود زيرا هر کدام ايجاد عوارضي گوارشي خواهند نمود. بهتر است در 3-2 ظرف غذا از انواع مختلف در اختيار حيوان باشد تا انتخاب کند. براي سنجاب نيز تغيير جيره غذايي بايد به آهستگي صورت گيرد.

توليد مثل

سنجابها بيشترين فعاليت را دراواخر زمستان دارند ،وقتي که فصل جفتگيري فرا مي رسد ، نرها به دنبال ماده ها مي افتند ، وقتي که دنبال کردن به پايان مي رسد زمان عشقبازي شروع مي شود. مراسم دنبال کردن ، بر روي درختان با سرعت بالا اتفاق مي افتد.

مدت زمان بارداري در گونه هاي کوچک 33 روز و در گونه هاي بزرگتر مانند سنجاب طوسي و نوع روباهي آن (Fox Squirrels) بالاي 60 روز طول مي کشد. سنجابها معمولاً در اوايل بهار به دنيا مي آيند.

مينانگين زايمان سنجابها در هر دوره 4 تا نوزاد مي باشد. اين ميانگين با تغيير آب و هوا عوض مي شود. وهله دوم زايمان در اواسط تابستان رخ مي دهد ، اگر غذاي کافي وجود داشته باشد. سنجاب ماده قوي ترين نر را در فصل جفتگيري انتخاب مي کند.

اما بعد از جفتگيري ديگر با آن نر نخواهد جفت خورد. اين طبيعت براي کاهش زاد و ولد و نگاه داشتن گونه ها مي باشد. وزن سنجاب نوزاد هنگام زايمان 31/1035 گرم‌ و بالاي 2.54 سانتيمتر طول دارد ، آنها در اين زمان مو و دندان ندارند و تا 6 تا 8 هفته اول قادر به ديدن نمي باشند.

فعاليت

در تابستان بيشتر فعاليت سنجابها 2 تا 3 ساعت بعد از طلوع خورشيد مي باشد، سپس آنها در بعد از ظهر استراحت مي کنند ، و دوباره 2 ساعت قبل از غروب آفتاب شروع به فعاليت مي کنند. سنجابها قبل از اينکه هوا کاملاً تاريک شود براي خوابيدن به آشيانه هاي خود مي روند ، و به ندرت آشيانه هاي خود را در تاريکي ترک مي کنند.

در زمستان سنجاب فعاليتهاي خود را در آغاز و و سط روز به اتمام مي رساند و در آشيانه خود تا روز بعدي مي ماند. هنگام توفان زمستاني يا سرماي طاقت فرسا ، سنجاب ممکن است روزها آشيانه خود را ترک نکند. اما سنجاب درختي در فصل زمستان به خواب زمستاني فرو نمي رود.

برخي از سنجابهاي زميني در زمستان به خوابي عميقي در آشيانه هايشان فرو مي روند. سنجاب بالغ بطور معمول به تنهايي زندگي مي کند اما در سرماي شديد آشيانه خود را با سنجابهاي ديگر ،براي نگه داشتن گرماي بدن خود تسهيم مي کند. وقتي که درجه حرارت بالا رفت ، ميهمانها آشيانه را ترک مي کنند.

تميز کردن ونظافت

سنجاب نيز (مانند همستر) اغلب در گوشه خاصي از قفس ادرار يا مدفوع مي کند. اين قفس را ميتوان به تناوب تميز کرد.البته سنجاب مدفوع خواري نيز داردو فرصت اين کار نبايد به او داده شود. لانه سنجاب و ظروف غذا نيز بايد بطور مرتب تميز شده وباقيمانده هاي سبزي و ميوه هر روز جمع شوند.

کل قفس را ميتوان سالي 3-2بار تميز کرده و بستر را تعويض نمود.سنجاب ايراني‌ از پستانداران‌ خاص‌ ايران‌ ميباشد جثه اي متوسط با طول‌ سر و تنه‌ 192 تا 230 ميلي‌ متر ، دمي‌ بلند و پشمالو به‌‏‎ ‎طول‌ 128 تا 138 ميلي‌ متر دارد‏‎ . موهاي‌ پشت‌ به‌ رنگ‌ خاكستري‌ ‎متمايل‌ به‌ قهوه‌اي‌ و زير بدن‌ زرد رنگ‌ است‌‏‎ . رنگ‌ موهاي‌ سرو سطح پشتي‌ دم‌ قرمز حنايي‌ و سطح‌ زيرين‌ دم‌ روشن‌تر است .

بطور كلي‌ هرچه‌ ‎از نواحي‌ شمالي‌ جنگلهاي‌ زاگرس‌ به‌ طرف‌ جنوب پيش‌ برويم‌ از رنگ‌‏‎ حنايي‌ كاسته‌ مي‌گردد‏‎ بطوري‌ كه‌ در قسمت‌هاي‌ جنوبي‌ رنگ‌ به‌ زرد‏ نخودي‌ تغيير مي‌يابد‏‎ . بطور كلي‌ رنگ‌ قرمز سر و دم‌ ، اين‌ سنجاب را از ساير سنجابهاي‌ ايراني‌ مشخص‌ مي‌سازد‏‎ . ‌‏‎

تغذيه :

تغذيه سنجاب طوسي ، آجيل ، دانه و ميوه مي باشد همچنين آنها تخم پرندگان ، حشرات ، حتي اگر غذاي ديگري پيدا نکنند لاشه حيوانات را نيز مي خورند. سنجاب طوسي مقداري نمک در رژيم غذايشان نياز دارند ، و ممکن است بتواند اين نمک را از خاک جاهايي که برف و يخ در آنجا بوده تأمين کند. سنجابها شاخه هاي درخت را براي تميز کردن و تيز کردن دندانهايشان مي جوند.

به همين دليل شما ممکن است شاخه هاي زيادي بر روي زمين اطراف درختهاي بزرگ ببينيد. همچنين آنها سيمهاي برق را به همين جهت مي جوند و اينکار موجب قطعي زياد برق در کشور مي شود. مغز سنجابها انداره گردو مي باشد. يک سنجاب بالغ احتياج دارد براي زنده مانده و فعاليت کردن در هفته 453.592 گرم غذا مصرف کند.

سنجابها با يک سري صداي جير جير با يکديگر ارتباط برقرار مي کنند. اندازه فرکانس معمولاً بين 01. کيلوهرتز و 10  کيلوهرتزمي باشد .

اين صداها توام با حرکات دم انجام مي شود. اگر سنجاب محل زندگي خود را در اطاق زير شيرواني شما تغير داد ، تنها راه عملي که بتوانيد آنها را از آنجا دور کنيد فقط از راه تله گذاري امکان پذير مي باشد.

سنجاب پوشش آجيل را با دندانهايش مي شکند. سپس آجيل را با ليسيدن يا ماليدن به صورتش قبل از دفن کردن تميز مي کند. اين عمل يک بوي خاصي را به آجيل اضافه مي کند که اين کار به سنجاب کمک مي کند بعداً آن را براحتي پيدا کند ، حتي زير 30 سانتيمتر برف .

خلق و خو :

غده عرق سنجابهاي درختي در زير پاهايشان است. بين پهنه پا و روي پنجه ها بين انگشتان مي باشد. وقتي که گرم هستند و يا تحرک دارند جاي پاي خود را روي سطوح خشک مي گذارند. اين بو همچنين براي علامت گذاري درختان در قلمرو آنها استفاده مي شود. اگر آشيانه سنجاب با هجوم کک ها يا مزاحمهاي ديگر مواجه شود ، سنجاب از آنجا رفته و آشيانه جديد مي سازد.

براي همين است که درمحوطه اي که آنها زندگي مي کنند تعداد آشيانه ها از سنجابها بيشتر مي باشد. سنجاب طوسي در خيلي از جاهاي غير عادي لانه مي سازد. در اطاق زير شيرواني بيشتر از بقبه جاها آنها همچنين آشيانه هاي خود را در اتومبيلها ، دودکش ها ، کباب پزها و در ايوانها مي سازند. وقتي که سنجاب احساس خطر کند ، حس طبيعي او ايجاب مي کند که درجايي که هست بدون حرکت بماند.

اگر روي زمين باشد به طرف نرديکتري درخت مي رود يا ديگر اشياعي که بتواند براي فرار از آن بالا رود. اگر در درخت باشد با فشار محکم بدنش به پوست درخت به دور کنده درخت مي چرخد. آراستن سنجاب نر درختي دو برابر آراستن ماده هايشان مي باشد.

آنها تميزترين حيوانات در گروه جوندگان مي باشند. دندان سنجابها مداوم رشد مي کند. دندانهاي جلويي آنها هر سال 15 سانتيمتر رشد مي کند ، اما بعلت ساييده شدن منظم کوتاه مي مانند.

يکي از بيشترين مواقعي که سنجابها گاز مي گيرند زماني است که با دست به آنها غذا مي دهيم. هيچ وقت غذا را بين انگشتانتان نگه نداريد ، چون امکان اينکه انگشتانتان گاز گرفته شود زياد است.

چشمان سنجابها هميشه به دنبال شکارچي است و آنها بندرت بر روي چيزي که مي خورند تمرکز مي کنند. دست کم 50 نوع سنجاب پرنده وجود دارد که اکثر آنها در آسيا زندگي مي کنند. آنها دراي آستر نرمي مي باشند.

بيماريهاي مهم

در سنجابهاي خانگي پوکي استخوان ،انگل خارجي وبيماريهاي تنفسي و مسموميت بيشتر مشاهده شده است.

پوکي استخوان :

يک اختلال تغذيه اي است که در اثر کمبود کلسيم وفسفر يا ويتامين Dيا اختلال در نسبت کلسيم به فسفر جيره بوجود مي آيد.در سنجابهايي که در ايران در منزل نگهداري ميشوندبدليل نوع تغذيه وکمبود منابع کلسيم وفسفر در جيره اين عارضه زياد ديده ميشود.جهت پيشگيري از اين امر ،بايد نوزادان به اندازه کافي شير مادر را خورده وپس از آن نيز مکملهاي کلسيم دار به تناوب به جيره اضافه شود .

انگلهاي خارجي :

انگلهايي از قبيل کک،شپش وکنه در موارد زيادي مشاهده شده اند.انگلهاي خارجي علاوه بر خونخواري مي توانند موجب انتقال بيماري شوند. درمان اينها بوسيله دارو هاي اختصاصي ميسر مي باشد.

در مصرف اين داروها که سمي هستند بايد دقت زيادي نمود زيرا در صورت بلعيده شدن توسط سنجاب مي توانند موجب مسموميت شوند.

راهنمای نگهداری سنجاب

راهنمای نگهداری سنجاب


سنجاب درختی یک حیوان بسیار خاص می باشد . او یکی از کمترین حیوانات وحشی است که با انسانها وفق داده شده و یاد گرفته که با انسانها زندگی کند . سنجاب هم می تواند از غذای طبیعت استفاده کند و هم از غذایی که توسط انسانها درست شده است . سنجاب یک ژیمناستیک کار شگفت انگیز است  . دم بلند آن باعث می شود که آو را از بقیه پستانداران روی زمین به راحتی تشخیص داد . قدمت سنجاب طوسی به 50 میلیون سال می رسد ، از فسیلهای بدست آمده از آنها در آمریکای شمالی سنجاب از خانواده جوندگان می باشد .

اسم سنجاب برگرفته شده است از یونان باستان ، جایی که ارسطو کلمه (Skiouros) را به کار برد ، Skia به معنی سایه می باشد و همچنین Oura به معنی دم می باشد . بنابراین معنی آن می شود (کسی که زیر سایه دمش می نشیند) . قرنها بعد فرانسویها یک اسم به نام (esquirel) برای وصف این حیوان ساختند . و هم اکنون او را (Squirrel) می نامند . 365 نوع سنجاب در سراسر دنیا وجود دارد . آنها به 7 دسته تقسیم شده اند: سنجاب درختی که در عموم مردم شناخته شده است ، سنجاب زمینی و سنجاب پرنده . سنجاب طوسی یکی از شناخته شده ترین نوع درختی می باشد . اکثر آنها در نیمکره شمالی ساکن هستند .

طول سنجاب طوسی بطور متوسط به 38 سانتیمتر و وزن آن به 453 گرم می رسد . غذای آنها آجیل ، دانه و میوه می باشد . طول عمر سنجاب تقریباً 6 سال می باشد . اکثر سنجابهای شهری کمتر از یکسال زندگی می کنند .

همچنین سنجاب قرمز هم وجود دارد ، آنها از نوع طوسی خودکوچکتر هستند . 20 تا 25 سانتیمتر طول . رنگ موی آنها از قرمز تا مشکی در متغیر است . اکثر آنها دارای شکم سفید و دم پُرزدار بلند قرمز رنگ می باشند  . بعضی از زیر مجموعه های آنها می توانند دارای گوش مشکی رنگ باشند  . آنها بیشتر در فصل زمستان رشد می کنند . سنجاب قرمز در جنگلهای کاج و صنوبر یافت می شود .سنجابها متعلق به خانواده جوندگان هستند و دارای 1650 نوع مختلف هستند . آنها بزرگترین گروه از پستانداران هستند . 365 نوع سنجاب در 7 دسته مختلف وجود دارد که شامل سنجاب پرنده،سنجاب زمینی و سنجاب درختی می باشد بعلاوه پستاندارانی مانند موش کیسه دار ، موش خرمای کوهی ، سگ چمنزار .سنجابها بیشترین فعالیت را دراواخر زمستان دارند ،وقتی که فصل جفتگیری فرا می رسد ، نرها به دنبال ماده ها می افتند ، وقتی که دنبال کردن به پایان می رسد زمان عشقبازی شروع می شود .

مراسم دنبال کردن ، بر روی درختان با سرعت بالا اتفاق می افتد . مدت زمان بارداری در گونه های کوچک 33 روز و در گونه های بزرگتر مانند سنجاب طوسی و نوع روباهی آن (Fox Squirrels) بالای 60 روز طول می کشد .سنجاب طوسی بوجود آمده اند .سنجاب قرمز می تواند پوشش مشکی داشته باشد . در حالیکه سنجاب کایباب دارای بدن مشکی و دم سفید می باشد هر دو آنها در جنگلهای کاج یافت می شوند .در تابستان بیشتر فعالیت سنجابها 2 تا 3 ساعت بعد از طلوع خورشید می باشد، سپس آنها در بعد از ظهر استراحت می کنند ، و دوباره 2 ساعت قبل از غروب آفتاب شروع به فعالیت می کنند . سنجابها قبل از اینکه هوا کاملاً تاریک شود برای خوابیدن به آشیانه های خود می روند ، و به ندرت آشیانه های خود را در تاریکی ترک می کنند .

در زمستان سنجاب فعالیتهای خود را در آغاز و و سط روز به اتمام می رساند و در آشیانه خود تا روز بعدی می ماند .هنگام توفان زمستانی یا سرمای طاقت فرسا ، سنجاب ممکن است روزها آشیانه خود را ترک نکند . اما سنجاب درختی در فصل زمستان به خواب زمستانی فرو نمی رود . برخی از سنجابهای زمینی در زمستان به خوابی عمیقی در آشیانه هایشان فرو می روند . سنجاب بالغ بطور معمول به تنهایی زندگی می کند اما در سرمای شدید آشیانه خود را با سنجابهای دیگر ،برای نگه داشتن گرمای بدن خود تسهیم می کند . وقتی که درجه حرارت بالا رفت ، میهمانها آشیانه را ترک می کنند .

تغذیه سنجاب طوسی ، آجیل ، دانه و میوه می باشد همچنین آنها تخم پرندگان ، حشرات ، حتی اگر غذای دیگری پیدا نکنند لاشه حیوانات را نیز می خورند .سنجاب طوسی مقداری نمک در رژیم غذایشان نیاز دارند ، و ممکن است بتواند این نمک را از خاک جاهایی که برف و یخ در آنجا بوده تأمین کند . سنجابها شاخه های درخت را برای تمیز کردن و تیز کردن دندانهایشان می جوند . به همین دلیل شما ممکن است شاخه های زیادی بر روی زمین اطراف درختهای بزرگ ببینید . همچنین آنها سیمهای برق را به همین جهت می جوند و اینکار موجب قطعی زیاد برق در کشور می شود .مغز سنجابها انداره گردو می باشد .یک سنجاب بالغ احتیاج دارد برای زنده مانده و فعالیت کردن در هفته 453 .592 گرم غذا مصرف کند .

سنجابها با یک سری صدای جیر جیر با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند . اندازه فرکانس معمولاً بین 01 . کیلوهرتز و 10 کیلوهرتزمی باشد . این صداها توام با حرکات دم انجام می شود .اگر سنجاب محل زندگی خود را در اطاق زیر شیروانی شما تغیر داد ، تنها راه عملی که بتوانید آنها را از آنجا دور کنید فقط از راه تله گذاری امکان پذیر می باشد .سنجاب پوشش آجیل را با دندانهایش می شکند . سپس آجیل را با لیسیدن یا مالیدن به صورتش قبل از دفن کردن تمیز می کند . این عمل یک بوی خاصی را به آجیل اضافه می کند که این کار به سنجاب کمک می کند بعداً آن را براحتی پیدا کند ، حتی زیر 30 سانتیمتر برف .

غده عرق سنجابهای درختی در زیر پاهایشان است . بین پهنه پا و روی پنجه ها بین انگشتان می باشد . وقتی که گرم هستند و یا تحرک دارند جای پای خود را روی سطوح خشک می گذارند . این بو همچنین برای علامت گذاری درختان در قلمرو آنها استفاده می شود .اگر آشیانه سنجاب با هجوم کک ها یا مزاحمهای دیگر مواجه شود ، سنجاب از آنجا رفته و آشیانه جدید می سازد . برای همین است که درمحوطه ای که آنها زندگی می کنند تعداد آشیانه ها از سنجابها بیشتر می باشد . سنجاب طوسی در خیلی از جاهای غیر عادی لانه می سازد .

در اطاق زیر شیروانی بیشتر از بقبه جاها آنها همچنین آشیانه های خود را در اتومبیلها ، دودکش ها ، کباب پزها و در ایوانها می سازند .وقتی که سنجاب احساس خطر کند ، حس طبیعی او ایجاب می کند که درجایی که هست بدون حرکت بماند . اگر روی زمین باشد به طرف نردیکتری درخت می رود یا دیگر اشیاعی که بتواند برای فرار از آن بالا رود . اگر در درخت باشد با فشار محکم بدنش به پوست درخت به دور کنده درخت می چرخد .

آراستن سنجاب نر درختی دو برابر آراستن ماده هایشان می باشد . آنها تمیزترین حیوانات در گروه جوندگان می باشند .دندان سنجابها مداوم رشد می کند . دندانهای جلویی آنها هر سال 15 سانتیمتر رشد می کند ، اما بعلت ساییده شدن منظم کوتاه می مانند .یکی از بیشترین مواقعی که سنجابها گاز می گیرند زمانی است که با دست به آنها غذا می دهیم . هیچ وقت غذا را بین انگشتانتان نگه ندارید ، چون امکان اینکه انگشتانتان گاز گرفته شود زیاد است . چشمان سنجابها همیشه به دنبال شکارچی است و آنها بندرت بر روی چیزی که می خورند تمرکز می کنند .

دست کم 50 نوع سنجاب پرنده وجود دارد که اکثر آنها در آسیا زندگی می کنند . آنها درای آستر نرمی می باشند . سنجابها معمولاً در اوایل بهار به دنیا می آیند . مینانگین زایمان سنجابها در هر دوره 4 تا نوزاد می باشد . این میانگین با تغییر آب و هوا عوض می شود . وهله دوم زایمان در اواسط تابستان رخ می دهد ، اگر غذای کافی وجود داشته باشد .سنجاب ماده قوی ترین نر را در فصل جفتگیری انتخاب می کند . اما بعد از جفتگیری دیگر با آن نر نخواهد جفت خورد . این طبیعت برای کاهش زاد و ولد و نگاه داشتن گونه ها می باشد .


وزن سنجاب نوزاد هنگام زایمان 31/1035 گرم‌ و بالای 2 .54 سانتیمتر طول دارد ، آنها در این زمان مو و دندان ندارند و تا 6 تا 8 هفته اول قادر به دیدن نمی باشند .سنجابهای طوسی رنگهای متفاوتی دارند . طوسی های آنها بیشتر در عموم مردم راغب دارند تا قهوه ای آنها . همچنین سنجابهایی به رنگ مشکی و سفید یکدست وجود دارد .

نگهداري از سگ

نگهداري از سگها 

مراقبت از توله سگ 

سگ شما بايد احساس راحتي کند

ورود يک سگ به خانه براي اولين بار ، اتفاقي هيجان انگيز و خاطره اي به ياد ماندني براي افراد آن خانه است . آماده کردن خانه براي آوردن سگ جديد کار بسيار حساس و مهمي است به خصوص اگر آن سگ قبلا ً شرايط زندگي سختي داشته باشد  . در اين قسمت نکات و راهنماهاي مفيدي جهت آسان تر کردن ورود و آشنايي دوست کوچولوي جديد شما فراهم شده است.

به سگتان فضا بدهيد.

توله سگ ها به زندگي زير دست انسانها عادت ندارند و برخوردهاي خشونت آميز با آنها براي اولين بار ، ممکن است برايشان بسيار وحشت آور باشد.

يک فضاي اختصاصي براي سگتان فراهم کنيد که او بتواند هم به آب و غذا دسترسي داشته باشد و هم محل خواب و راحتي او باشد . توله سگ ها عادت دارند در يک جاي کوچک زندگي کنند بنابراين ممکن است آنها مفهوم رفتن به مکاني ديگر براي آب خوردن را درک كنند.

همچنين توله سگ ها از مکان هاي باز مي ترسند . پس از آنکه مدتي را در مکان امن خود سپري کردند حالا وقت آن رسيده که با محوطه ي خانه آشنا شوند . يادتان باشد سگ کوچولوي شما تا به حال راه پله نديده است پس در بسياري موارد براي بالا يا پايين رفتن از پله ها به شما احتياج دارد.

هيولاهاي خانگي

راههاي مختلفي وجود دارد براي اينکه دوست کوچولوي جديد شما از شرايط محيط خانه کمتر بترسد . به خاطر داشته باشيد جاروبرقي مي تواند يک هيولاي وحشتناک براي سگ شما باشد . سگ ها تا به حال جاروبرقي و ديگر وسايل خانگي که توليد صدا مي کنند و ترسناک هستند نديده اند.

سگ شما به زمان احتياج دارد تا با صداهاي جديد و فضاي درون خانه خود را هماهنگ کند و ممکن است در اين مدت از خيلي از وسايل نا آشنا بترسد . براي اينکه اين مدت بدون استرس سپري شود محيط آرام و ساکتي فراهم کنيد . محل امني براي او آماده کنيد تا هر وقت از چيزي ترسيد به آنجا برود.

بچه ها بايد آموزش داده شوند که سگ را تنها بگذارند تا او کاملا احساس راحتي کند و اين ممکن است روزها و حتي هفته ها طول بکشد.

مراقبت از سگ

نکات مهم

سگتان به شما عشق بدون قيد و شرط مادام العمر ، وفاداري و دوستي مي دهد . در قبالش از شما غذا ، آب ، پناهگاه امن ، مراقبت هاي دامپزشکي و همراهي مي خواهد . اين 10 نکته را رعايت کنيد و از رابطه ي دوستانه ي بين خود و سگتان لذت ببريد.

  ١.قلاده اي متصل به يک کارت کوچک شامل نام شما ، آدرس و شماره تلفنتان به گردن سگ خود ببنديد و در اولين فرصت به فکر کاشت ميکروچيپ باشيد . اهميتي ندارد که شما تا چه اندازه مراقب هستيد چون هميشه اين امکان وجود دارد که سگ شما گم شود . در اين صورت يک کارت شناسايي ، شانس برگشتن سگ شما به خانه را افزايش مي دهد.

٢.از قوانين براي هويت دادن به سگ خود (تشکيل شناسنامه در درمانگاه هاي دامپزشکي) و همچنين واکسيناسيون در مقابل هاري استفاده کنيد . اطلاعات بيشتر در اين مورد را از دامپزشک خود بخواهيد.

٣.از اين قانون ساده پيروي کنيد  : " اطمينان مطلق وجود ندارد ." حتي يک سگ با وجود داشتن هويت قانوني و کارت شناسايي نبايد اجازه داشته باشد بيرون از خانه يا حفاظ باغ برود . بهتر است سگ شما هميشه تحت نظرتان باشد.

٤.براي سگ خود محل زندگي مناسبي تهيه کنيد . يک حفاظ دور حياط يا باغ و يک پناهگاه کوچک براي سگ هاي نگهبان مناسب است ؛ اگرچه سگ ها هرگز نبايد براي مدت طولاني تنها بيرون گذاشته شوند . سگ ها نياز به همراهي انسانها دارند و بهتر است اکثر اوقات داخل خانه و در کنار خانواده باشند.

٥.سگ خود را به طور مرتب براي اطمينان از سلامتي اش نزد دامپزشک ببريد . اگر هنوز براي سگتان دامپزشک انتخاب نکرده ايد هرچه سريع تر با کسب اطلاعات لازم به اين کار اقدام کنيد.

٦.سگ خود را عقيم کنيد . سگ هايي که تحت اين عمل جراحي رايج قرار مي گيرند عمر طولاني تري خواهند داشت ، سالم تر خواهند بود و همچنين عادات غلط کمتري خواهند داشت (مثل گازگرفتن ، دويدن و دور شدن))

با عقيم کردن سگ ، شما از ازدياد جمعيت سگ ها نيز پيشگيري مي کنيد.

٧.براي سگ خود يک رژيم غذايي متعادل و مغذي تهيه کنيد که شامل دسترسي مداوم به آب تميز باشد . از دامپزشک خود در مورد اينکه چه زمان هايي و چه مقدار به سگ خود غذا دهيد مشورت بخواهيد.

٨.به سگ خود تمرينات ورزشي کافي بدهيد تا هميشه تناسب اندام داشته باشد . (اما او را خسته نکنيد) اغلب کساني که سگ دارند ، معتقدند راه بردن سگ دو بار در روز کافي است . اگر در اين زمينه سوالي داريد که چه ميزان ورزشي براي سگ شما مناسب است با دامپزشک خود مشورت کنيد.

١٠.با سگ همراه و مورد اعتماد خود وفادار و صبور باشيد . اطمينان حاصل کنيد که انتظارات شما از سگتان منطقي باشد و به ياد داشته باشيد که اکثر مشکلات رفتاري سگ ها قابل اصلاح هستند . اگر با رفتارهاي سگ خود مشکل داريد با دامپزشک خود در اين زمينه مشورت کنيد.

اکثر سگ ها وقتي مي بينند رفتارهاي طبيعي و غريزي آنها براي انسانها قابل قبول نيست و توسط آنها تنبيه مي شوند به يک موجود افسرده و غمگين تبديل مي گردند . براي پيشگيري ار اين اتفاق سگ خود را در کلاسهاي تربيت سگ شرکت دهيد . يک کلاس تربيت سگ خوب به سگ شما کمک مي کند تا رفتارهايش اصلاح گردد و به يک موجود با ارزش در خانواده تبديل شود.

چه شما بخواهيد به سگتان آموزش دهيد و چه نخواهيد ، دوست کوچک شما دائما ً در حال يادگيري است و اين واقعيت نه فقط براي توله سگ ها ، بلکه براي سگ هاي بزرگتر نيز صدق مي کند . اگر شما قوانين خود را به سگتان آموزش ندهيد او قوانين خود را خلق مي کند.

تربيت سگ ها به صاحبان آنها اين امکان را مي دهد که رفتار سگشان را تحت کنترل درآورند و اين يک رابطه ي دوستانه بين شما و سگتان را نتيجه مي دهد . مي توانيد مطمئن باشيد که سگ شما با رغبت و خوشحالي دستورالعمل هاي شما را اجرا خواهد کرد.

اين مساله خيلي مهم است که در تربيت سگ خود از تکنيک ها و روش هاي خشن استفاده نکنيد بلکه با تشويق هاي مثبت مثل غذا دادن ، توجه کردن و بازي کردن ، رفتارهاي مناسب را در سگ تقويت کنيد . روش هاي تربيت سگ نبايد شامل فرياد کشيدن ، فشار دادن گلو ، کتک زدن ، کشيدن قلاده و ساير اعمالي باشد که سگ را دچار وحشت کند يا درد بکشد.

بهترين سن براي تربيت سگ کدام است ؟

اگرچه زماني که سگ ها هنوز توله هستند بهترين زمان براي تربيت کردن و اجتماعي کردن آنهاست  ؛ اما سگ هاي بزرگتر هم ميتوانند چيزهاي جديدي ياد بگيرند . در حقيقت سگ ها در هر سني مي توانند آموزش داده شوند.

آيا سگ شما توسط يک دامپزشک معاينه شده است تا مطمئن شويد که سالم است ، انگل ندارد و واکسن هايش به موقع تزريق شده است ؟

؟ در صورت استفاده از مربي سگ ، قبل از کلاس به سگ خود غذاي زياد ندهيد چون بسياري از مربي ها بر رفتارهاي غذايي تاکيد مي کنند و سعي مي کنند که رفتارهاي مثبت را در حيوان تقويت کنند.

آيا شما به سگ خود قلاده مي بنديد ؟

دلايل بسياري براي توجيه استفاده طولاني مدت از قلاده وجود دارد . خيلي از مردم فکر مي کنند که سگها بايد بيرون منزل زندگي کنند ؛ درحاليکه سگ خود را مي بندند تا فرار نکند و باغچه را خراب نکند . و يا ممکن است سگ چثه اش بسيار بزرگ شده باشد و يا مشکلات رفتاري پيدا کرده باشد که نگهداري آن در منزل دشوار باشد ، درنتيجه سگ را در حياط مي گذارند و يا احتمالا سگ بيرون نگهداشته مي شود تا از خانه مراقبت کند.

آشنايي با خطرات قلاده بستن طولاني مدت

انجمن حمايت از حيوانات در اعتراض به قلاده بستن طولاني مدت سگ ها قوانيني را به تصويب رسانده اند . چرا ؟ اولا ً مردم روز به روز بيشتر درک مي کنند که بستن و محدود کردن سگ ها براي آنها خطرناک است . سگ ها به عنوان حيوانات شکارچي ، هزاران سال تلاش کردند تا ارتباطي قوي با خانواده ي انساني برقرار کنند . به عبارت ديگر يک سگ خوشحال و مهربان وقتي مداوم بسته شود و ايزوله گردد ، اغلب ناراحت ، نگران و عصبي مي شود . درواقع تحقيقات نشان داده است سگ هايي که بسته مي شوند بيشتر احتمال گاز گرفتن دارند تا سگ هايي که باز هستند . به علاوه ، سگ هايي که نزديک به نرده ها بسته مي شوند ممکن است به قصد پريدن از روي نرده ، غيرعمد خود را حلق آويز کنند . همچنين سگ هايي که بسته هستند مورد حمله ي حيوانات و انسانهاي بي رحم قرار مي گيرند.

اگر تا به حال سگتان را عقيم نکرده ايد حتما براي انجام اين کار اقدام کنيد . سگي که عقيم شده است کمتر تمايل به بيرون رفتن و فرار کردن دارد و بيشتر دوست دارد در خانه بماند . اين يک روش مطمئن است که مزاياي زيادي براي سلامتي و رفتار سگتان در بر دارد . براي اطلاعات بيشتر از دامپزشک خود کمک بخواهيد.

به ياد داشته باشيد که مشکلات رفتاري مثل پارس کردن ، گاز گرفتن و کندن زمين اغلب نتيجه ي بي حوصلگي و بي تحرکي است . با تهيه ي اسباب بازي هاي مناسب ، تمرين هاي پرتحرک و تشويق هاي مثبت شما مي توانيد رفتارهاي آزار دهنده ي سگتان را تغيير دهيد و به جايش رفتار مورد قبول در داخل منزل را به او ياد دهيد . به علاوه سگي که در داخل خانه است به نسبت سگي که در حياط به قلاده بسته شده است بيشتر در مقابل مهاجمان و دفاع از شما عکس العمل نشان مي دهد.

براي سگتان پناهگاه مناسبي تهيه کنيد

سگ ها علاوه بر ايمن بودن در مقابل خطرات ، به پناهگاهي جهت محافظت از عناصر خارجي نياز دارند . سگ هايي که بيرون نگهداشته مي شوند ، در زمستان در مقابل سرماي آزاردهنده و در تابستان در مقابل گرماي سوزاننده قرار مي گيرند . براي محافظت از سگتان در برابر آب و هواي خشن ، برايش يک خانه اي درست کنيد.

البته برخي حيوانات با موهاي خيلي بلند يا خيلي کوتاه حتي اگر بيرون منزلتان برايشان خانه درست کنيد در برابر تغييرات دمايي شديد دوام نمي آورند . همچنين يادتان باشد اگر بيش از يک سگ داريد بايد براي هرکدام يک پناهگاه درست کنيد.

براي تهيه ي يک خانه ي مناسب براي سگتان اين پيشنهادها را در نظر بگيريد.

خانه ي سگتان بايد به قدري بزرگ باشد که او بتواند بايستد و به راحتي بچرخد و به قدري کوچک باشد که گرماي بدن سگ به خودش برگردد.

سقف خانه بايد شيب دار باشد تا آب باران از روي آن به پايين بريزد.

اگر خانه ي سگ شما از چوب درست شده باشد بايد حداقل 2 اينچ بالاي سطح زمين قرار داده شود تا کف آن پوسيده نشود.

درِ خانه بايد به قدري بزرگ باشد که سگتان به راحتي وارد آن شود.

در طول ماههاي زمستان ، براي حفاظت از سگتان در برابر بادهاي سرد ، در خانه بايد توسط يک صفحه پلاستيکي قابل انعطاف ( مثل يک پادري که گوشه هاي تيز و برنده نداشته باشد ) پوشيده شود ، يک تکه موکت هم در مواقع ضروري مي تواند کارساز باشد اما موکت خيس مي شود و يخ مي زند.

جاي خواب تميز و خشک از کاه ، حصير و يا برگ هاي سرو برايش تهيه کنيد . جاي خواب سگتان را بايد هر هفته عوض کنيد تا از سفت شدن و کثيف شدن آن جلوگيري کنيد.

در ماههاي گرم سال سگ شما بايد در جاي سايه باشد (زير سايه ي درخت و يا زير سايه بان) . خانه  سگ در مجاورت مستقيم آفتاب خيلي گرم مي شود و سگ شما در داخل آن احساس راحتي نمي کند.

هر وقت سگتان را بيرون نگه مي داريد مطمئن شويد آب تميز در ظرف لبه دار و يا در يک تشت بزرگ هميشه در اختيارش قرار دارد . همچنين حواستان باشد که آب در ماههاي سرد سال يخ مي زند.

نکاتي در مورد رفتار سگ ها

سگ شما برايتان دوست و همراه خوبي خواهد بود اما هر از چند گاهي ممکن است با رفتارهايش شما را عصباني کند . مثل کثيف کردن فرش و موکت و يا خيس کردن کفش هايتان با آب دهانش . با اينکه سگ ها به آساني در وهله ي اول عشق و دوستي را به صاحبانشان هديه مي دهند ، اما ياد گرفتن قوانين زندگي با انسانها براي آنها به همين سادگي نيست.

شايد پاپي کوچولوي شما هنوز مفهوم آموزش در خانه را به طور کامل درک نکرده است و يا ممکن است برايش قابل توجيه نباشد که چرا پريدن از روي نرده ها ممنوع است . هرگونه مشکلي که شما با سگتان داريد ، ما در اينجا اطلاعاتي را براي کمک به شما آورده ايم.

نکات زير صاحبان سگ را راهنمايي مي کند تا مشکل پيش آمده را به آساني حل کنند.

اجازه ندهيد که رابطه ي دوستانه ي بين شما و دوست وفادارتان خراب شود . با کمي تلاش و صبر و استفاده از نکاتي که در اينجا آورده شده است مي توانيد مشکلات رفتاري سگتان را حل کنيد و او را در جايي که تعلق دارد (در کنار خودتان) حفظ کنيد.

کيت کمک هاي اوليه براي سگ شما:

هر کس که سگي در خانه دارد بهتر است هميشه جعبه ي کمک هاي اوليه براي او را در دسترس داشته باشد

کتاب کمک هاي اوليه سگ

شماره تلفن دامپزشک سگتان

برگه ي تاييديه واکسن ها (شناسنامه بهداشتي) و سوابق پزشکي مهم سگ

دماسنج مخصوص (درجه حرارت بدن سگ نبايد از 39 .4 بالاتر و از 37 .7 پايين تر رود)

باند استريل

نوار چسب

هيدروژن پروکسايد (بتادين)

الکل

کرم آنتي بيوتيک

Epsom salts

پنس

وازلين

محلول ، پودر يا اسپري ضد عفوني کننده

قلاده ي پلاستيکي

باکس حمل براي سگ هاي کوچک

پنبه

آتل و زبان بند (Tongue depressor)

حوله

پوزه بند يا باند براي جلوگيري از گازگزفتن

چراغ قوه

نکاتی در مورد رفتار گربه

نکاتی در مورد رفتار گربه

گربه شما با حرکات شیرینش مثل لم دادن روی پایتان و لوس کردن خودش و با اشتیاق دنبال کردن دم نرمش برای شما لحظه های لذت بخش و سرگرم کننده ای را فراهم می کند . اما گاهی اوقات هم با خراشیدن مبل مورد علاقه تان یا پریدن ناگهانی روی پایتان و یا حتی استفاده نکردن از محل مخصوص ادرارش ، شما را به شدت عصبانی می کند .

صرف نظر از اینکه چه مشکلاتی با گربه خود دارید ، ما در اینجا اطلاعاتی را فراهم کرده ایم تا حدالامکان رفتارهای گربه تان کنترل شود .

اجازه ندهید که اشکالات رفتاری گربه شما ، رابطه ی خوب شما و او را خراب کند . با کمی صبر و پشتکار و نکاتی که در اینجا آورده ایم ، شما می توانید گربه ملوس خود را در کنار خود با رضایت خاطر داشته باشید .

خطرات سر راه گربه ها

پیشگیری از اتفاقات خطرآفرینی که گربه شما را تهدید می کند باعث می شود تا محیط خانه آرام و گربه شما ایمن باشد .

سیم های معلق و آویزان را از پریز بکشید . برخی گربه ها به جویدن سیم ها عادت دارند . تا زمانی که دریابید گربه شما این عادت را دارد یا خیر ، بهتر است ریسک برق گرفتگی گربه تان را امتحان نکنید . همچنین از خطرات بالقوه آگاه باشید . زمانی که شما در اتاق نیستید گربه شما ممکن است چراغ خواب را بیندازد و موجب آتش سوزی شود .

از گیاهان سمی اطلاع داشته باشید . برخی گیاهان متداول خانگی مثل لیلیوم شرقی و گل شیپوری پیچی آمریکایی برای گربه ها سمی هستند و در صورت بلع کشنده هستند .

رومیزی ها را از میزهایی که استفاده نمی کنید بردارید . بچه گربه ها بسیار کنجکاوند که بدانند چه چیزی آن بالا روی میز قرار دارد و سعی می کنند تا با استفاده از رومیزی خود را به بالای میز برسانند . نتیجه ی آن ظروف چینی شکسته و اقدام سریع برای رساندن گربه به دامپزشک است .

برای سطل زباله سرپوش بگذارید . به طور طبیعی گربه ها دیر یا زود ، بالاخره راه خود را به سمت سینک آشپزخانه پیدا می کنند . بسیاری از گربه ها با وسایل اتوماتیکی بازی می کنند مثل سطل زباله ای که در آن با چشم الکترونیک باز می شود پس بهتر است برای آنها درپوش های مناسبی بگذارید .

حدالامکان سیم و طناب را از دسترس دور نگهدارید . گربه ها ممکن است با گیر کردن در میان حلقه ها خود را خفه کنند .

در ماشین لباسشویی و ماشین خشک کن را ببندید . گربه ها عاشق اکتشاف مکان های تاریک و ساکت هستند پس بهتر است همیشه داخل وسایل و اتاق ها را چک کنید تا مطمئن شوید گربه شما آنجا نیست و سپس درب آن را ببندید .

مطمئن شوید درب منزل شما قفل ایمنی دارد . گربه ها در داخل منزل ایمن هستند ولی در خارج خانه خطرات بسیاری سر راه آنهاست . این ریسک را نکنید که گربه تان بدون اطلاع شما بیرون برود .

شکستنی های با ارزش را از دسترس گربه دور کنید . گربه ها در منزل جدید شروع به اکتشاف می کنند . آنها روی میزها ، کابینت و کتابخانه می پرند و در حین این جستجوهای عجیبشان ممکن است بطور اتفاقی ! ظروف شکستنی و دکوری را بشکنند .

روی مبلمان و تخت کاور بکشید . اگر نمی خواهید موی گربه روی مبلمان و صندلی های منزلتان باشد ، یک پارچه ی کهنه روی آنها بکشید . به این طریق گربه شما هم مثل شما از مبلمان و وسایل خانه لذت می برد ؛ بدون اینکه موی او سرتاسر آنها را بپوشاند . موقع آمدن مهمان ها ، به سادگی پارچه ها را از روی مبلمان بردارید !

ارتباط برقرار کردن با گربه

شما و گربه تان به زبان های متفاوتی صحبت می کنید اما این بدان معنی نیست که شما نمی توانید با یکدیگر ارتباط برقرار کنید . اگرچه گربه ها متفاوتند ، اما یک سری کدهای ارتباطی یا سیگنال های مشترک وجود دارد که شما می توانید به آسانی آنها را یاد بگیرید . مثلا ً نوع نگاه چشمان گربه شما ، نوع صدایش ، حالت گوش هایش و حرکت دمش اطلاعاتی را از احساسات و خواسته های گربه تان می دهد .

برای شروع ، شما می توانید با گربه تان صحبت کنید . بعضی افراد صحبت کردن با گربه ها را یک کار احمقانه می دانند ؛ چون فکر می کنند که گربه ها آنها را نمی فهمند اما واقعیت این است که آنها پیام محبت و امنیت را از حرف های شما درک می کنند .

شما هم می توانید پیام گربه ها را دریافت کنید . هرچه بیشتر با گربه ها صحبت کنید ، آنها هم بیشتر با شما صحبت می کنند .

شما از معنی صداها و میومیوهای گربه تان آگاه می شوید . متوجه می شوید که چه زمانی گربه شما نیاز به محبت دارد ویا از چیزی ترسیده است و چه زمانی درد دارد . گربه شما لزوما ً مطلب مهمی برای گفتن به شما ندارد . رد شدن او از جلوی شما و گفتن یک میو ممکن است یک سلام ساده باشد .


با نگاه کردن به چشمان گربه ها و توجه کردن به عکس العمل های آنها می توان چیزهای زیادی در مورد احساسات و خواسته های گربه ها متوجه شد .

آیا در هنگام صحبت شما گوش های گربه تان مثل ماهواره به سمت شما می چرخد ؟ این نشانه ی این است که هرچه شما می گویید او در حال جذب و دریافت است .

آیا زمانی که گربه تان را نوازش می کنید ، او پشتش را بلند می کند تا به دست شما برسد ؟ این یعنی او از این نوع ارتباط با شما لذت می برد .

آیا گاهی اوقات تا می خواهید به او دست بزنید پشتش را پایین می برد ؟ این یعنی گربه شما نمی خواهد در آن لحظه او را بلند کنید حتی اگر شخص مورد علاقه ی او باشید .

اگر گربه شما خیلی خودش را به سطح زمین نزدیک می کند (خود را خم می کند) نشانه ی این است که او احساس راحتی ندارد . اگر روی پنجه هایش ایستاده است یعنی از شما می خواهد که بلندش کنید . اگر موهای پشت بدنش سیخ شده و دمش پف کرده است ، این یک علامت بین المللی به مفهوم عصبانیت و حالت تدافعی است . اگر دمش می لرزد نشانه ی حسادت و عصبانیت او نسبت به توجه و محبت شما به گربه دیگری است . تکان خوردن دم گربه به این طرف و آن طرف با حالتی خشن نشان دهنده ی نگرانی و ناراحتی اوست .

اغلب بچه گربه ها مشتاقند که بدانند چه چیزی شما را خوشحال می کند . شما به راحتی می توانید رفتار یک گربه جوان را اصلاح کنید . البته با صدایی محبت آمیز اما محکم ؛ و نشان دادن رفتار درست و جایگزین . مثلا ً وقتی محل دستشویی گربه را به او نشان می دهید ، او را تشویق کنید . یک موکت کهنه ، چوب و یا هر جنس دیگری را برای گربه خود در نظر بگیرید تا هروقت می خواهد ناخن هایش را روی آن بکشد و خراش دهد و دیگر به وسایل منزل صدمه نزند .

آموزش دادن به گربه های بزرگتر کمی مشکل تر است و بستگی به این دارد که زندگی گذشته ی آنها تا چه حد شاد و راحت بوده است ؛ اما در هر حال با وجود این سختی ارزشش را دارد . با مهربانی و صبر می توانید قوانین منطقی را برای گربه ها پایدار نگهدارید . کتک زدن گربه رفتاری بی رحمانه است و هیچ نتیجه ای در بر ندارد . فقط گربه شما می آموزد که باید از شما بترسد . یک وسیله ی تنبیهی مناسب ، اسپری آب است .


زمانی که گربه تان در حال خراشیدن مبل است و یا روی میز می پرد فقط کافی است بطری آب را به سمت صورت گربه اسپری کنید (گربه شما رفتار بد خود را با تجربه ی تلخ پاشیدن آب روی صورتش ربط می دهد اما این تجربه ی آب پاشیدن را به شما نسبت نمی دهد) سپس رفتار مناسب و جایگزین را به گربه تان آموزش دهید و او را در حال انجام رفتار مثبت تشویق کنید .

گربه ها موجودات لجوج و کله شقی نیستند و این از خصوصیات خیلی خوب آنهاست . برخلاف تصور عموم ، گربه ای که قوانین را گاهی فراموش می کند و یا برخی اوقات از دستشویی مخصوص خود استفاده نمی کند قصد لج بازی با صاحب خود را ندارد . ممکن است او تعادل خود را از دست داده باشد و این هشداری است برای شما که وضعیت گربه شما خوب نیست ، مریض است و یا مشکل دیگری در میان است . پیدا کردن دلیل این رفتار گربه تان بستگی به شما دارد .

گربه ای که دیگر از دستشویی خود استفاده نمی کند ممکن است دچار عفونت مثانه شده باشد . گربه ها ظرف مخصوص دستشویی خود را با درد هنگام ادرار خود مرتبط می دانند و دیگر از آنجا استفاده نمی کنند . و یا این که ممکن است گربه شما از خاک گربه ای که جدیدا ً برای او خریده اید خوشش نمی آید . همچنین ممکن است جایی را که برای دستشویی او انتخاب کرده اید جای راحتی نباشد .

عوامل دیگری که باعث اذیت و تغییر رفتار گربه شما شده ممکن است به رفتار خود شما ربط داشته باشد . آیا شما برنامه ی روزمره ی خود را تغییر داده اید و یا تحت فشار و استرس هستید ؟ رفتار گربه ها با هر تغییری در روزمره و یا محیط آنها تغییر می کند ؛ مثل ورود یک گربه جدید و یا نقل مکان به منزل جدید .


اگر رفتار غیرعادی گربه شما ادامه پیدا کرد او را نزد دامپزشک ببرید تا یک ویزیت کلی بشود و اگر مشکل پزشکی پیدا نشد ، دامپزشک شما امکان دارد که یک متخصص رفتار حیوانات را به شما پیشنهاد کند .

مکان های مورد علاقه برای پنهان شدن

گربه ها به دلایل گوناگونی دوست دارند خود را پنهان کنند , شاید به دلیل ظاهر شدن ناگهانی باکس حمل گربه جلوی چشمان آنها باشد که نشان از سفر با اتومبیل برای آنهاست و یا شاید از صدای جاروبرقی می ترسند . بعضی گربه ها از اینکه شما مهمان دارید خوششان نمی آید (چه انسان باشد و چه حیوان) و خود را پنهان می کنند .


وقتی گربه شما خود را مخفی کرده است او را برای مدتی تنها بگذارید مگر اینکه برای رفتن به دامپزشکی عجله داشته باشید و یا باید به پرواز خود برسید . گربه شما معمولا ً پس از مدتی خودش بیرون می آید . در هر حال اگر پس از مدت طولانی خبری از او نشد و یا زمان غذا دادن به گربه تان است دنبالش بگردید . غیبت طولانی او شاید نشانه ی بیماری او باشد .

بهترین راه برای پیدا کردن گربه تان این است که از خود بپرسید  : "اگر من یک گربه بودم کجا پنهان می شدم؟"

جستجوی خود را با این مکان ها شروع کنید :

- زیر پارچه ای که روی صندلی کشیده شده
- داخل شومینه
- پشت کتاب ها
- پشت سینک دستشویی یا وان حمام
- پشت میز اتوکشی
- داخل کشو یا کمد
- داخل سبد لباس های کثیف
- زیر تخت
- داخل یک تشک پاره
- پشت در (مابین در و دیوار)
- بالای کابینت آشپزخانه

موی گربه و نازایی ؟!!!

گربه و نازایی در خانم ها ؟!!!

شایعه ای مطرح است مبنی بر اینکه داشتن ارتباط با گربه یا موی گربه باعث عقیمی یا نازایی خانمها یا دختران می شود . این مطلب اشتباه است که در ادامه توضیح داده می شود :


در بدن گربه ممکن است انگل تک یاخته ای به نام توکسوپلاسما (toxoplasma) وجود داشته باشد که بیماری توکسوپلاسموز را ایجاد می کند . این بیماری معمولا خود گربه را آلوده نمی کند و تنها باعث انتقال می شود و راه انقال دفع اووسیتها (تخم) از طریق مدفوع است و چون گربه مدام بدن خود و موهای خود را می لیسد به اشتباه گمان می شود که انتقال این بیماری از طریق مو است .

آلودگی انسان :

انسان فقط از طریق گربه آلوده نمی شود بلکه از گوشت گاو ، گوسفند و سبزیجات هم مبتلا می شود .

انسان طبیعی و سالم به هیچ وجه آلودگی را نشان نمی دهد و نهایتا به شکل یک سردرد و سرگیجه این بیماری را رد می کند .

اما توکسوپلاسما در انسانهای دارای بیماریهای ضعف ایمنی ، سرطانها ، ایدز و ... ممکن است ایجاد ضایعات عصبی ، چشمی و.... نماید .

در مورد توكسوپلاسموز بايد ياد آوري كنيم كه احتمال انتقال عامل به انسان از مدفوع گربه در برابر خوردن گوشت هاي خوب پخته نشده مانند كباب و همبرگر بسيار ناچيز است . در ضمن مدفوع تازه گربه هم بيماري زا نيست و مدفوع گربه به شرطي كه چند روز در محيط مناسب بماند مي تواند بيماريزا گردد . خاك باغچه نيز خود معدن انواع و اقسام عوامل بيماريزا است و بديهي است كسي با دست آلوده به خاك باغچه چيزي به دهان نمي برد !

لازم به ذكر است كه آلوده شدن به توكسوپلاسما در زماني به جز دوران بارداري باعث ايجاد ايمني نسبت به اين عامل شده و خطر ابتلا بعدي را كاهش مي دهد .بطور کلی اگرچه برخي بيماري ها به عنوان بيماري هاي مشترك انسان و دام شناخته مي شوند ولي همگي قابل پيشگيري هستند .

خانمهای آبستن :

در حاملگی چون زن دارای ضعف سیستم ایمنی است احتمال سقط جنین در اواسط و اواخر آبستنی وجود دارد ، اما زنهایی که از بچگی به طور مداوم با گربه تماس داشتند ، احتمال ایمنی زایی به درصد بالا وجود دارد . اما خانمها باید آزمایش سرمی بدهند تا میزان آنتی بادی سرمشان مشخص شود .

پس مشخص شد که توکسوپلاسموز در دختران باعث ایجاد عقیمی نمی شود و خطر فقط در مورد سقط جنین خانمهای آبستن است .

رفتار گربه ها 

رفتار گربه ها

گربه‌هاي اهلي همانند همنوعان وحشي خود ، طبيعت درنده خوئي دارند و اين ويژگي آنها جزء غرايز طبيعي آنها محسوب مي‌شود كه در واقع براي امر شكار و ادامه حيات وي اجتناب‌ناپذير است . بنابراين اگر احيانا ً مشاهده كرديد كه گربه خانگي و اهلي شما با وجود مهيا بودن غذايش ، اقدام به شكار كردن مي‌كند ، بايد بدانيد كه وي اين كار را براي تفريح و يا از روي علاقه انجام نمي‌دهد ؛ بلكه اساسا ً اين رفتار حيوان از روي غريزه و در مواقعي براي رقابت با گربه‌هاي پيرامون خود و به نوعي به رخ كشيدن توانايي و قدرت خويش مي‌باشد . با تكرار اين فعاليت (اقدام به شكار كردن) و مشاهده شكار ساير گربه‌ها و حتي ساير حيوانات ، مهارت وي در اين كار بتدريج افزايش خواهد يافت . به عبارت ديگر گربه‌ها چون ذاتا ً ميل به شكار كردن دارند ، دوست دارند آن را انجام دهند ؛ ولي بطور غريزي مهارت در اين امر را كسب نكرده‌اند ، بلكه آنرا در برخورد با پيرامون خود بدست خواهندآورد و در اين هنگام آنها قادر خواهند بود هر چيز متحركي را صيد كنند .

احتمالا ً شما با مشاهده گربه خانگي خود در حاليكه يك شكار (يك موش يا يك پرنده كوچك و ...) را در دهان خود نگهداشته ، كلي خوشحال شده و در واقع به توانايي و مهارتش افتخار كنيد ولي بايد بدانيد كه اينكار وي براي سلامتي و حياتش بسيار خطرناك است . زيرا طعمه اي كه وي به دندان گرفته ، ممكن است ناقل بيماريهاي بسيار خطرناكي مانند توكسوپلاسموز باشد . بنابراين براي جلوگيري از اين رفتار گربه‌تان (اقدام به شكار) شما دو راه بيشتر نداريد ، يا نبايد به گربه خانگي خود اجازه گردش آزاد را بدهيد و يا اينكه به طريقي جلوي شكار كردن وي را بگيريد . براي اينكار توصيه مي‌شود يك زنگوله كوچك به گردن وي ببنديد تا هنگام نزديك شدن گربه به سمت شكار ، وي را از حضور گربه‌تان مطلع سازد . ولی در هر حال ، بهترین راه همان جلوگیری از گردش آزاد گربه در محیط بیرون از خانه است .

بخشي از رفتارهاي عجيب گربه‌ها به حس شنوايي تيز آنها مربوط مي‌شود . همانطور كه می دانید ، گربه‌ها قادرند گستره وسيعي از امواج و فركانسهاي صوتي از جمله امواج اولتراسونيك را بشنوند . بهمين دلیل است كه خيلي‌ها بر اين اعتقادند كه در يك محيط كاملا ساكت و عاري از هرگونه صدايي ، گربه حركات چرخش مانندي از گوشهايش نشان مي‌دهد و اين رفتار گربه را به نوعي به حس ششم آن ربط مي‌دهند . ولي بايد بدانيد محيط ساكتي كه خيلي‌ها فكر مي‌كنند فاقد هر نوع صدا و صوتي است در واقع شايد اينطور نباشد .


همانطور كه مي‌دانيد گوش انسان ، گستره محدودي از امواج صوتي را مي‌شنود و در محيطي كه ما فكر مي‌كنيم ساكت و بي‌صدا است ممكن است يكسري امواج صوتي كه فراتر از محدوده قابل سمع توسط انسان باشد ، وجود داشته باشد . دلايلي كه ذكر شد بيشتر رفتارهاي به ظاهر عجيب گربه‌ها (حركات گوشهاي آنها در محيط ساكت) را توجيه مي‌كند تا حس ششم آنها .

گربه‌ها در مقايسه با ساير حيوانات خانگي بالاترين درك و شناخت را از محيطي كه در آن زندگي مي‌كنند بدست مي‌آورند . شايد بخشي از اين ويژگي منحصر به فرد آنها به هوش بالا و حافظه قوي و قوه ابتكار بي‌نظيرشان مربوط باشد . براي مثال آنها خيلي زودتر از يك سگ باهوش ياد خواهند گرفت كه در را با كشيدن دستگيره‌اش باز كنند ، يا مثلا چگونه براي نوشيدن آب ، از شير آب استفاده كنند . ولي با اين حال و با وجود استعداد بالاي گربه‌ها براي يادگيري ، چون اصولا ً آنها مانند سگها طبيعت مطيع و فرمانبرداري ندارند ، تعليم دادنشان مشکلتر بوه و بهمين خاطر نيز باهوش بودن گربه ها كمتر جلوه مي‌كند ! بعبارت ديگر گربه‌ها اساسا ً كارهايي را ياد خواهد گرفت كه خود ميل و علاقه به انجام دادن آنها داشته باشند .


بخشي از رفتارهاي گربه‌ها بمنظور برقراري ارتباط با ساير گربه‌ها ، مي‌باشد براي مثال يك گربه از حس تماسي خود براي ارتباط با گربه ديگر استفاده مي‌كند ، بدين طريق كه بيني و بدن خود را به گربه ديگر مي‌مالد و اين در واقع يك نوع برخورد و تماس اجتماعي است . علاوه بر اين آنها با صداهاي مختلفي كه در وضعيتهاي مختلف از خود در مي‌آورند با يكديگر رابطه برقرار مي‌كنند . در ضمن حركات بدن در مواقع حمله و تهاجم و يا برعكس در موقع نشان دادن حالت تدافعي يا براي نشان دادن اطاعت و خضوع مورد استفاده قرار مي‌گيرد . در اين بين حالات صورت و علي‌الخصوص وضعيت دم بسيار مهم مي‌باشد .

علاوه بر اينها ، گربه‌ها از بو و رايحه در برقراري ارتباطات جنسي و تعيين قلمرو و دامنه سلطه خود بهره مي‌جويند . البته لازم به ذکر است كه علاوه بر بو ، خراشهايي كه گربه بوسيله چنگهالهايش روي درختان و ساير اشياء پيرامون خود بر جاي مي‌گذارد نيز در تعيين قلمرو اهميت بسزايي دارد . در كنار اينها پاشيدن ادرار نيز رفتار مهم ديگري در تعيين دامنه قلمرو گربه ها بشمار مي‌رود .

در مورد رفتار خشن گربه با اهالي خانه ، بايد بدانيد اصولا ً چنين رفتاري بندرت از حيوان سر مي‌زند ، مگر اينكه عواملي باعث عصبانيت و ناراحتي وي شود . مثلا در مواقعي كه حیوان بيماري شده و احساس درد مي‌كند و يا در مواقعي كه حمل و نقل آن توأم با خشونت باشد . در ضمن گربه‌هايي كه در محيط داخل خانه هستند و اجازه گردش آزار را ندارند ، در صورتيكه اسباب تفريح و سرگرمي آنها فراهم نشود ، احتمال دارد كه چنين رفتاري از خود بروز دهند . 

مراقبت های بهداشتي گربه ها

رسيدگي به وضعيت موها

گربه‌هاي خانگي بطور طبيعي در طول سال دچار ريزش مو هستند . اگر اين موها را به حال خود رها سازيد ، علاوه بر اينكه محيط خانه و اسباب و اثاثيه آن پر از موهاي ريخته شده گربه مي‌شود از سوي ديگر در اين حالت موهاي حيوان نمدي خواهند شد . از طرف ديگر همانطور كه مي‌دانيد گربه ها حيوانات تميزي بوده و عادت دارند كه بخشي از روز را به تميز كردن خود بوسيله زبانشان صرف كنند و از آنجايي كه بافت زبان آنها داراي سطح زبر و خشني است ، در حين تميز كردن ، موهاي در حال ريزش زيادي را به خود جذب خواهد كرد و در ادامه توسط حيوان بلعيده شده و بدينوسيله خطر تشكيل توپي‌های مويي را در دستگاه گوارش حيوان بالا خواهد برد  .


مواردي كه گفته شد در مورد گربه‌هاي موبلند (مانند نژاد پرشین) اهميت دو چنداني دارد . بنابراين منطقي است كه بایستی مراقبت زيادي از موي حيوان و بهداشت آن ، بعمل بياوريد ، بهترين راه براي اين كار ، شانه زدن است كه اين كار در مورد گربه‌هاي مو بلند بايد روزانه صورت بگيرد ولي براي گربه‌هاي مو كوتاه 1 تا 2 بار در هفته كفايت مي‌كند . البته بهتر است شانه زدن موها را در مورد گربه های مو کوتاه نیز بطور روزانه انجام دهید . در حين شانه زدن مواظب باشيد تا آسيب و خراشي به پوست حيوان وارد نشود . در ضمن در انتخاب نوع برس و يا شانه دقت و وسواس بيشتري به خرج دهيد . برسی که برای این کار استفاده می شود ، بایستی حتما ً برس مخصوص گربه باشد . در موقع شانه زدن بهتر است به لابه‌لاي موهاي حيوان با دقت نگاه كرده و آنها را از نظر وجود برخي انگل‌هاي خارجي مانند کک و کنه كاملا ً بررسي كنيد  .

حمام دادن گربه

در مورد حمام دادن بايد گفت اصولا گربه‌ها از آب و شستشو متنفرند . بهمين دلیل توصيه مي شود گربه خانگي تان را از بچگي به حمام كردن عادت دهيد . قبل از حمام دادن گربه بايد مطمئن باشيد كه هيچ نوع جريان هواي سرد در محلي كه قصد داريد گربه را شستشو دهيد وجود نداشته باشد ، زيرا ممكن است باعث سرماخوردگي گربه‌تان شويد . علاوه بر اين دماي آبي كه قصد داريد با آن گربه‌تان را حمام دهيد ، نبايد از دماي بدن گربه كمتر باشد . بعبارت ديگر بهتر است دماي آب حدود 5/38 درجه سانتيگراد باشد  .


در مورد انتخاب شامپو بايد دقت كنيد كه هر نوع شامپويي را نمي‌توانيد استفاده كنيد زيرا خيلي از آنها ممكن است براي پوست و چشمهاي گربه حساسيت‌زا باشد ، بنابراين حتمآ بايد از شامپوي مخصوص گربه استفاده كنيد . حين شستشو مواظب باشيد آب داخل گوشهاي حيوان نرود . زيرا ممكن است باعث تورم و التهاب گوش گربه تان شود . بلافاصله پس از حمام دادن گربه ، آنرا بوسيله يك حوله نرم و گرمي كه قبلا آماده كرده‌ايد خشك كنيد . در صورتي كه گربه به سشوار حساسيت نداشته باشد مي‌توانيد با يك سشوار با درجه حرارت ملايم آنرا خشك كرده و در حين خشك كردن موهاي وي را نيز با يك برس يا شانه مناسب مرتب كنيد  .

بهداشت ناخن

گربه‌هايي كه در طبيعت زندگي مي‌كنند ناخنهايشان بدليل فعاليت و تحركاتي كه دارند در تماس مداوم با محيط سائيده شده و به همين خاطر اندازه آنها در حد نرمال و مطلوبي باقي مي‌ماند . ولي اين امر ممكن است در مورد گربه‌هاي خانگي صادق نباشد . از اين رو ناخنها ممكن است بيش از حد معمول بلند شوند . اين ناخنهاي بلند ممكن است در گوشت ناحيه اطراف ناخن فرو رفته و مشكلاتي را براي حيوان بوجود آورد . به همين خاطر بايد آنها را كوتاه كنيد . انجام اينكار چندان ساده نيست چرا كه اگر دقت كافي نداشته باشيد و آنرا بيش از حد معمول برداريد ممكن است باعث درد و خونريزي در حيوان شود . بنابراين بهتر است كه این کار را به دامپزشكتان محول كنيد  .

بهداشت دندان

اهميت رعايت بهداشت دندان گربه در اين است كه مانع تشكيل پلاكهاي دنداني ، كه منشأ بوي بسيار بد دهان مي‌تواند باشد مي‌شود  . بهمين خاطر بايد هر هفته ، يك الی دو بار با استفاده از يك مسواك نرم و آب نمك (استفاده از خميردندانهاي انساني به هيچ عنوان توصيه نمي‌شود) آنها را تميز كنيد . باز هم توصيه مي شود كه اين كار را از تولگی گربه تان انجام دهيد تا حیوان خيلي زود به آن عادت كند . در غير اينصورت اگر قادر نباشيد كه دندانهاي حيوان را مسواك بزنيد ، بايد هر سال 1 تا 2 بار آن را نزد دامپزشك خود ببريد تا تحت بيهوشي عمومي ، اجرام و پلاكهاي احتمالي تشكيل شده را از روي دندانها بردارد . 

ده نکته در نگهداری گربه

ده نکته در نگهداری گربه

اگرچه ممکن است گربه شما به طور کاملا ً مستقل عمل کند و به طور غریزی برای دستشویی کردن آموزش دیده باشد ، اما او هنوز برای تامین غذا ، آب ، سرپناه و مراقبت های دامپزشکی به شما وابسته است . این 10 نکته ی مهم را رعایت کنید و از همراهی گربه ی خود لذت ببرید .

1 - قلاده ای متصل به یک کارت کوچک شامل نام شما ، آدرس و شماره تلفن تان به گردن گربه خود ببندید و دراولین فرصت به فکر کاشت میکروچیپ باشید . اهمیتی ندارد که شما تا چه اندازه مراقب هستید ، چون همیشه این امکان وجود دارد که گربه ی شما بیرون از خانه برود و گم شود . یک کارت شناسایی همراه گربه ، شانس برگشتن گربه شما به منزلتان را افزایش می دهد .

2 - از قوانین ثبت نام گربه (شناسنامه کردن حیوان) پیروی کنید . از کلینیک های دامپزشکی برای هویت دار کردن گربه ی خود کمک بخواهید .

3 - گربه خود را داخل منزل نگهداری کنید . نگهداری گربه در منزل هم برای شما و هم برای گربه تان اطمینان ایجاد می کند و هم بهداشت شما و گربه تان را تضمین خواهد کرد .


4 - گربه خود را به طور منظم نزد دامپزشک ببرید . اگر هنوز دامپزشک انتخاب نکرده اید هرچه سریع تر با کسب اطلاعات لازم این کار را انجام دهید .

5 - گربه خود را عقیم کنید . این عمل به سلامت گربه ی شما کمک می کند . همچنین از ازدیاد جمعیت گربه ها جلوگیری می کند .


6 - برای گربه خود یک رژیم غذایی متعادل و مغذی فراهم کنید که شامل دسترسی مداوم به آب تازه و تمیز باشد . برای راهنمایی بیشتر در مورد اینکه چگونه و چه وقت به گربه ی خود غذا دهید از دامپزشک خود کمک بخواهید .


7 - گربه خود را طوری تربیت کنید تا رفتارهای آزاردهنده مانند خراشیدن مبل یا پریدن روی میز را انجام ندهد . بر خلاف تصور عموم ، می توان گربه ها را آموزش داد ؛ البته با کمی صبر و پشتکار !


8 - اغلب اوقات گربه خود را برس بزنید تا موهای آن تمیز ، نرم و براق باقی بماند . اگرچه برس زدن برای گربه هایی که موهای بلند دارند به منظور جلوگیری از زبر شدن و گره خوردن ضروری است ؛ اما برای گربه های مو کوتاه هم لازم است تا موهای ریختنی ، حدالامکان با برس کشیدن بریزند و دیگر مشکل ریزش موی گربه در گوشه و کنار منزل را نداشته باشید . وقتی گربه ها خود را تمیز می کنند ، مقدار زیادی مو وارد دهانشان می شود که در صورت برس نزدن حیوان ، می تواند سبب بروز توپی مویی (Hair Ball ) در دستگاه گوارش حیوان شود .

9 - زمانی را برای بازی کردن با گربه خود اختصاص دهید . در حقیقت گربه ها خیلی کمتر از سگ ها به بازی و فعالیت حرکتی احتیاج دارند . در نتیجه حتی یک نوع بازی یکنواخت و منظم برای گربه شما کافی است تا هم تمرین فیزیکی و ذهنی داشته باشد و هم ارتباط شما با گربه تان قوی تر گردد .

10 - با گربه خود وفادار و صبور باشید . اطمینان حاصل کنید از اینکه انتظارات شما از گربه تان منطقی باشد و به یاد داشته باشید که قسممت اعظم مشکلات رفتاری گربه ی شما قابل حل است . اگر با رفتار گربه ی خود مشکلی دارید ، با دامپزشک خود مشورت کنید .

 

تغذيه در گربه ها 

تغذيه در گربه ها

مسئله تغذيه مهمترين بحث در پرورش و نگهداري تمامي حيوانات خانگي است . همانطور كه مي‌دانيد تغذيه مناسب پايه و اساس يك زندگي سالم بوده و برعكس تغذيه غلط مي‌تواند منشاء بسياري از اختلالات و بيماريها شود .

گربه‌ها در مقاسيه با سگها ، به غذا ، پروتئين و انرژي بيشتري (نسبت به وزنشان) نياز دارند ولي از جهت ديگر از آنجايي كه آنها ساعات زيادي از روز را به استراحت و خواب مي‌پردازند و از اين رو استعداد بيشتري براي بزرگ شدن و چاق شدن دارند ، عدم توجه و دقت كافي به تعادل جيره غذايي آنها ، باعث خواهد شد كه زود چاق و تنبل شده و اين امر باعث كاهش محبوبيت آنها بعنوان يك حيوان خانگي دوست‌داشتني خواهد شد .


همانطور كه مي‌دانيد گربه‌ها حيوانات گوشتخواي هستند . آنها در طبيعت به شكار پرنده‌ها و جوندگان پرداخته و غذاي مورد نياز خود را از اين طريق بدست مي‌آورند و البته علاوه بر گوشت ، استخوان و گاهي برخي سبزيجات نيز بخشي از جيره غذايي آنها را تشكيل مي‌دهد . ولي بايد بدانيد كه يك گربه وحشي كه در طبيعت زندگي مي‌كند و غذاي خود را با شكار كردن و با تحرك و زحمت زياد به دست مي‌آورد و گربه خانگي و اهلي كه از كمترين تحرك برخوردار بوه و غذاي خود را هميشه بصورت آماده از صاحب خود دريافت مي‌كند احتياجات يكساني ندارند ، بنابراين هيچ موقع كيفيت و كميت جيره غذاي آنها مشابه هم نخواهد بود . با اين حال همانگونه كه مطلعيد ، يك جيره غذايي ، موقعي مناسبت و متعادل است كه تمامي احتياجات غذايي شامل: پروتئين ، چربي ، كربوهيدارت ، ويتامين‌ها ، مواد معدني و انرژي را براي بدن موجود زنده ، تأمين كند .

براي مثال گذاشتن مقادير زيادي گوشت به تنهايي ، شايد مورد پسند گربه شما واقع شود ولي هيچگاه نمي‌تواند احتياجات غذايي ذكر شده را تأمين كند . پس علاوه بر گوشت ، بايد از منابع كربوهيدرات ، ويتامين ، مواد معدني و ... نيز در تغذيه گربه خود استفاده كنيد .

براي تأمين پروتئين لازم ، منابع مختلفي شامل انواع گوشت سفيد و قرمز وجود دارد ، البته اين منابع لزوما ً گوشت نيست بلكه شما مي‌توانيد در كنار گوشت از مواد غذايي دیگری مانند پنير ، شير و تخم‌مرغ نيز استفاده كنيد . به هرحال منبع پروتئين بايد حداقل يك دهم جيره غذايي گربه‌هاي جوان و در حال رشد و حداقل يك بيستم جيره غذايي گربه‌هاي بالغ را تشكيل دهد و البته براي بچه گربه‌هايي كه از شير گرفته شده‌اند ، اين میزان به يك سوم افزايش پيدا مي‌كند


نكاتي كه در دادن گوشت بايد رعايت كنيد اين است كه :

اولا ً از سالم و تازه بودن گوشتي كه مي‌خواهيد به گربه‌تان بدهيد اطمينان حاصل كنيد و به همين منظور آن را كاملا پخته و سپس به مصرف حيوان برسانيد . در ضمن استخوانهاي داخل گوشت را كه احتمال مي‌دهيد باعث اذيت حيوان شده و يا در گلوي وي گير كند ، از آن جدا كنيد . بهتر است كه گوشت را بصورت تكه‌هاي ريز و خرد شده در آوريد ؛ بخصوص در مورد گوشت مرغ و ماهي اين مسئله بسيار اهميت دارد .


در مورد جگر ، مقادير زياد آن توصيه نمي‌شود زيرا باعث بروز اسهال در حیوان خواهد شد و در ارتباط با ساير منابع پروتئين بايد توجه داشته باشيد شير را به هر نسبت كه خود گربه تمايل دارد به وي بدهيد . در مورد تخم‌مرغ ، بایستی آن را بپريد . زيرا تخم‌مرغ خام باعث اختلال در جذب یکی از ویتامین های گروه ب به نام بيوتين شده و علائم كمبود آن در حيوان ظاهر خواهد گشت . پنير هم منبع غني از  پروتئين بوده و شما مي‌توانيد آنرا بصورت خام يا همراه با ساير غذاها پخته و به مصرف گربه برسانيد .


براي تأمين نياز حيوان به كربوهيدرات ، توصيه مي‌شود از سيب‌زميني (بصورت پخته) ، نان و غلات در جيره غذايي استفاده كنيد . مزيت مهم استفاده از اين تركيبات در جيره ، بهبود فعاليت روده‌هاي حيوان است . شما مي‌توانيد سيب زميني را با آب گوشت مخلوط كرده و يا غلات را همراه با شير به گربه‌تان بدهيد .

براي تأمين چربي مورد نياز حيوان مي‌توانيد از روغنهاي گياهي و حيواني استفاده كنيد . نياز گربه‌ها به چربي از سگها بيشتر است . وجود چربي در جيره غذايي گربه‌ها ، بويژه گربه‌هاي مسن و لاغر كه قادر به جذب مواد غذايي نستند بسيار حائز اهميت است . در مورد سبزيجات نيز توصيه مي‌شود انواع تازه آن را خرد كرده و بصورت مخلوط با گوشت ، جلوي گربه خانگي‌تان بگذاريد .


در رابطه با احتياجات ويتاميني بايد توجه داشته باشيد ، وقتي جيره تركيب متنوع و متعادلي از گوشت ، چربي ، غلات و سبزيجات تازه باشد ، انواع ويتامينهاي مورد نياز نيز تأمين خواهد شد و نيازي به مكملهاي ويتاميني در جيره نيست . علاوه بر اين برخي ويتامينها مانند B2   ، ويتامين C و ويتامين K ، خود در بدن گربه ساخته مي‌شود . با اين حال اگر برايتان مقدر باشد ، مقداري روغن ماهي به جيره غذايي اضافه كنيد چون اين ماده علاوه بر اينكه منبع غني از ويتامين A است ، به دفع توپي‌هاي مويي احتمالی در معده و روده گربه كمك كرده و در پيشگيري از يبوست نيز بسيار مفيد خواهد بود . مواد معدني را نيز تنها به جيره غذايي گربه‌هاي آبستن ، آنهم در مقادير كم ، مي‌توانيد اضافه كنيد .


در رابطه با دفعات خوردن غذا و به عبارت ديگر تعداد وعده‌هاي غذايي ، توجه داشته باشيد كه با افزايش سن از تعداد اين وعده‌ها كاسته شده و در عوض مقدار آن اضافه مي‌شود . مثلا براي يك بچه گربه 3 ماهه تعداد 6 وعده غذا كه هر وعده حاوي 180 گرم غذا باشد ، كفايت مي‌كند و براي يك گربه 8 ماهه 3 وعده غذا (هر وعده 350 گرم) كافي است . براي گربه‌هاي بالغ 2 وعده (هر وعده 400 گرم) در نظر گرفته مي‌شود ولي آنهايي كه آبستن هستند ، بايد از 4 تا 5 وعده غذا (هر وعده 450 گرم) برخوردار شوند . البته اين اعداد و ارقام كاملا دقيق و علمي نيستند . چون گربه‌ها با توجه به جنس ، نژاد ، سن ، شرايط زيست و ميزان تحرك روزانه و ... نيازهاي متفاوتي به غذا دارند . به همين خاطر به نظر ما بهترين معيار براي تعيين مقدار جيره و دفعات وعده غذايي ، نظر دامپزشک شما است . در واقع مقدار جيره نبايد به اندازه‌اي باشد كه حيوان را دچار چاقي و تنبلي كند و در عين حال تا حدي كم نباشد كه گربه لاغر و ضعيف شود .


نكته ديگری که باید در مورد تغذيه گربه‌ها آن را رعايت كنيد اين است كه هيچ موقع جيره غذايي را يكدفعه و بطور ناگهاني تغيير ندهيد ؛ زيرا اينكار باعث بروز اختلالات گوارشي خواهد شد و در ضمن به هيچ عنوان تركيبات مختلف جيره غذايي را جدا از هم در وعده‌هاي غذايي مختلف تقسيم نكنيد . زيرا در اينصورت گربه فقط غذاي مورد دلخواه خود را خواهد خورد . براي مثال اگر شما گوشت پخته شده را در 1 وعده به گربه بدهيد و براي وعده بعدي وي پنير و تخم‌مرغ پخته بدهيد ، هيچگاه آنها را نخواهد خورد و آنقدر لج خواهد كرد تا شما مجبور شويد غذاي مورد دلخواه وي ، يعني گوشت ، را به وي بدهيد پس توصيه مي‌كنيم حتمآ مخلوطي از گوشت ، سبزيجات پخته ، سيب‌زميني و روغن و ... را بعنوان جيره غذايي تهيه كنيد .

براي تأمين آب مورد نياز ، از آب پاكيزه و يا شير مي‌توانيد استفاده كنيد . به ياد داشته باشيد كه گربه‌ها نسبت به تغييرات مزه و طعم آب بسيار حساس هستند . برخي از آنها نيز ممكن است با خوردن شير دچار ناراحتي گوارشي شوند كه براي اين گربه‌ها ، بهتر است كه شير را جايگزين آب نكنيد .

آيا شما به گربه خود اجازه گردش آزادانه را مي‌دهيد يا اينكه آن را داخل خانه محبوس كرده‌ايد ؟

آيا شما به گربه خود اجازه گردش آزادانه را مي‌دهيد يا اينكه آن را داخل خانه محبوس كرده‌ايد ؟

برخي از صاحبان گربه ترجيح مي‌دهند گربه خود را داخل خانه‌شان نگهداري كنند و برخي ديگر نيز دوست دارند به گربه خانگي خود اجازه دهند تا بخشي از روز يا تمام آن را به گردش آزادانه بپردازد . انتخاب اين دو حالت بستگي به سليقه و تصميم صاحب گربه دارد ولي از نظر علمی توصیه می شود به منظور جلوگیری از آلوده شدن گربه تان به انواع بیماری ها ، به گربه تان اجازه گردش آزادانه در محیط بیرون از خانه را ندهید .

گربه‌هايي كه آزادانه در محيط بيرون به گردش مي‌پردازند ، هر چند درجاتي از آزادي و استقلال را كسب مي‌كنند و با گردش در بيرون و شكار حيوانات كوچك و تقريح با ساير گربه‌ها ، لذت برده و بسيار شاد و سرحال مي‌باشند ، با اين حال چنين گربه‌هايي در مقابل حوادث و پيشامدهاي مختلفي قرار مي‌گيرند . براي مثال ممكن است با اتوموبيل تصادف كنند يا به وسيله سموم آفت‌كش مختلفي مسموم شوند و يا اينكه بوسيله ساير حيوانات (گربه‌هاي ديگر ، سگها ، حيوانات وحشي خطرناك) مورد حمله واقع شوند  . علاوه بر اين گربه‌ها ممكن است در معرض بيماريهاي مرگ‌آور مختلفي كه در بين جمعيت گربه‌هاي ولگرد حالت همه‌گيري دارد ، قرار بگيرند

بر اين اساس بسياري از دامپزشكان معتقدند گربه‌اي كه آزادانه در محيط اطراف خود به گردش مي‌پردازد بطور ميانگين 2 تا 3 سال عمر مي‌كند ، اين در حالي است كه گربه‌اي كه در محيط خانه محبوس شده ، مي‌تواند تا 15 سال عمر كند . اين دسته از گربه‌ها اگرچه به اندازه گروه اول ، (بدليل محروم بودم از گردش آزادان ، تفريح با ساير گربه‌ها ، شكار و . . .) شاد و سرحال نيستند و از محيط اطراف خود لذت نمي‌برند ، در عوض با خطرات ياد شده نيز مواجه نمي‌شوند . اگر گربه‌تان را از دوران بچگي با محيط بيرون آشنا نسازيد ، نگهداشتن آن در داخل خانه نيز بسيار راحت خواهد بود . گربه‌هاي داخل خانه به همان اندازه گربه‌هاي آزاد به تمرين بدني نيازمندند . بنابراين براي فراهم آوردن اين تمرين بدني و جلوگيي از افسرده شدن آن ، يك اسباب‌بازي براي وي مهيا كنيد و البته بهترين كار اين است كه يك گربه ديگر بعنوان دوست و همنشين برايش فراهم كنيد .  

آموزش محل ادرار به توله گربه ها

آموزش محل ادرار به توله گربه ها

توالت رفتن را از زمانی که بچه گربه ها شروع به خوردن غذاهای جامد می کنند ، یعنی در سه یا چهار هفتگی به آنها بیاموزید . بستری که به عنوان محل توالت گربه در نظر می گیرید بایستی در دسترس گربه شما باشد . این بستر بایستی در جای ساکت و آرامی قرار گیرد و بچه گربه ها را مکررا ً به ویژه وقتی آماده ی مدفوع یا ادرار کردن هستند ، یا در هنگام این عمل روی بستر قرار دهید . هر زمان بچه گربه قوز کرده و دمش را بالا گرفت ، نشان دهنده این است که گربه ادرار یا مدفوع دارد .

اگر بچه گربه اشتباها ً در جایی غیر از محل در نظر گرفته شده ادرار یا مدفوع کرد ، محل را به خوبی بشویید . وگرنه بوی ساطع شده از آن محل باعث می شود گربه برای دفع مدفوع یا ادرار به آن محل باز گردد و آن محل را به عنوان محل دفع همیشگی خویش در نظر گیرد .

تربيت گربه ها

تربيت گربه ها

بهترين موقع براي تربيت گربه‌ها ، از ابتداي تولد مي‌باشد . چرا كه در سنين آغازين پس از تولد ، آنها خيلي زود تعليم پذيرفته و تعليمات ياد گرفته را نيز بندرت از ياد خواهند برد . ولي در كل همانطور كه ذكر شد گربه‌ها چون در اصل موجودات مستبد و مستقلي بوده و چندان مطيع و فرمانبردار نيستند ، تعليم و تربيت آنها به مراتب مشكلتر مي‌باشد . لذا انتظار نداشته باشيد كه آنها تعليمات سخت و دشوار را همانند سگها براحتي ياد بگيرند .

نخستين و ساده‌ترين تعليمي كه به گربه خانگي خود مي‌توانيد بدهيد ، اين است كه به آنها ياد دهيد هر موقع صدايشان مي‌زنيد به شما جواب دهند . براي اين كار بهتر است وي را به كرات با اسم صدا بزنيد ؛ مخصوصا ً اگر هنگام غذا خوردن اينكار را بكنيد ، حيوان بزودي ياد خواهد گرفت كه با شنيدن اسم خود ، بسوي شما بيايد . تعليم ديگري كه بسيار مهم و ضروري است و حتما ً بايد آن را به گربه خود ياد بدهيد اين است كه هنگامي كه آن قصد انجام دادن كار زشت و يا خطرناكي مانند پريدن روي ساير افراد يا گاز گرفتن ديگران يا خوردن اشياء خطرناك و ... را دارد ، با گفتن كلمه «نه» (بصورت رسا و بلند) وي را از انجام ادن اينكار منع كنيد . البته بايد متذكر شد كه هيچ موقع تنبيه سخت بدني را براي ياد دادن اين تعليم اعمال نكنيد .


يكي ديگر از مواردي كه در اين زمينه بايد در نظر بگيريد اين است كه گربه ها بايد ياد بگيرند در محل مخصوص و معيني دفع ادرار و مدفوع كنند . همانطور كه مي‌دانيد گربه‌ها حيوانات بسيار تميزي هستند و لذا تعليم آن بسيار راحت مي‌باشد . كافي است كه يك بستر ، كه با شن و ماسه نرم پر شده ، انتخاب كرده و آن را در يك محل مناسب در خانه قرار بدهيد و هر موقع كه احساس كرديد بچه گربه قصد دفع كردن دارد ، آنرا برداشته و در كنار بستر مذكور قرار بدهيد . البته به منظور جلوگیری از آلودگی محیط و پیشگیری از بروز بیماری های پوستی در گربه تان ، بهتر است برای گربه تان از خاک گربه که در کلینیک های دامپزشکی در دسترس شما می باشد استفاده کنید . اگر اينكار را 4 تا 5 بار تكرار كنيد ، بچه گربه شما بتدريج ياد خواهد گرفت كه هميشه براي دفع ادرار يا مدفوع به محلی که خاک گربه را ریخته اید برود .



مسئله مهمي كه در اين رابطه بايد متذكر شد اين است كه بستر ياد شده را هر موقع كه بيش از اندازه كثيف شده باشد ، بايد تخليه كرده و دوباره شن و ماسه تميز در آن بريزيد ، زيرا در غير اينصورت گربه شما از مدفوع كردن در آن امتناع خواهد ورزيد . در ضمن بستري كه انتخاب كرده‌ايد بايد در محل ساكت و آرامي قرار بگيرد . همانطور كه در بخش پيشين نيز ذكر شد ، گربه‌ها بدليل غريزه طبيعي خود علاقه وافري به شكار كردن دارند و با توجه به خطرات ذكر شده ، چنانچه قصد داريد به گربه خانگي خود اجازه گردش آزاد بدهيد ، بايد به طريقي وي را از آنجام اين كار منع كنيد . اگر در نظر داريد اينكار را با بستن زنگوله انجام دهيد ، توصيه مي شود از همان روزهاي اول اقدام به اين كار بكنيد . زيرا يك گربه بالغ بندرت آنرا تحمل خواهد كرد . ولي بچه گربه‌ها هر چند در اوايل ممكن است احساس محدوديت و ناراحتي بكنند ولي خيلي زود به زنگوله خود عادت خواهند كرد .

يكي از عادات بدي كه اكثر گربه‌ها ممكن است داشته باشند ، جويدن برگهاي گياهان زينتي خانه است . اين كار علاوه بر اينكه باعث از بين رفتن زيبايي گلها و گياهان خانگي خواهد شد ، ممكن است خطراتي را نيز براي گربه شما داشته باشد ، چرا كه ممكن است برخي از آنها جزء گياهان سمي بوده و سلامتي حيوان را با خطر مواجه سازند . بهمين منظور توصيه مي‌شود گياهاني كه احتمال مي‌دهيد سمي است از دسترس گربه‌ها دور نگه داريد و براي ساير گياهان نيز مقداري مواد تلخ يا ترش مزه و بي‌خطر (بي‌خطر هم براي گربه و هم براي گياه) روي برگهايش بريزيد . براي مثال چند عدد ليموترش برداشته و مقداري از آب آنها را روي برگها بچكانيد . چون گربه‌ها مزه ليموترش را اصلا ً دوست ندارند ، بتدريج اين عادت خود را ترك خواهند كرد .


تعيين سن گربه

بهترين روش براي تعيين سن گربه‌ها ، توجه به دندانها آن است . بدين ترتيب كه دندانهای پيش ، مياني ، گوشه و ثنايا در حدود 4 هفتگي ظاهر مي‌شوند و تا 8 هفتگي تمامي ثناياهاي اوليه ظاهر مي‌شوند . تعويض دندانهاي پيش ، مياني ، گوشه و ثنايا هم در 6 هفتگي صورت مي‌گيرد . از اين سن به بعد بتدريج دندانهاي شيري جاي خود را به دندانهاي بالغ مي‌دهد و تعيين سن از روي تغييرات شكل و رنگ دندانهاي بالغ و توسط دامپزشک شما انجام مي‌گيرد .

اصول‌ نگهداري‌ از گربه‌

معرفي

گربه‌ عضو خانواده‌ گربه‌سانان‌ بوده‌ و حيواني‌ گوشتخوار مي‌باشد. از خصوصيات‌ گربه‌سانان‌ يكي‌ پوشش‌ راه‌راه‌ يا لكه‌اي‌ تيره‌ در زمينه‌اي‌ روشن‌تر بوده‌ كه‌ اين‌ لكه‌ها و خطوط از هم‌ جدا مي‌باشند. خصوصيت‌ ديگر داشتن‌ پوزه‌ كوتاه‌ ودندانهايي‌ است‌ كه‌ براي‌ بريدن‌ و پاره‌كردن‌ تخصصي‌ شده‌اند.

گربه‌ اهلي‌ با سگ‌ متفاوت‌ است‌. سگ‌ اجتماعي‌تر و با وفا بوده‌ ولي‌ گربه‌ منزوي‌ و خودخواه‌ مي‌باشد. بيش‌ از 100 نژادشناخته‌ شده‌ گربه‌ وجود دارد اگر چه‌ بيشتر گربه‌ها دورگه‌ مي‌باشند. گربه‌ها را ميتوان‌ در 2 گروه‌ كلي‌ موكوتاه‌ و موبلندتقسيم‌بندي‌ نمود. گربه‌ بالغ‌ 30 دندان‌ دارد.

فكهاي‌ گربه‌ حركت‌ جانبي‌ ندارند تا غذا آسياب‌ شوند، ضمنا دندانهاي‌ آسيا نيز داراي‌ سطح‌آسياب‌كردن‌ نيستند، در عوض‌ زبان‌ سوهان‌ مانند گربه‌ توانايي‌ جداكردن‌ گوشت‌ از استخوان‌ (ونيز تيمار كردن‌ بدن‌) رادارد.

گربه‌ها بطور طبيعي‌ شبگرد هستند و در طول‌ روز بيشتر اوقات‌ را استراحت‌ مي‌كنند. اينكه‌ گفته‌ مي‌شود گربه‌ها درتاريكي‌ مي‌بينند صحت‌ ندارد، ولي‌ در نور كم‌ قادر به‌ ديدن‌ مي‌باشند. بدن‌ گربه‌ها داراي‌ انعطاف‌ زيادي‌ است‌ و هنگام‌دويدن‌ و تعقيب‌ شكار به‌ سرعت‌ به‌ حداكثر سرعت‌ خود مي‌رسد ولي‌ به‌ دليل‌ داشتن‌ ريه‌هاي‌ كوچك‌ طاقت‌ زيادي‌ ندارد(برخلاف‌ سگ‌) و زود خسته‌ مي‌شود.

انتخاب‌

هنگام‌ انتخاب‌ گربه‌ به‌ سن‌، جنس‌ و پوشش‌ بدن‌ آن‌ توجه‌ كنيد.

سن ‌:
بچه‌ گربه‌ نياز به‌ مراقبت‌ بيشتري‌ دارد ولي‌ سازش‌ پذيرتر است‌ بخصوص‌ اگر حيوان‌ ديگري‌ در خانه‌ باشد. بچه‌گربه‌ را ميتوان‌ به‌ ميل‌ خود تربيت‌ كرد و دردسر آن‌ كمتر از گربه‌ بالغي‌ است‌ كه‌ عادات‌ قديم‌ دارد. بهتر است‌ بچه‌ گربه‌ تا 8هفته‌ نزد مادرش‌ باشد. جنس‌: ماده‌ مهربانتر، مطيع‌تر و بازيگوش‌تر است‌.

گربه‌ نر براي‌ حفظ قلمرو خود مبارزه‌ مي‌كند. اگر گربه‌ نر اخته‌ شودمطيع‌تر خواهد شد. اگر گربه‌ ماده‌ داريد بايد مراقب‌ آبستني‌ ناخواسته‌ نيز باشيد.پوشش‌ بدن‌: گربه‌ موكوتاه‌ وقت‌ كمتري‌ جهت‌ نگهداري‌ مي‌گيرد و مي‌تواند خود را تيمار كند. گربه‌ موبلند زيباتر است‌ولي‌ نياز به‌ برس‌زدن‌ روزانه‌ دارد و به‌ مشكلات‌ پوست‌ و مو حساس‌تر مي‌باشد.  

تشخيص‌ نر و ماده‌

نرها بزرگتر از ماده‌ بوده‌ و داراي‌ گردن‌ قوي‌ مي‌باشند.

فراهم‌ كردن‌ وسايل‌ اوليه‌

پيش‌ از آوردن‌ گربه‌ به‌ منزل‌ بهتر است‌ وسايل‌ زير تهيه‌ شده‌ باشد. ظرف‌ آب‌ و غذا، محل‌ خواب‌، قفس‌ محل‌ گربه‌،برس‌، جعبه‌ براي‌ بچه‌ گربه‌، ظرف‌ يا سيني‌ شن‌ (جهت‌ دفع‌ ادرار و مدفوع‌) و يك‌ گلدان‌ چمن‌ يا گياه‌ غير سمي‌ (درصورتيكه‌ گربه‌ شما هميشه‌ داخل‌ است‌). ظرف‌ آب‌ و غذا: بهتر است‌ فلزي‌ باشد و هر روز شسته‌ شود.

محل‌ خواب‌ :

گربه‌ نسبت‌ به‌ سگ‌ به‌ جاي‌ راحت‌تري‌ نياز دارد كه‌ از سرما و رطوبت‌ زياد مصون‌ باشد.

كنده‌ كوچك‌ جهت‌ پنجه‌ كشيدن ‌:

گربه‌ براي‌ تيز كردن‌ پنجه‌هاي‌ خود عادت‌ به‌ پنجه‌ كشيدن‌ دارد. بهتر است‌ يك‌ وسيله‌برايش‌ فراهم‌ كنيد در غير اينصورت‌ به‌ مبلمان‌ و فرش‌ شما ممكن‌ است‌ آسيب‌ وارد نمايد.

چمن‌ داخل‌ خانه ‌:

اگر گربه‌ هميشه‌ داخل‌ خانه‌ است‌ براي‌ جويدن‌ بايد گياه‌ در دسترس‌ داشته‌ باشد. علف‌ منبع‌ فيبرخوب‌ براي‌ گربه‌ است‌. ضمنا براي‌ گربه‌هاي‌ مو بلند كه‌ ممكن‌ است‌ كلاف‌ مو در معده‌شان‌ تشكيل‌ شود مي‌تواند بعنوان ‌قي‌آور عمل‌ كند.

ظرف‌ شن‌:

شن‌ آن‌ بايد بطور مرتب‌ و حداقل‌ هر 3 روز يكبار تعويض‌ شده‌ و تميز نگه‌ داشته‌ شود.

چرخه‌ زندگي‌ گربه

‌گربه‌ ماده‌ پس‌ از 61-68 روز دوران‌ بارداري‌ (متوسط 63) بطور ميانگين‌ 3-5 نوزاد به‌ دنيا مي‌آورد. بدن‌ نوزادان‌ از موپوشيده‌ شده‌ ولي‌ چشمها و گوشهايشان‌ بسته‌ مي‌باشد. وزن‌ آنها هنگام‌ تولد بين‌ 90-140 گرم‌ بوده‌ و اضافه‌ وزن‌ طبيعي‌حدود 80-100 گرم‌ در هفته‌ مي‌باشد. در هفته‌ اول‌ زندگي‌، نوزادان‌ تنها توانايي‌ مكيدن‌ سينه‌ مادر، خزيدن‌ و ميو كردن‌ رادارند .

در صورتي‌ كه‌ بچه‌ها به‌ ميزان‌ كافي‌ شير بخورند و جاي‌ مناسب‌ و گرم‌ داشته‌ باشند اغلب‌ ساكت‌ يا خواب‌ هستند.در حدود 10 روزگي‌ چشمها باز شده‌ و در حدود 20 روزگي‌ بچه‌ها قادرند با زبان‌ نيز شير بنوشند. در هفته‌ چهارم‌ علاوه‌بر شير مادر مي‌توان‌ به‌ بچه‌ها شير و غذاي‌ نرم‌ كمكي‌ داد.

بچه‌ گربه ‌ها حتما بايد تا 2 ماهگي‌ شير بخورند. بچه‌ گربه‌ها حدود 6-7 ماهگي‌ بالغ‌ مي‌شوند ولي‌ آبستني‌ در سن‌ كمتر از يك‌ سال‌ مناسب‌ نيست‌ زيرا گربه‌ ماده‌ هنوزجثه‌ لازم‌ را پيدا نكرده‌ است‌. گربه‌ ماده‌ تا 8 سالگي‌ و نر تا 10 سالگي‌ قابليت‌ جفت‌گيري‌ مناسب‌ دارند. طول‌ عمر گربه‌ساكن‌ منزل‌ با شرايط مناسب‌ حدود 12-15 سال‌ است‌.

گربه‌ و ساير حيوانات‌ خانگي‌

وقتي‌ كه‌ براي‌ اولين‌ بار مي‌خواهيد بچه‌ گربه‌ جديدي‌ كنار حيوانات‌ ديگر بياوريد، چند هفته‌ اول‌ جداگانه‌ غذا داده‌ ورفتار آنها را با هم‌ زير نظر داشته‌ باشيد. معرفي‌ بچه‌ گربه‌ جديد به‌ يك‌ گربه‌ بالغ‌ خيلي‌ مشكل‌ است‌ و ممكن‌ است‌ آنرا تهديد كند.

سگ‌ و گربه ‌:

اولين‌ رويارويي‌ آنها را كنترل‌ كنيد. بهتر است‌ اولين‌ رويارويي‌ سگ‌ شما با بچه‌ گربه‌ جديد هنگامي‌ باشدكه‌ گربه‌ خواب‌ است‌. وقتي‌ كه‌ سگ‌ و گربه‌ به‌ هم‌ عادت‌ كردند مي‌توان‌ به‌ راحتي‌ آنها را كنار هم‌ قرار داد.

گربه‌ و خرگوش‌ :

بايد تحت‌ نظر باشند. اگر گربه‌ روي‌ حيوان‌ كوچكي‌ بپرد مي‌تواند به‌ آن‌ آسيب‌ برساند (حتي‌ در بازي‌)اگر گربه‌ بالغي‌ در خانه‌ داريد اجازه‌ ندهيد حيوانات‌ كوچك‌ (بچه‌ خرگوش‌، همستر، مرغ‌ عشق‌ و ...) از قفس‌ خارج‌شوند.

نگهداري‌ در خانه‌

گربه‌ را مي‌توان‌ به‌ راحتي‌ در خانه‌ نگه‌ داشت‌ به‌ شرطي‌ كه‌ سرگرمي‌ و تفريح‌ داشته‌ باشد. در نگهداري‌ گربه‌ 4 اصل‌ زيررا رعايت‌ كنيد.

1ـ پيرايش‌: گربه‌ مو بلند هر روز و گربه‌ مو كوتاه‌ 1 بار در هفته‌ برس‌ زده‌ شود. بعد از غذا براي‌ اينكار زمان‌ مناسبي‌ است‌.

2ـ تغذيه‌: به‌ گربه‌ خود بطور منظم‌، در زمان‌ معين‌ و در يك‌ مكان‌ مشخص‌ غذا بدهيد.

3ـ بازي‌: حداقل‌ روزي‌ 15 دقيقه‌ بازي‌ مورد نياز گربه‌ است‌ (بويژه‌ اگر فقط در منزل‌ باشد).

4ـ خواب‌: مكان‌ خواب‌ و استراحت‌ گربه‌ در نقطه‌اي‌ ساكت‌ باشد.

فعاليت‌ و بازي‌

گربه‌ها نياز به‌ بيرون‌ بردن‌ روزانه‌ ندارند ولي‌ بايد آزاد باشند تا فعاليت‌ طبيعي‌ خود را انجام‌ دهند. گربه‌ها (بويژه‌ بچه‌گربه‌) به‌ بازي‌ روزانه‌ نياز دارند. توپ‌ پينگ‌پنگ‌، گلوله‌ كاموا و كارتن‌ خالي‌ اسباب‌ بازيهاي‌ مورد علاقه‌ گربه‌ به‌ شمارمي‌رود.

تغذيه‌

انواع‌ غذاي‌ مناسب‌ براي‌ گربه‌ عبارت‌ است‌ از:

1ـ غذاي‌ تازه‌: شامل‌ گوشت‌، مرغ‌، ماهي‌، تخم‌ مرغ‌ پخته‌، شير و غيره‌.

2ـ غذاي‌ آماده‌: شامل‌ غذاي‌ كنسرو شده‌ (Canned food )، غذاي‌ خشك‌ (Dry food) و غذاي‌ نيمه‌ مرطوب‌ (Semimoist food)مي‌باشند ولي‌ در صورتي‌ كه‌ غذاي‌ تازه‌ مصرف‌ شود بايد بصورت‌ پخته‌ بوده‌ و نياز به‌ بالانس‌ دارد.

شير :

هميشه‌ بايد شير تازه‌ داده‌ شود. شير را نبايد بعنوان‌ جايگزين‌ آب‌ داد. برخي‌ گربه‌ها توانايي‌ هضم‌ لاكتوز راندارند. در ناراحتي‌ معده‌ شير گاو داده‌ نشود.

آب‌:
 
آب‌ تازه‌ بايد هميشه‌ در دسترس‌ گربه‌ باشد. نياز گربه‌ به‌ آب‌ بستگي‌ به‌ نوع‌ غذا دارد.

نوع‌ و شرايط تغذيه‌هر گربه‌ بايد داراي‌ ظرف‌ آب‌ و غذاي‌ جداگانه‌ و تميز باشد. زير ظرف‌ آب‌ و غذا بهتر است‌ روزنامه‌ انداخته‌ شود.محل‌ غذاخوري‌ گربه‌ بايد در جايي‌ ساكت‌ و تميز (مثلا گوشه‌ آشپزخانه‌) باشد و كمتر تغيير كند.

در صورتي‌ كه‌ بيش‌ از يك‌ گربه‌ داريد ظروف‌ غذا جدا باشد. يك‌ گربه‌ بزرگ‌ ممكن‌ است‌ به‌ يك‌ بچه‌ گربه‌ اجازه‌غذاخوردن‌ در يك‌ ظرف‌ مشترك‌ را ندهد. از سنين‌ پائين‌ بايد سعي‌ كرد گربه‌ را به‌ غذاهاي‌ مختلف‌ متنوع‌ عادت‌ داد.

بچه‌ گربه‌ تا 2 ماهگي‌ بايد در كنار مادر باشد و شير مادر را به‌ حد كافي‌ بخورد. از سن‌ 1 ماهگي‌ ميتوان‌ علاوه‌ بر شير مادرغذاي‌ نرم‌ جامد و شير گاو را نيز اضافه‌ كرد. در صورتيكه‌ بچه‌ گربه‌اي‌ به‌ اندازه‌ كافي‌ شير مادر را نخورده‌ باشد بايد تا 4ماهگي‌ شيرگاو در غذاي‌ بچه‌ گربه‌ موجود باشد (حداقل‌ 1 وعده‌) در صورتي‌ كه‌ گربه‌ نتواند شير گاو را هضم‌ كند ميتوان‌به‌ جاي‌ آن‌ ماست‌ شيرين‌ داد.

تعداد وعده‌هاي‌ غذايي‌ با توجه‌ به‌ سن‌ گربه‌ متفاوت‌ است‌.-2 ماهگي‌: 6 وعده‌. حداقل‌ 3 وعده‌ شير ولرم‌ و 3 وعده‌ غذاي‌ جامد نرم‌ .

2-4 ماهگي‌:

4-5 وعده‌. 2 وعده‌ شير ولرم‌ و 2-3 وعده‌ غذا.

4-6 ماهگي‌:

3 وعده‌.

6 ماهگي‌ به‌ بعد :

2 وعده‌.در آبستني‌ سنگين‌: 2-4 وعده‌ (13 بيشتر از غذاي‌ معمول‌).

در دوران‌ شيردهي‌:

4-5 وعده‌

گربه‌ پير:

2-3 وعده‌ ولي‌ ميزان‌ غذاي‌ هر وعده‌ كمتر باشد.

نظافت‌ و تميز كردن‌

برس‌ زدن ‌:

گربه‌ مو كوتاه‌ 1-2 بار در هفته‌ و گربه‌ مو بلند هر روز بايد برس‌ زده‌ شوند. اين‌ كار بايد به‌ آرامي‌ و در جهت‌موهاي‌ بدن‌ انجام‌ شود. در صورتي‌ كه‌ روي‌ بدن‌ كرك‌ بوجود آمده‌ باشد مي‌توان‌ از شانه‌ فلزي‌ براي‌ باز كردن‌ آن‌ استفاده‌نمود.

موي‌ گربه‌ بطور طبيعي‌ مي‌ريزد. در صورتي‌ كه‌ بطور منظم‌ برس‌ زده‌ نشود گربه‌ موهاي‌ سست‌ ريخته‌ شده‌ را خواهدبلعيد. اين‌ موها قادرند در دستگاه‌ گوارش‌ كنار هم‌ جمع‌ شده‌ و ايجاد گلوله‌هاي‌ مو (Hair ball) و انسداد نمايند.تميز كردن‌ چشم‌، گوش‌ و دندان‌: حداقل‌ هفته‌اي‌ يكبار چشم‌ها و گوشها بايد بوسيله‌ پنبه‌ مرطوب‌ و تميز شده‌ و دندانهابا مسواك‌ كوچك‌ يا گوش‌ پاك‌كن‌ مسواك‌ زده‌ شوند. گربه‌ را بايد از بچگي‌ به‌ اين‌ موارد عادت‌ داد.

كوتاه‌ كردن‌ ناخنها :

در صورتي‌ كه‌ گربه‌ شما دائم‌ در خانه‌ است‌ بهتر است‌ بطور منظم‌ انجام‌ شود. عمل‌ جراحي‌ قطع‌ناخن‌ توصيه‌ نمي‌شود زيرا دفاع‌ طبيعي‌ را از گربه‌ مي‌گيرد. ة حمام‌ كردن‌: بطور كلي‌ گربه‌ نياز به‌ شستشو ندارد مگر اينكه‌ بدن‌ آن‌ واقعا كثيف‌ شده‌ باشد. در صورت‌ نياز به‌ حمام‌كردن‌، اين‌ كار بايد با آب‌ گرم‌ و شامپو مخصوص‌ انجام‌ شده‌ و پس‌ از آن‌ بدن‌ گربه‌ كاملا خشك‌ شود.

توليد مثل‌ گربه‌ ماده‌ 2 بار در سال‌ مي‌تواند زايمان‌ كند حالت‌ فحلي‌ او در هر فصل‌ چندين‌ بار تكرار شده‌ تا جفت‌گيري‌ انجام‌شود. در زمان‌ فحلي‌ گربه‌ ماده‌ بيقرار بوده‌ و پر سرو صدا مي‌شود. گربه‌ ماده‌ تنها در پاسخ‌ به‌ عمل‌ جفت‌گيري‌،تخمك‌گذاري‌ را انجام‌ مي‌دهد. گربه‌ آبستن‌ تا هفته‌ پنجم‌ آبستني‌ نياز به‌ توجه‌ بيشتر ندارد و تنها حمل‌ و نقل‌ آن‌ بايد با احتياط باشد. در 4 هفته‌ پاياني‌اشتهاي‌ آن‌ زياد شده‌ و نياز به‌ غذاي‌ بيشتري‌ دارد (بويژه‌ گوشت‌ و ماهي‌).

در 2 هفته‌ پاياني‌ رشد جنين‌ها سريع‌ بوده‌ و به‌ مادر بايد شير كافي‌ و ساير غذاها به‌ هر ميزان‌ كه‌ مي‌خواهد داده‌ شود.دادن‌ قرصهاي‌ ويتامين‌ و مكمل‌ نيز در اين‌ زمان‌ سودمند است‌.

براي‌ زايمان‌ ماده‌ گربه‌ بايد يك‌ جعبه‌ مناسب‌ آماده‌ شده‌ و در مكاني‌ نسبتا تاريك‌ قرار داده‌ شود زيرا نوزادان‌ به‌ نورزياد حساس‌ مي‌باشند (حتي‌ قبل‌ از باز شدن‌ پلكها). نوزادان‌ هر كدام‌ با جفت‌ جداگانه‌ به‌ دنيا مي‌آيند. گربه‌ ماده‌ بچه‌ها را به‌تنهايي‌ بزرگ‌ كرده‌ و آنها را در برابر گربه‌ نر نيز حفظ مي‌كند.

عقيم‌ كردن‌

صاحباني‌ كه‌ نمي‌خواهند گربه‌شان‌ بچه‌دار شود مي‌توانند با مراجعه‌ به‌ دامپزشك‌ آن‌ را عقيم‌ كنند. سن‌ مناسب‌ براي‌اين‌ عمل‌ بين‌ 5-6 ماهگي‌ مي‌باشد.

آموزش‌

تربيت‌ گربه‌ از سگ‌ مشكل‌تر مي‌باشد. در ابتدا گربه‌ بايد نام‌ خود را بداند. هنگام‌ غذا دادن‌ يا زمان‌ خواب‌ او را صداكنيد. بزودي‌ ياد مي‌گيرد كه‌ پاسخ‌ دهد.

عصبانيت‌ گربه ‌:

عموما گربه‌ها با انسان‌ رفتار تهاجمي‌ ندارند. در صورتي‌ كه‌ گربه‌ شما ناگهان‌ حمله‌ كرده‌ تا شما را گازبگيرد و چنگ‌ زند ممكن‌ است‌ به‌ دليل‌ درد، حال‌ ناخوش‌ و جابجايي‌ همراه‌ با خشونت‌ شما باشد. گربه‌هايي‌ كه‌ دائما درداخل‌ خانه‌ هستند و وسايل‌ بازي‌ ندارند، بيشتر عصباني‌ و تهاجمي‌ مي‌شوند.

اگر گربه‌ هنگام‌ بازي‌ چنگ‌ زند معمولا آسيب‌ نمي‌رساند. اگر گربه‌ به‌ پشت‌ خوابيده‌ باشد در اين‌ حالت‌ احساس‌آسيب‌ پذيري‌ كرده‌ و بيشتر تهاجمي‌ مي‌شود.

ولگردي‌:

گربه‌هاي‌ نر و گربه‌هايي‌ كه‌ بد نگهداري‌ مي‌شوند ممكن‌ است‌ چنين‌ عادتي‌ پيدا كنند. با صدا زدن‌ مرتب‌ گربه‌هنگام‌ غذادادن‌ و فراهم‌ كردن‌ وسايل‌ بازي‌ در منزل‌ بايد با اين‌ عادت‌ مبارزه‌ كرد.

جويدن‌ گياهان‌ خانگي ‌:

اگر گربه‌ شما برگ‌ گلداني‌ را مرتب‌ مي‌جود، مي‌توان‌ در چند مرحله‌ روي‌ آن‌ آبليموي‌ رقيق‌اسپري‌ كرد. بيشتر گربه‌ها مزه‌ آن‌ را دوست‌ ندارند.

تنبيه‌ كردن ‌:

ديسپلين‌ را بايد از بچگي‌ اجرا كرد. نبايد براي‌ اجراي‌ آن‌ كاري‌ كرد كه‌ گربه‌ دردش‌ بيايد. يك‌ روش‌ مناسب‌تنبيه‌، اسپري‌ كردن‌ آب‌ با يك‌ آب‌پاش‌ يا سرنگ‌ است‌.

سلامتي‌ گربه‌گربه‌ سالم‌ داراي‌ اشتهاي‌ خوب‌، پوشش‌ شفاف‌ و حركت‌ آسان‌ بوده‌ و از زندگي‌ لذت‌ مي‌برد. در منزل‌ به‌ نشانه‌هاي‌ زيرتوجه‌ كنيد :

پوشش‌ بدن ‌:

خارش‌، ريزش‌ موي‌ زياد، انگل‌ خارجي‌ و تغيير رنگ‌ پوست‌.

چشم‌ها :

آبريزش‌، التهاب‌ ملتحمه‌ و پلك‌ سوم‌، تار بودن‌ قرنيه‌ و عدسي‌.

گوش‌ :

خارش‌ گوش‌، تورم‌، نگه‌داشتن‌ سر به‌ يك‌ طرف‌، ترشحات‌ قهوه‌اي‌.

بيني ‌:

آبريزش‌، عطسه‌، صداي‌ تنفسي‌ غير طبيعي‌

دندانها :

لثه‌هاي‌ متورم‌، بوي‌ بد تنفسي‌.دفع‌: اسهال‌، ترشحات‌ دستگاه‌ تناسلي‌، دفع‌ مكرر ادرار.

لاغري ‌:

مي‌تواند به‌ دليل‌ انگل‌، بيماري‌ يا سوء تغذيه‌ باشد.

كاهش‌ اشتها :

در هواي‌ داغ‌ يا متعاقب‌ بيماري‌ پيش‌ مي‌آيد. نبايد به‌ زور به‌ گربه‌ غذا داد. غذا را عوض‌ كرده‌ يا غذاي‌مطبوع‌ گرم‌ با مقادير كم‌ داده‌ شود. غذايي‌ را كه‌ گربه‌ امتناع‌ مي‌كند پس‌ از 10 دقيقه‌ دور بياندازيد.

استفراغ ‌:

گاهي‌ به‌ دليل‌ ماده‌ مضر بلعيده‌ شده‌ است‌ يا براي‌ خلاصي‌ از كلافه‌ مو. اگر استفراغ‌ ادامه‌ يابد و همراه‌ اسهال‌باشد يا خون‌ نيز وجود داشته‌ باشد نشانه‌ بيماري‌ است‌.

بيماريهاي‌ مشترك‌

مهمترين‌ بيماريهايي‌ كه‌ از گربه‌ ممكن‌ است‌ به‌ انسان‌ سرايت‌ كند عبارتند از هاري‌، توكسوپلاسموز، عفونتهاي‌قارچي‌ و انگلي‌. بايد توجه‌ داشت‌ كه‌ همه‌ اينها قابل‌ پيشگيري‌ مي‌باشند.

هاري‌ بوسيله‌ واكسيناسيون‌ منظم‌ گربه‌ و بيماريهاي‌ انگلي‌ با تجويز منظم‌ داروهاي‌ ضدانگلي‌ قابل‌ پيشگيري‌ هستند.جهت‌ پيشگيري‌ از توكسوپلاسموز، گربه‌ شما نبايد غذاي‌ خام‌ خورده‌ يا اجازه‌ شكار داشته‌ باشد. ضمنا با گربه‌هاي‌ولگرد تماس‌ نداشته‌ باشد.

مراقبتهاي‌ دامپزشكي‌

گربه‌ را بايد مرتب‌ نزد دامپزشك‌ برد. واكسيناسيون‌ گربه‌ نيز در سال‌ اول‌ 2 و 3 ماهگي‌ و سپس‌ سالي‌ يكبار توسطدامپزشك‌ انجام‌ مي‌شود. داروهاي‌ ضد انگل‌ بايد هر 6 ماه‌ يكبار تجويز شوند.

تجويز دارو :

براي‌ خوراندن‌ قرص‌ يك‌ نفر گربه‌ را محكم‌ گرفته‌، سر گربه‌ را با يك‌ دست‌ گرفته‌ و با دست‌ ديگر كه‌قرص‌ در آن‌ است‌ به‌ آرامي‌ دهان‌ را باز مي‌كنيم‌. قرص‌ را در انتهاي‌ زبان‌ قرار داده‌ دهان‌ را بسته‌ و كمي‌ بالا نگه‌ ميداريم‌ تابلع‌ نمايد. داروي‌ مايع‌، با سرنگ‌ (بدون‌ سوزن‌) از گوشه‌ دهان‌ به‌ آرامي‌ داده‌ مي‌شود.

براي‌ قطره‌ گوش‌، ابتدا گوش‌ را ازترشحات‌ پاك‌ كرده‌ بعد لبه‌ گوش‌ را به‌ عقب‌ مي‌بريم‌ تا مجرا مشخص‌ شود. پس‌ از تجويز قطره‌ به‌ آرامي‌ ماساژ داده‌مي‌شود.

گربه‌ بيمار :

گربه‌ بيمار يا پس‌ از عمل‌ جراحي‌ نياز به‌ مراقبت‌ دارد. گربه‌ را بايد در جايي‌ آرام‌، گرم‌ و تميز قرار داد. يك‌كارتن‌ كه‌ كف‌ آن‌ روزنامه‌ يا پارچه‌ است‌ مناسب‌ مي‌باشد. غذاي‌ آن‌ نيز بايد مطبوع‌، در حجم‌ كمتر و وعده‌هاي‌ بيشتر داده‌شود.

كمكهاي‌ اوليه ‌:

اگر گربه‌ مجروح‌ پيدا كرديد قبل‌ از رساندن‌ به‌ مراكز درماني‌، زير آن‌ يك‌ پتوي‌ گرم‌ و نرم‌ انداخته‌ و باگرفتن‌ دو سر پتو گربه‌ را جابجا كنيد. نبايد چيزي‌ به‌ او خوراند و بيش‌ از 5-10 دقيقه‌ نبايد گربه‌ به‌ يك‌ سمت‌ خوابيده‌باشد.

اگر دست‌ و پا شكسته‌ باشد نيز گربه‌ را به‌ آرامي‌ روي‌ پتو قرار داده‌ پاي‌ شكسته‌ نبايد حركت‌ كند و بهتر است‌ بطرف‌بالا باشد.

تهیه سگ

اگرقصد تهیه یک سگ را به عنوان حیوان خانگی دارید ، خواشمند است قبل از هر اقدامی مطالب این صفحه را بادقت مطالعه نمایید تابعدا " دچار احساس پشیمانی یا گناه نشوید  . نگهداری یک حیوان بویژه یک سگ به همان اندازه که زیبا و سرگرم کننده است می تواند کسالت آور ومشکل آفرین نیز باشد  . پس حتما " اطلاعات خود را تکمیل کرده و سپس با علم به وجود مشکلات و عواقب آن ، سگ مناسب را تهیه کنید  . سگ ها نیازمند تمرین و بازی با صاحبشان هستند  . اگر شما خیلی کار می کنید و وقت کافی ندارید ، حتی یک لحظه هم به فکر خریدن سگ بویژه سگ خانگی نباشید  .
 
قبل از هر چیز بهتر است کمی در مورد نژادها بدانید  . سگها از نظر اندازه و جثه به سه گروه تقسیم می شوند  :

1 - نژادهای کوچک یا آپارتمانی
2 – نژادهای متوسط
 3 – نژادهای بزرگ

نژادهای آپارتمانی  :

این نوع سگ ها با خصوصیات اخلاقی متنوع ، جهت نگهداری در خانه های کوچک و یا آپارتمان مناسب هستند  . مانند تریرها ، پودل ، شیتزو ، شی هوا هوا ، پیکینز ، داشهوند و  .... . خیلی از نژاد های تریر پر انرژی هستند و نیاز به تمرین زیاد دارند . آنها اغلب بسیار کنجکاو و عاشق ماجراجوئی و گردش در مکان های جدید و ملاقات با سگ های دیگر هستند . بعضی از این نژاد ها ممکن است خیلی عصبی باشند به همین علت شاید نیاز به تعلیم وتربیت داشته باشند، هم چنین این سگ ها خیلی باهوش بوده و از تعلیم لذت می برند .


سگ های شکاری  :

شامل سگهایی هستند با وزن تقریبا "  10 – 25 کیلوگرم که اکثر سگهای شکاری در این دسته قرار می گیرند  . این سگها به فضای بیشتری جهت زندگی نیاز دارند . مانند دالماسین ، کولی و .... . سگ های نژاد متوسط مانند کوکر اسپانیل احتیاج به 2 ساعت راه رفتن و تمرین در روز دارند . اگر شما صاحب یک سگ نژاد کولی هستید سعی کنید حداقل 3 ساعت در روز به آن تمرین دهید و ترجیحا ً در یک فضای باز ، جائی که بتواند پاهایش را کش دهد ببرید . این سگ ها بسیار باهوش هستند و نیازمند تحرک هستند .

سگ های بزرگ  :

این گروه را سگهایی مانند ژرمن شفرد ،گریت دین ، دوبرمن ، باکسر، رت وایلرو ..... تشکیل می دهند که اغلب جهت نگهبانی از آنها استفاده می شود و به فضای بزرگتری مانند یک حیاط بزرگ یا باغ جهت زندگی نیاز دارند . سگ نژاد بزرگ به اندازه نژاد متوسط نیازمند تمرین روزانه نمی باشد . حدود 1 ساعت تمرین در روز برای این گروه سگ ها و حداقل نیم ساعت آموزش در روز مفید خواهد بود . سگ سالوکی میتواند یک سگ ایده آل اهلی برای نگهداری باشد ، آنها عاشق راه رفتن هستند اما در منزل می توانند کاملا آرام دراز بکشند و خیلی مودب باشند . لابرادورخیلی سریع چاق میشود و بایستی به آنها از سنین پایین جهت لاغر نگه داشتنشان ورزش داد . نژاد های بسار بزرگ مانند سنت برنارد احتیاجی به تمرین زیادی ندارند .

 
تمرین :

تمام سگ ها نیازمند تمرین می باشند ؛ چه سگ کوچکی مانند شی هواهوا و یا سگی بزرگی مانند جرمن شفرد . این مهم است که شما سگی را انتخاب کنید که با نوع زندگی شما هماهنگ باشد  . برای مثال اگر شما مشغله فراوان و زمان فراغت کمی دارید و نمیتوانید بیشتر از 1 ساعت پیاده روی کنید ، سگ نژاد کولی نگیرید . آن ها بسیار فعال و پر تحرک هستند و مهم نیست شما چه قدر آن ها را راه می برید ، چون هیچ گاه خسته نمی شوند . با تمام این وجود فکر نکنید که با خریدن اسباب بازی یا وسیله سرگرمی سگ میتوانید از تمرینات آن ها راحت شوید . همه سگ ها نیازمند گردش های روزانه هستند . نه صرفا ً از جهت تمرین ، بلکه از جهت از بین بردن بی حوصلگی آن ها . اگر این کار را انجام ندهید ، ممکن است با یک سگ بی حوصله و خسته و غمگین و عموما ً عصبی مواجه شوید . 


برنامه تمرین سگ شما باید شامل راه رفتن های روزانه ، دویدن ، بازی با صاحب و سایر سگ ها و همچنین تعلیم رفتارهای مورد نیاز بصورت حداقل 2 بار در هفته باشد . اگر می توانید ، در این زمینه با یک مربی کار آزموده مشورت کنید یا حیوانتان را به مراکز تربیت بسپارید .؛، جایی که سگ شما این شانس را دارد که با سایر سگ ها برخورد داشته و رفتارهای خوب را یاد بگیرد . 


از کجا سگ مناسب تهیه کنیم ؟

کلینیک های دامپزشکی  : پرورش دهنده های معتبر با کلینیک های دامپزشکی در ارتباط هستند بدین ترتیب کلینیک های دامپزشکی بهترین منبع جهت خرید سگ می باشند زیرا در آنجا ابتدا شما با نژادهای مختلف و مشکلات نگهداری سگها آشنا می شوید ، سپس سگ را از نظر سلامتی تایید و در صورت لزوم سگ را واکسینه کرده و داروهای ضد انگل مناسب را تجویز می کنند . ضمنا ً کلینیک های دامپزشکی تنها مراکز مجاز صدور شناسنامه بهداشتی حیوانات می باشند . 

آموزش محل ادرار به سگ

برای کسانی که تازه صاحب سگ شده اند و در نتیجه در امر نگهداری سگ مبتدی هستند توالت کردن نابه جا معضل بزرگیست ، اما با کمی صبر و حوصله می توان آن را حل نمود . سگ ها معمولا تمایل دارند در جاهایی که خودشان یا سایر سگ ها توالت کرده اند اقدام به ادرار و مدفوع نمایند . بنابراین اگر برایشان ممکن باشد به چنین محل هایی خواهند رفت .

توله سگ ها به طور حتم پس از نوشیدن مایعات یا بیدار شدن از خواب و در عرض نیم یا یک ساعت پس از خوردن غذا ادرار یا دفع مدفوع می کنند ، لذا در این موقع حیوان را به محلی که برای توالت کردن در نظر گرفته اید منتقل کنید و نگه دارید . این محل ممکن است قسمتی از منزل که توسط ورزنامه پوشیده شده باشد یا اینکه محلی خاص برای حیوان تعبیه شده باشد . قبل و بعد توالت کردن با توله سگ بازی کنید و در حین حال کلمات خاصی را به زبان بیاورید . این کلمات بعدها به عنوان فرمان یا علامتی جهت توالت کردن به کار خواهد رفت ، اما دقت کنید که این فرمان یا فرمانهای دیگر کاملا متفاوت باشند .

اگر شما به سگ مهلت دادید تا از خانه خارج شود و عمل دفع را انجام دهد ولی سگ پس از بازگشت به خانه زمین یا فرش را کثیف نمود ، بایستی به او بفهمانید که کارش اشتباه بوده و با گفتن واژه ی "بد" حیوان را سرزنش نمایید . چندین با این وازه را تکرار کنید و سپس با عجله او را به بیرون از خانه ببرید . اگر باز بیرون خانه مدفوع کرد او را تشویق کنید . اگر تازه صاحب یک توله سگ شدید ، تعطیلات آخر هفته تان را به آن اختصاص دهید و کل روز را جهت تربیت و تعلیم توالت رفتن صرف کنید . اگر شما در زمان بیدای توله سگ آن را تحت نظر قرار دهید و محل مورد نظرتان جهت دفع کردن را به حیوان نشان دهید ، توله سگ در دفعات از آن محل برای دفع ادرار و مدفوعش استفاد خواهد نمود . اگر چه تعطیلی کسل کننده ای خواهد بود اما بهتر از این است که به به طور منقطع ساعت ها یا روزها را صرف تعلیم توالت رفتن به سگ نمایید . به توله سگی که سن بیشتری دارد می توان به طور کامل در خلال یک تعطیلی آخر هفته توالت رفتن را آموخت .


از تنبیه توله سگ هایی که به اشتباه در جاهای ممنوع توالت می کنند اجتناب کنید و به جای تنبیه کردن  واژه های "بد" یا کلمه ی "نه" را چندین بار با لحنی عصبانی تکرار نمایید . دوباره یادآوری می شود که توله سگ هایی که به طور آزادانه در خانه در خانه رفت و آمد دارند معمولاً در جاهای ممنوع نیز توالت می کنند . برای جلوگیری از این کار آنها ، وقتی احساس می کنید حیوان آماده ی دفع کردن است او را به حیاط ببرید و در جای خاصی که کف آن از سایر قسمت ها متمایز است قرار دهید ؛ حیوان خیلی سریع به این محل عادت می کند .

نکات زیر را مورد توجه قرار دهید :

- ایستادن پشت در مشخصه این است که سگ می خواهد جهت توالت کردن به خارج خانه برود .- سگ ها دوست دارند در محل قبلی شان توالت کند ، لذا با بو کشیدن آن محل را پیدا می کنند . - وقتی سگ در حال توالت کردن است، با گفتن کلماتی تحسین برانگیز (آفرین) ، سگ را تشویق به این کار نمایید .

افرادی که صاحب سگ های کوچک خانگی هستند نیز تمایل دارند با وجود اینکه سگ توالت کردن روی روزنامه یا داخل جعبه توالت را یاد گرفته است به خارج خانه برود . به منظور تعلیم توالت در خارج خانه ، ابتدا روزنامه و جعبه توالت را به خارج از خانه منتقل کنید  و هنگامی که احساس کردید زمان توالت کردن توله سگ فرا رسیده است آن را به خارج خانه هدایت کنید و در محل مورد نظر قرار دهید . توله سگ به کمک قدرت بویایی اش محل توالت کردن را پیدا می کند و لازم نیست شما خودتان را به زحمت بیاندازید . توله سگ پس از مدتی به این محل عادت می کند .

روزنامه ای که برای تشخیص محل توالت در خارج خانه قرار داده اید را به تدریج کوچک و کوچکتر کنید تا اینکه سرانجام کاملا آن را بردارید . در صورت استفاده از جعبه نیز موادی را که در کف جعبه توالت قرار می دادید کم کم خارج کنید و بعد از گذشت چند روز جعبه را بردارید . با گذشت زمان شما هر روز قسمتی از مواد جانبی موجود در محل توالت را بردارید تا اینکه نهایتا تنها زمین یا سبزه باقی بماند . بعد از سپری شدن این مدت باید سگتان کاملا تربیت شده باشد . به طور حتم وقتی شما روزنامه را از خانه به حیات آوردید باید آن را با قرار دادن چند قطعه سنگ در گوشه هایش ثابت کنید تا باد ان را حرکت ندهد !


اگر شما صاحب سگ بالغی شدید که راه و رسم زندگی در خانه را آموزش ندیده است ، با آن حیوان مانند یک توله سگ رفتار کنید . توله سگ ها بعد از غذا خوردن ، آب خوردن ، قدم زدن یا بازی کردن توالت می کنند . قبل از اینکه به سگ یاد دهید جهت توالت کردن به خارج از خانه برود استفاده از روزنامه را در خانه به حیوان بیاموزید . علاوه بر این ، دکتر دامپزشک به شما توصیه می کند قبل از واکسن زدن به توله سگ ، حیوان را به خیابان نبرید چرا که امکان ابتلا به بیماریهای واگیر دار وجود دارد . لذا استفاده از روزنامه برای افرادی که در آپارتمان زندگی می کنند مفید خواهد بود . 

محوطه کوچکی را در نظر بگیرید و تمام این محوطه را از چندین لایه روزنامه بپوشانید و صبر کنید تا توله سگ از آنها استفاده نماید . سپس روزنامه های خیس شده را با روزنامه های خشک تعویض کنید . این کار را یک یا دو روز ادامه دهید سپس یک قسمت کوچک از محلی را که به وسیله ی روزنامه پوشانده شده بدون روزنامه بگذارید ؛ به این امید که توله سگ در آن محل ادرار نکند . اگر توله سگ این محل را خیس کرد به او توجه دهید ؛ حیوان را روی روزنامه بگذارید تا بفهمد که تنها محلی که می تواند ادرار کند روی روزنامه است . به مرور زمان وقتی توله سگ دلیل پوشانده شده زمین را با روزنامه فهمید می توانید فضایی را که از روزنامه پوشانده شده محدود تر کنید و مرتب روزنامه خیس شده را تعویض نمایید تا زمانی که توله سگ آنقدر بزرگ شود که بتواند به خیابان برود . 


معمولا در شب برای توله سگ راحت تر است که آب نخورد زیرا به حیوان کمک خواهد کرد که ادرار خود را کنترل کند ؛ بنابراین حداقل دو ساعت قبل از خواب به توله سگ آب ندهید و حتما قبل از خوابیدن سگ را به بیرون ببرید و یا از روزنامه استفاده نمایید .

نکات زیر را مورد توجه قرار دهید :

- بو کشیدن زمین اولین نشانه ی تمایل سگ به ادرار کردن می باشد . بنابراین شما تنها چند ثانیه وقت دارید که توله سگ را روی روزنامه قرار دهید .

- به سرعت سگ را بلند کنید و روی روزنامه بگذارید . روزنامه به دلیل قابلیت جذب بالا بهترین وسیله برای این منظور است .

- بهتر است به منظور تشویق سگ به ادرار کردن ، از قطره هایی که به این منظور ابداع شده است (قطره های تعلیم ادرار که در کلینیک های دامپزشکی قابل تهیه هستند) استفاده کنید . به این صورت که چند قطره از محلول مذکور را بر روی کاغذ روزنامه بریزید و در هنگام دفع ، توله را بر روی این روزنامه ببرید . به این ترتیب و به مرور زمان ، توله محل ادرار را خواهد شناخت .

در اینجا متذکر می شویم که بعضی از توله سگها ذاتا از اینکه روزنامه ای در زیر پایشان باشد متنفرند بنابراین به این توله ها بهتر است سریعا روش توالت کردن در خارج خانه را بیاموزید .


حال مروری خواهیم داشت بر مطالب گفته شده در مورد توالت بر روی روزنامه :

- توله سگ را در اتاقی که به آسانی قابل تمیز شدن است محبوس نمایید و کف اتاق را با روزنامه مفروش کنید . وقتی توله سگ به توالت کردن در یک نقطه عادت کرد سایر روزنامه ها را بردارید . شما می توانید تدریجا روزنامه ها را برداشته و سرانجام تنها از یک ورق روزنامه استفاده کنید .

- به منظور آموزش ادرار کردن در بیرون از منزل ، در یک روز خوب و آفتابی روزنامه را در خارج خانه قرار دهید . روز بعد روزنامه را به طور کل بردارید . به طور حتم سگ جهت توالت کردن به خارج خانه خواهد رفت . پس از انجام این کار حیوان را تشویق به عمل انجام شده اش نمایید . مراقب باشید سگ دوباره جهت پیدا کردن روزنامه به طرف در خانه بر نگردد .

روش کنترل دفع مدفوع با استفاده ازکاغذ روزنامه

به منظورتربیت توله با استفاده از روزنامه ، تمام کف اتاق ویا فضای محصورمورد نظرتان را با چندین لایه از ورقه های روزنامه بپوشانید . سپس توله را درآن محوطه نگهداری کنید . منتظر دفع مزاج او بر روی روزنامه باشید . سپس ورقه های کثیف را جمع آوری وتعویض نمایید . این عمل را برای یک تا دو روز تکرارکنید و سپس تعدادی از روزنامه ها را بردارید . احتمالاً توله سگ ازجاهای خالی برای دفع مدفوع استفاده نخواهد کرد . اگر استفاده نمود او را با ملایمت تنبیه کنید و روی کاغذها ببرید . در این حالت حیوان متوجه می شود که باید این کار را در روی کاغذها انجام دهد و مفهوم کاغذها را درک خواهد کرد .

این وضعیت ادامه می یابد تا وقتی که تنها دو ورقه روزنامه در گوشه اتاق پهن باشد . تا قبل از این که سگ را بیرون بیاورید از روزنامه استفاده کنید . بعد از اینکه با حیوان در بیرون از خانه قدم زدید و او توانست در آنجا دفع کند ، یاد می گیرد که بیرون ازخانه تنها محل برای دفع مدفوع است . پس می توانید روزنامه ها را بردارید و در عین حال رفتار سگ را زیر نظر بگیرید و اگر احتیاج به بیرون رفتن دارد (با عصبانیت دنبال روزنامه می گردد) ، در این حالت به سرعت او را بیرون ببرید و او می تواند مدفوع خود را دفع کند و این روش را تا موقعی ادامه دهید که به خوبی به آن عادت نماید و درخانه مدفوع نکند .

روش آموزشی دفع مدفوع با استفاده ازجعبه

این روش ساده و آسان است . برای شروع ، به طور مرتب حیوان را بیرون ببرید و پس از آنکه حیوان مدفوع کرد ، او را مورد تشویق قرار دهید و هنگامی که به خانه برگشتید او را در داخل جعبه ای بزرگ قراردهید . حیوان آن را لانه خود خواهد دانست و در آنجا می خوابد . اگر سگتان را درمحیط منزل آزاد می گذارید باید به شدت تحت کنترل قرار گیرد و شبها چند ساعت توله را خارج از خانه ببرید و پس از بازگشت در جعبه اش بگذارید . صبحها وقتی بیدار می شوید و یا وقتی از بیرون می آیید توله را به سرعت از جعبه خارج نموده به خارج از محیط منزل ببرید تا در آنجا مدفوع نماید . سپس به حیوان اجازه دهید که آزادانه بازی کند اما تحت کنترل باشد .

عده ای از متخصصین رفتار حیوانات معتقدند توله به زودی با لانه خو می گیرد . مثل نیاکان اولیه خود که به همراه انسانها در غارها زندگی می کردند . عادت دادن حیوان به سهولت انجام خواهد یافت زیرا سگها حیواناتی تمیزهستند و از آلوده کردن لانه خود پرهیز می کنند . بنابراین محدود کردن توله درلانه اش درساعات خاصی از شبانه روز موجب می شود که اجابت مزاج خود را کنترل نماید چرا که در می یابد تا بیرون برود . از شما پاداش خواهد گرفت .

اگر در حین تمرین خطایی از حیوان سر زد به ملایمت تنبیه اش نمایید و فوراً به بیرون و به جایی که قبلاً مدفوع خود را دفع کرده بود ببرید . دراین حالت به خاطر می آورد که تنها محل مجاز برای دفع مدفوع بیرون ازخانه است . توله جوان به دفعات بیشتری برای بیرون رفتن نیازدارد ؛ چون هنوز توانایی کنترل مدفوع خود را بدست نیاورده است .



توله ها را باید یک ساعت بعد ازخوردن غذا بیرون برد . به تدریج با افزایش سن توله قادربه کنترل مدفوع خود خواهد بود و می توان تعداد دفعات بیرون رفتن را به 4 باردر روز کاهش داد . لانه ای که بدان اشاره شد چیزی نیست جز یک اتاقک محصور محکم که می توانید آن را بخرید و یا بسازید . این لانه سلول زندان و یا وسیله ای برای تنبیه نیست . در حقیقت خیلی از مردم دریافته اند که توله ها لانه را استراحتگاه و محل آرامش تلقی می کنند و با داشتن لانه ای خصوصی احساس رضایت می کنند .

داشتن سگی که به لانه خو گرفته ، باعث خوش شانسی است و درهنگام مسافرت کنترل این حیوان راحت تر است . وقتی او را در جعبه می گذارید حرکاتش محدود می شود و از اتفاقات غیر منتظره نیز جلوگیری می شود . عده ای از مردم لانه را از فروشگاه مخصوص حیوانات خانگی می خرند . درعین حال ساختن آن نیز زیاد مشکل نیست . فقط باید مطمئن شد که به حد کافی محکم باشد و دارای کف مناسب و تهویه خوبی باشد و اندازه آن طوری باشد که توله به راحتی در آن حرکت کند .

گاهی اوقات توله در قسمتی از لانه استراحت و در طرف دیگر آن مدفوع را دفع می کند . برای جلوگیری از این کار می توانید فضای لانه را با استفاده از دیواره ای متحرک کم کنید و بعد که حیوان بزرگتر شد دیواره را بردارید . در آخر باید یادآور شد که هرگز توله تربیت شده را در موقعیتی قرارندهید که ایجاد مشکل و مزاحمت کند و هرگاه حیوان را از لانه خارج می کنید با دقت مراقب رفتارش باشید و او را زیر نظر قرار دهید .

اقدامات بهداشتي و آرايشي برای سگ ها

سگها حيوانات بسيار باهوشي هستند . آنها در طول تاريخ همراهان با وفاي انسانها بوده‌اند . دوستي انسان و سگ سابقه‌اي 14000 ساله دارد . انسان اوليه از اين حيوان براي امر شكار و محافظت از خود و املاكش استفاده مي‌كند و بتدريج وابستگي به سگ نه تنها در امور مربوط به تغذيه و امرارمعاش ، بلكه در ساير موارد همچون تفريح و ورزش عميق‌تر مي‌شود . اگر شما سگ را بعنوان حيوان خانگي خود برگزيده‌ايد و يا احيانا ً قصد اين كار را داريد ، بد نيست نكاتي را در مورد بهداشت این حیوان بدانید .

پوشش خارجي و موهاي حيوان

براي رسيدگي به بهداشت پوست و موي سگتان ، نياز به يك برس يا شانه داريد ، اين برس يا شانه ترجيحا ً نبايد داراي دندانه‌اي نوك‌تيز باشد . برسهاي نايلوني بدليل ايجاد الكتريسته ساكن و سخت بودنشان توصيه نمي‌شود ؛ در عوض استفاده از برسهايي كه از جنس مو مي‌باشند ، بسيار مفيد است . رسيدگي به وضعيت پوشش خارجي و بهداشت آن در سگهايي كه داراي موهاي پرپشت بوده و اصطلاحا ً مو بلد و پشمالو مي‌باشند ، داراي اهميت بخصوصي است . زيرا اين نوع سگها اساسا ً نياز به آرايش و بهداشت بيشتري دارند و در ضمن سگها داراي ريزش موي فصلي نيز مي‌باشند كه در اين فصول رسيدگي به وضعيت موها و در واقع شانه زدن مرتب و مداوم آنها اهميت دو چنداني دارد . فصل موریزی معمولا ً در بهار و پاییز می‌باشد .



چنانچه برس زدن موهاي سگ بطور منظم و مرتب صورت بگيرد ، معمولا ً آنها نياز چندانی به استحمام و شستشو ندارند . مگر اينكه داراي موهاي بلند و پشمالو با پوشش خارجي سفيد رنگ باشند . بايد از شستشوهاي بيش از حد و بی دليل اجتناب كنيد ؛ زيرا اينكار باعث خشكي موها و خشن شدن آنها خواهد شد . البته در مواردي كه سگ شما دچار بيماريهاي پوستي باشد ، شستشوي مكرر آن با شامپوهاي طبي بلامانع است .


در هر حال براي شستن سگها بايد از شامپوهاي مخصوص سگ استفاده كنيد . براي اين منظور مي‌توان از شامپو بچه استفاده كرد . آبي را كه براي استحمام بكار مي‌بريد ، بايد قبلا ً دمايش را كنترل كنيد . بعد از اينكه پوست و موي حيوان كاملا ً بوسيله آب خيس شد ، تمام بدن را با شامپو آغشته نماييد و بعد از كمي مالش آب را به سطح بدن حيوان به شكل اسپري پخش كنيد .


در موقع حمام دادن سگ بايد مواظب باشيد كه آب وارد چشم و همينطور گوش حيوان نشود . ذكر اين نكته نيز الزامي است كه چنانچه سگ را از ابتداي تولگي به حمام كردن عادت بدهيد ، وي از اين عمل لذت خواهد برد و بنابراين شستشوي آن كار ساده‌اي خواهد بود . براي خشك كردن حيوان مي‌توانيد از خشك كن برقي و سشوار استفاده كنيد . 

بهداشت ناخن

ميزان رشد ناخن در نژادهاي مختلف فرق مي‌كند ولي در مورد سگهايي كه روي زمين سخت راه نمي‌روند و در واقع ناخنهاي آنها در تماس با سطوح سخت سائيده نمي‌شود ، چشمگيرتر است . رشد بيش از حد ناخن ممكن است باعث پيچش آن به سمت پنجه و فرو رفتن آن به داخل بالشتك كف پا شده و در نهايت موجب عفونت عمقي آن شود .

مشكل ديگر ناخنهاي بلند اين است كه گاهي اوقات آنها در تماس با زمين مي‌شكنند و چون اين شكستگي معمولا ً در قاعده ناخن ، یعنی همان جايي كه عروق و اعصاب در آن قرار دارند ، اتفاق مي‌افتد بدنبال آن خونريزي و درد رخ خواهد داد . برای كوتاه كردن ناخن ، هرگز شخصا ً اقدام نکنید و این کار را به دامپزشک واگذارید ، چرا که ممکن است به دلیل نداشتن تجربه در این کار ، باعث خونريزي ناخن های حیوان شوید .


بهداشت دندان

دندانهاي سگ به مراقبت و تميز شدن مرتب نياز دارند . در غير اينصورت پلاكهاي دنداني و بيماري لثه در انتظار آن بوده و متعاقب آن افتادن دندان به وقوع خواهد پيوست . در موارد وقوع اختلالات دنداني از جمله پلاكهاي دنداني ، بوي بدي از دهان حيوان خارج مي‌شود . جرم دنداني به صورت رسوبات نرم يا سفت و به رنگ زرد مايل به قهوه‌اي بر روي دندان ظاهر مي‌شود . در اين موقع ديگر نمي‌توان بوسيله مسواك كردن ، آن را از سطح دندان جدا ساخت و بايستی به دامپزشك مراجعه كنید . بنابراين براي پيشگيري از وقوع پلاكهاي دنداني بايد دندانهاي سگ را مسواك بزنيد .

 
براي اينكار مي‌توانيد از تامپوني كه به دور انگشت سبابه پيچيده شده و يا از مسواكهاي نرم مخصوص سگ و یا مسواک بچه‌ها استفاده كنيد . ولي هرگز از خمير دندانهاي انساني براي مسواك زدن دندان سگ استفاده نكنيد ؛ زيرا تركيبات خمير دندانهاي انساني براي معده سگ‌ها مشكل‌آفرين مي‌باشد . در صورتيكه به خميردندان مخصوص سگها دسترسي نداريد ، مي‌توانيد از خمیر داندان ژله ای اطفال و یا جوش‌شيريني كه به شكل خمير درآمده استفاده كنيد . معمولا ً نيازي به مسواك زدن سطح داخل دندانها نيست . بسياري از دامپزشكان بخصوص در كشورمان معتقد هستند كه جويدن و گاز گرفتن اجسام سخت مانند استخوان از شكل‌گيري پلاك و رسوب دنداني جلوگيري مي‌كند . 


بهداشت گوش

تميز كردن گوشهاي سگ به‌طور ماهيانه الزامي است . مخصوصا ً اگر سگ شما از نژادهايي مانند Poodle يا Cocker Spaniel ، كه مستعد عفونت و آلودگي گوش هستند باشد . براي تميز كردن گوش سگتان مي‌توانيد از گوش پاك كنهاي نرم يا با استفاده از انگشت خود كه به دورش يك پارچه نرم و مرطوب پيچيده شده استفاده كنيد . گوش پاك‌كن و يا انگشت خود را داخل مجراي گوش كرده و آن را در داخل چرخانيده و ترشحات داخل آن را خارج نماييد .


بهداشت چشم

در مورد چشمها، همواره بايد مراقب باشيد اجسام خارجي يا اجسامي كه تحريك‌كننده و آزاردهنده چشم هستند ، وارد آن نشوند . براي مثال اگر سگ شما از نژادي است كه داراي چشمهاي بزرگ و بيرون‌زده است ، بايد مواظب باشيد موهاي بلند اطراف چشم باعث تخريش آن نشود . براي جلوگيري از اين كار مي‌توانيد اين موها را كوتاه كنيد ؛ در غير اينصورت در اثر تحريكات مداوم توسط اين موها ، چشم سگ ممكن است دچار عفونت و التهاب مزمنی گردد كه در اين حالت رنگ چشم قرمز و ملتهب بوده و ترشح مختصري در گوشه آن ديده مي‌شود . در موارد برخورد با چنين التهاباتي مي‌توانيد با استفاده از يك تكه پنبه آغشته به آب جوشيده شده سرد ، چشم را شستشو بدهيد و در صورتيكه التهاب برطرف نشود و نيز در مواردي مانند پرخوني ملتحمه ، تغيير رنگ قرنيه و ترشحات چركي چشم و ... حتمآ با دامپزشك خود تماس بگيريد .

مراقبت از چشمها


چشمها
 
همواره در موقع شستشو و اصلاح بدن سگ ، باید مراقبت بود که هیچ نوع اجسام تحریک کننده وارد چشمها نشوند . همچنین در نژادهایی که چشمهای بزرگ و بیرون زده ای دارند باید دقت نمود که موهای بلند اطراف باعث خراشیدگی و آسیب دیدگی چشم نشوند . تحریکات مداومی که از سوی این موها بر سطح چشم وارد می شود می تواند باعث عفونتهای مزمن گردد . این قبیل سگها اغلب دارای چشمهایی قرمز و ترشح مختصری در گوشه آن هستند . برای رفع ترشحات می توان چشم را به آرامی و به وسیله یک تکه پنبه آغشته با آب جوشیده سرد شده و یا چای کمرنگ سرد شده شستشو داد . درموارد شدید که می تواند ناشی از ورود اجسام خارجی برگشتگی پلکها و سایربیماریها باشد مشورت با دامپزشک ضرورت می یابد .

رسیدگی به مو و پوست

اقدامات بهداشتی و آرایشی روزانه در سگ حائز اهمیت خاصی است . این کار نه تنها باعث درخشندگی و براقی موها می گردد بلکه به کشف و شناسائی جراحتهای پوستی ، انگلها و پوسته پوسته شدن کمک می نماید . برای نگهداری سگ در یک وضعیت خوب ضرورت دارد که پوشش خارجی و موهای حیوان تمیز و براق بماند .

وسائل مورد نیاز برای آرایش روزانه فقط شامل یک برس یا شانه ای است که دارای دندانه های نوک تیز نباشد . سگهایی که دارای موهای نرم هستند را بهتر می توان آرایش نمود . زیرا کثافات و مواد زائد جذب آنها نمی شود و از سوی دیگر موهای آنها حالت کرکی پیدا نمی کند ولی سگهایی که دارای موهای سیم مانند هستند می بایست موهایشان 2 الی 4 بار در طول سال کوتاه شود . و در این فواصل برس زدن منظم می تواند مو را در وضعیت مناسبی قرار دهد . سگهای مو بلند نیز نیاز دارند که مرتبا ً شانه و حمام داده شوند . این امر از ژولیدگی موها جلوگیری می کند .


آرایش منظم حیوان چندان کارسخت و طاقت فرسائی نیست . این عمل نه تنها باعث تمیزی مو می گردد بلکه باعث عکس العمل نشان دادن پوست وعضلات می شود . قبل از برس یا شانه زدن بهتر است که پوست را به خوبی و توسط هر دو دست ماساژ داد . این امر باعث بهبود گردش خون در پوست گشته و از سوی دیگر به جدا شدن موهای مرده از سطح بدن نیز کمک می کند . بعد از این کار باید موهای حیوان را به خوبی برس زد یا شانه کشید تا موهای مرده از بدن زدوده شود . سگهایی که دچار ریزش مو هستند به آرایش بیشتری نیاز دارند . بخصوص اگر در داخل خانه نگهداری می شوند . این کار رشد موهای جدید را تشویق می کند و زمان موریزی را کاهش می دهد . در مورد نژادهای کوچک خانگی چنانچه این عمل برروی یک ورق کاغذی بزرگ نظیر روزنامه انجام گیرد می توان پس از اتمام برس زدن به راحتی این کاغذ که حاوی موهای ریخته شده است را جمع کرد و دور انداخت . به این ترتیب می توان از آلوده شدن لباسها و وسائل منزل با موهای سگ پیشگیری نمود .


در واقع یکی از معضلات صاحبان سگهای خانگی ریزش موی حیوان آنها است و به گمان وقوع یک بیماری پوستی به دامپزشک مراجعه می کنند . در توضیح این مطلب باید گفت که موها نیز مانند سایر سلولهای بدن دارای زندگی محدودی هستند و پس از طی این دوره می میرند و از بدن جدا می شوند . درک صحیح این مطلب وقتی کسب می گردد که شما به برس موی خود نظری بیاندازید . قطعا ً در برس تارهایی از موهای خود را خواهید یافت . این موها چیست و از کجا آمده است ؟ این موها در واقع همان موهای مرده هستند که چون اتصال ریشه آنها سست شده است هنگام برس زدن کنده شده و در لابلای دانه های برس قرارگرفته اند .

مثال دیگر زمانی است که صبح از رختخواب بر می خیزید ؛ اگر به دقت بر روی بالش خود بنگرید چند عدد از تارهای موی خود را خواهید دید که در اثر اصطکاک سر با آن جدا شده است . ولی نکته مهمتر این است که در شرایط طبیعی با مرگ هر مو ، یک رشته دیگر بوجود می آید و رشد می کند ؛ و این همان عاملی است که سر افراد را همیشه پر از مو نگه می دارد . ولی اگر سرعت مردن و ریزش موها از سرعت خلق و رشد آنها بیشتر گردد ، موها کم پشت شده و به تدریج پوست آن ناحیه قابل رویت می گردد . پدیده ای که آن را تحت عنوان بی مویی نامگذاری کرده اند . درایجاد بی مویی عوامل بسیار زیادی دخالت دارند که می توانند منجر به بیماری پوست و مو شده و باعث ریزش موها شوند . در اینجاست که لفظ بیماری را به کارمی برند .

باید دانست که سگها دارای ریزش موی فصلی نیز هستند که در این ایام ریختن موها شدت می گیرد . به طوری که با دست کشیدن به بدن حیوان تعداد بی شماری مو جدا شده و به سطوح مختلف از جمله دست ، لباس و اشیاء داخل منزل می چسبند و این همان شکایت قدیمی مراجعه کنندگان و دارندگان سگ است . ولی بدن این حیوانات هیچگاه بی مویی را نشان نمی دهد . پس این پدیده یک بیماری نیست ؛ بلکه یک حالت فیزیولوژیک است که البته تحت شرایطی از قبیل سوء تغذیه ، استرس ، کمبود ویتامینها و ... تشدید می شود و تنها راه علاج آن ، برس و شانه زدنهای مکرر و روزانه می باشد .

غیر از ایام موریزی ، سگهای خارج از خانه اغلب نیازی به آرایش موها و تیمار (رسیدگی به موها) ندارند . زیرا در مقابله با شرایط جوی لازم است که روغنهای طبیعی را در موهای خود داشته باشند . حتی به سگهایی که پوست خیلی خشک و پوسته پوسته دارند می توان روغن کبد ماهی داد و ازمکملهای مشابه استفاده کرد . آرایش سگها به منظور نمایش و مسابقه می تواند جنبه جدی تری پیدا کند و درکشورهایی که این مسائل مطرح می باشد ، بسیاری از افراد ترجیح می دهند که حیوان خود را برای آرایش و شستشو به سالنهای مخصوص این کار ارجاع دهند . دراین سالنها حیوان به نحو حرفه ای مورد آرایش قرار می گیرد . حتی آرایش نمودن برخی از سگها نظیر Old English Sheepdog به وسائل اختصاصی احتیاج دارد .


چنانچه برس زدن موهای سگ بطور منظم صورت پذیرد ، معمولا ً نیازچندانی به شستن حیوان نمی باشد . اما در مواردی که آلودگی پوست و موها با شانه زدن رفع نمی شود و یا حیوان دارای موهای سفیدی است که به شستن احتیاج دارد ، می توان اقدام به شستشو و حمام دادن حیوان کرد . با این وجود شستشوهای مکرر و زود به زود ، به دلیل نرم شدن موها و ازبین رفتن چربیهای طبیعی پوست به هیچوجه توصیه نمی شود .

برای شستن بدن سگها باید از شامپو استفاده گردد و در این رابطه می توان از انواع شامپوهای سگ و یا شامپو بچه بهره گرفت . مشروط بر آنکه نهایتا ً بدن حیوان را به خوبی آب کشیده و در ضمن طی چند روز بعد موها و پوست را ازلحاظ وجود شوره مورد بررسی قرارداد .

چنانچه بعد از شستشو ، بدن حیوان شوره بزند باید به دو موضوع مشکوک شد :
 
اول آنکه بدن حیوان به آن شامپو حساسیت و دارد .
دوم آنکه عمل آب کشیدن بطور مناسب صورت نگرفته است .

در هر دو صورت ، بدن حیوان دچار خارش می شود و این مسئله می تواند صاحب دام را سریعا ً متوجه موضوع نماید . در هر صورت بهتر است که در مواجه شدن با چنین مواردی ، با یک دامپزشک آگاه مشورت شود و یا در شستشوی بعدی از شامپوی دیگری استفاده گردد .

برای شستن حیوان بهتراست که از آب ولرم مایل به سرد بهره گرفته شود . زیرا در احساس سگها حرارت گرم ، 27 درجه و حرارت داغ ، معادل 38 درجه می باشد .

در زمان حمام دادن یا شامپو زدن باید دقت کرد که شامپو و آب وارد چشمها و گوشهای حیوان نشود . استفاده از وانهای کوچک و یا تشت برای شستشوی حیوانات مناسب است . بدین ترتیب می توان سگ را بطور کامل در آب شناور ساخت و بخوبی شست . بسیاری از حیوانات چنانچه از ابتدای زندگی به حمام کردن عادت داده شوند ، از این عمل لذت می برند . اما شستن سگهای بزرگی که از حمام خوششان نمی آید کار مشکلی است و اغلب به کمک فرد دیگری نیز نیاز خواهد بود .

پس از اتمام شستشو و بخصوص در ایام سرد ، باید بدن حیوان را خشک کرد . بهتراست تا چند ساعت از برخورد هوای سرد با سگ جلوگیری کرد . این نکته بخصوص در سگهای نژاد کوچک از اهمیت بیشتری برخورداراست .

نحوه خشک کردن حیوان نیز به حوصله و زمان و امکانات صاحب آن بستگی دارد . می توان سگ را به وسیله یک پارچه جاذب رطوبت مانند حوله خشک کرد . برخی از افراد ترجیح می دهند که سگ خود را به وسیله سشوار خشک کنند .


گاهی اوقات و بسته به شرایط جغرافیایی ، ممکن است موها به وسیله موادی از قبیل نمک ، قیر ، لجن ، رنگ ، صمغ درختان و امثال آن آغشته و آلوده گردد . در این موارد برای پاک کردن مو و پوست به هیچ وجه از موادی نظیر بنزین ، نفت ، تورپنتین و مواد شیمیائی مشابه استفاده نکنید . زیرا این مواد باعث خشکی پوست و تخریب آن می گردند . چنانچه این آلودگیها مختصر و سطحی باشند ، می توان با قیچی موهای آلوده را قیچی کرد . در غیر اینصورت بهتراست که منطقه آلوده را به وسیله روغنهای گیاهی یا معدنی به مدت 24 ساعت چرب نگه داشت و بعد از آن به وسیله صابون و آب بدن را شستشو داد .

در مناطقی که گیاهان تیغ دار رویش زیادی دارند ، صاحبان سگها می بایست بطور مکرر نواحی مختلف بدن حیوان نظیر بین پنجه ها ، زیرپاها ، اطراف گوشها و دستگاه تناسلی را بازرسی نموده و این خارهای خطرناک را از بدن جدا سازند .

گل و لای و لجن و توده های سفت ، اغلب در اطراف گوش و زیر پاها یافت می شوند و باعث آلودگی محیط و گرفتاریهای زیادی می گردند . در بعضی موارد حیوان با توسل به دندانهایش سعی به کندن و دفع آنها می کند . این توده ها را به راحتی می توانید از سطح مو قیچی کرده و جدا سازید . در انجام این کار باید به دو نکته توجه کرد :
 
اول این که مو را نباید آنچنان قیچی کرد که کم پشتی آن بارز گردد .

دیگر اینکه به پوست نیز آسیبی وارد نگردد .

البته توده های کوچک را بهتراست که با شانه کردن از سطح و موازی با پوست از روی موها جدا نمود . اقدامات آرایشی و بهداشتی تنها محدود به موها نمی شود ؛ بلکه چشم ها ، دندانها ، ناخنها و گوش ها نیز باید مورد مراقبتهای خاص قرارگیرند .

سلامت دندانها

سلامت دندانها

توله ها و سگهای جوان درمدتی که دندانها و فکهای آنها در حال توسعه هستند ، به چیزهای مقاوم و سختی برای جویدن نیازدارند . این تکامل و توسعه شامل افتادن دندانهای شیری و تحریک رشد دندانهای اصلی که در زیر دندانهای شیری قرارگرفته اند ، کمک به خارج شدن دندان اصلی از لثه ،  تکامل فکها و محکم قرارگرفتن دندان اصلی درفکها می شود . سگهای بالغ نیز به جویدن تمایل دارند که علل آن شامل تمیزساختن دندانها ، ماساژدادن لثه ، فعال نگه داشتن فکها و همچنین نیاز به تخلیه شرارت و خشونتهای داخلی می باشد .

پوسیدگی های دندان آنچنان که دندانهای انسان را مبتلا می سازد در سگها شایع نیست . اما تشکیل جرمهای دندانی که بر روی دندان سگها بخصوص در مرز بین دندان با لثه تجمع می یابد  ، از سرعت بیشتری نسبت به انسان برخوردار است . این رسوبها چنانچه برداشته نشوند ، شروع به تحریک نموده و متعاقبا ً عفونی می گردند . درپی آن مینای دندان دستخوش فرسایش و تضعیف گشته و نهایتا ً تخریب ریشه دندان را به دنبال خواهد داشت . لذا توجه به این امر بسیارحائز اهمیت است که جهت حفظ بهداشت دهان و دندان بصورت دوره ای به دامپزشک مراجعه شود . 

تکامل دندان و فک بطور نرمال یک سال و یا بیشتر ادامه می یابد . این امر به نژاد سگ ، فعالیتهای جوشی آن ، میزان مصرف کلسیم و سایرفاکتورهای شناخته شده یا شناخته نشده ارتباط دارد . وقوع بیماریها نظیر دیستمپر می توانند در بعضی موارد رشد دندان و فک را متوقف سازند .

حال روشن شد که چرا سگها بخصوص توله ها و سگهای جوان زمانیکه وسایل جویدنی مورد نیازشان از سوی صاحبانشان تامین نمی شود وسایل(احتمالا ً) با ارزش داخل خانه را با جویدنهای خود خراب و مستهلک می سازند و یا دست و پاس ضاحبان خود را گاز می گیرند . بنابراین با قراردادن یک وسیله جویدنی برای سگ وسایل خانه و دست و پای خود را ! را از گاز گرفتگی حفظ کنید و از سوی دیگر تکامل مناسب دندانها و فکهای حیوان را بیمه نمائید . به عبارت دیگر زمانی که غریزه به اومی گوید "بجو" واقعا ً چیز مناسبی برای جویدن در اختیارداشته باشد . از سوی دیگر آن چیزی که شما برای جویدن سگ در نظر می گیرید باید از دیدگاه وی نیز قابل قبول باشد .

نکته بسیار حائز اهمیت دیگر این است که سگها را باید از جویدن هر چیزی منع کرد. زیرا آنها می توانند اجسام را خردکنند و یا اشیاء غیر قابل هضم را ببلعند . تکه های تیز نظیر قطعاتی از استخوان که توسط سگ خورده شده و بلعیده شده باشد ممکن است باعث سوراخ شدگی دستگاه گوارش و تلف شدن حیوان گردد . اشیاء غیر قابل هضمی که می توانند به صورت قطعه قطعه در آیند نظیر اسباب بازیهای کائوچویی یا پلاستیکهای ظریف اغلب توسط حیوان به دندان گرفته شده و بلعیده می گردند . این اجسام اگر با استفراغ خارج نشوند ، می توانند باعث ایجاد انسداد در دستگاه گوارش گردند که در این حال باعث مرگ دلخراشی خواهد شد ؛ مگر آنکه یک جراحی سریع بر روی حیوان صورت پذیرد .

سلامت گوشها

گوشها
 

گوشهای هرسگی را باید بطور ماهیانه تمیز کرد و چنانچه سگ مستعد به بیماریهای گوش باشد ، این عمل می بایست در فواصل کمتری صورت پذیرد . برای این کار انگشت خود را درحالی که یک پارچه نرم مرطوب یا پنبه مرطوبی به دور آن پیچیده شده وارد گوش نموده و با چرخاندن آن در داخل گوش را تمیزنمائید . تنها تمیز نمودن قسمتهایی از داخل گوش که قابل دیدن می باشد کافی است . همچنین برای این کار می توان از گوش پاک کن های اطفال نیز بهره گرفت . ضرورتی ندارد که تمام اجسام مومی داخل گوش خارج شوند ؛ زیرا این اجسام بطور طبیعی دارای عملکرد محافظت کننده ای نیزهستند .



در برخورد با گوش درد و یا چرکی شدن گوش ، بهتر است که با دامپزشک خود مشورت نمائید . چرا که در این حال بیمار به مداوا و درمان نیاز دارد . گوش برخی از سگها دارای دسته موهای زیادی است که مانع جریان هوا به داخل گوش شده و زمینه ساز عفونتهای گوش می شوند . در این حال با نظرخواهی از دامپزشک ، به وسیله انگشت یا موچینهای زنانه ، تنها موهایی که به راحتی کنده می شوند را از داخل گوش خارج سازید .

زخمهایی که درنوک گوش دیده می شوند ناشی ازگزش حشرات ، بخصوص مگسها هستند . در این صورت ابتدا آنها را با آب و صابون شسته و سپس با کمی پماد محافظت کننده و باند تمیز پانسمان نمائید . با سمپاشی جایگاه یا به روش مقتضی باید جمعیت حشرات را به حداقل کاهش داد .


مراقبت ازگوش ها
 
قسمتی از برنامه بهداشتی روزانه حیوان ، باید معاینه منظم گوش ها باشد . نژادهایی که گوش های بلند و افتاده دارند (مثل کوکر اسپانیل و پودل) ، بدلیل اینکه لاله گوش آنها مانع جریان منظم هوا به داخل کانال گوش می شود ، بیشتر از نژادهایی که گوش های ایستاده دارند مستعد عفونت های گوش می باشند . در صورت لزوم باید گوش ها را جهت خارج کردن توده های موم پاک کرد . بهترین روش ، استفاده از تکه کوچکی پارچه کتانی است که چند قطره پارافین یا روغن زیتون روی آن ریخته شده باشد . برای افراد بی تجربه استفاده از گوش پاک کن به هیچ وجه توصیه نمی شود ؛ زیرا سطح داخلی گوش بسیار ظریف بوده و حرکت ناگهانی حیوان ممکن است منجربه جراحت آن شود .



اگرسگ شما علائم گوش درد مثل کج کردن سر ، خارش گوش بوسیله پنجه ها ، ناله یا تکان سر را نشان می دهد ، بخصوص بعد از قدم زدن در مزرعه یا محیط پرگیاه ، ممکن است بذر گیاهان وارد گوش آن شده باشد . لذا بهتراست با دامپزشک تماس بگیرید . تکان مداوم سر می تواند نشانه آلودگی سگ به جرب گوش باشد . هرگونه بوی نامطبوع یا ترشحات از گوش می تواند نشان دهنده عفونت باشد که باید با دامپزشک تماس بگیرید .

تغذیه سگ

همانطور كه مي‌دانيد سلامتي و نشاط هر موجود زنده‌اي بر اساس تغذيه درست و مناسب استوار است . شما بايد بتوانيد با تغذيه درست و استفاده از غذاهايي با كيفيت بالا و عاري از مواد آلوده و آب تازه ، تا حدود زيادي سلامتي و تندرستي سگتان را تضمين كنيد .

قبل از انتخاب هر نوع غذا براي حيوان ، بايد از پاكيزه بودن آن اطمينان كافي حاصل كنيد . چون آب و غذاي آلوده مي‌تواند منشاء بسياري از بيماريهاي مهلك بوده و حيات حيوان را در مخاطره قرار دهد . غذايي كه براي سگتان انتخاب مي‌كنيد ، بايد داراي يك تركيب متعادل حاوي كربوهيدرات ، پروتئين ، چربي ، ويتامينها و مواد معدني باشد . نسبت و مقدار هر يك از اجزاي ذكر شده بستگي به وضعيت جسمي ، شرايط محيطي كه سگ در آن زندگي مي‌كند ، سن و بسياري از عوامل ديگر دارد . يك وعده غذايي نامناسب و نامتعادل مي‌تواند تأثير نامطلوبي در رشد جسمي و حتي جنسي سگ داشته باشد . علاوه بر اين ممكن است باعث افزايش حساسيت حيوان نسبت به بيماريهاي مختلف شود .


توصيه مي‌شود هيچ موقع شرايط اقتصادي خود را معيار انتخاب غذاي سگتان قرار ندهيد . براي مثال دادن نان خشك به تنهايي ، هيچ موقع كافي نيست و تنها مي‌تواند جزيي از غذاي خشك او را تأمين كند . استفاده از غذاهاي كنسروي و آماده شده سگها به دليل اينكه حاوي مقادير متعادل و بالايي از پروتئين ، مواد معدني و ويتامينها مي‌باشند ، بسيار ايده‌آل است .

ارزانترين نوع غذا ، غذايي است كه بوسيله خود صاحب دام تهيه مي‌شود ؛ ولي بايد توجه داشت كه اين غذا بايستي داراي تركيب متعادلي از گوشت ، نان ، ذرت و يا غلات (به عنوان كربوهيدرات) ، سبزيجات پخته شده ، چربيها ، ويتامينها و مواد معدني باشد . براي مثال براي سگهاي بالغ بايد نسبت پروتئين به سایر تركيبات جيره غذايي 1 به 2 باشد . اصولا هيچ موقع نبايد يك جيره غذايي را كه سگ به آن عادت كرده است را به يكباره تغيير دهیم ؛ زيرا تغيير ناگهاني در جيره غذايي ممكن است باعث بروز استفراغ حاد در حيوان شود . مقدار و حجم غذا هم بايد به نحوي باشد كه باعث چاقي و يا لاغري نشود .

بهترين روش براي ارزيابي اينكه غذايي كه به سگ خود داده‌ايد مناسب وي بوده يا نه ، توجه به 2 مورد زير است :

1 - رفتارها و فعاليتهاي خود سگ :

كه در صورت مناسب بودن غذايش آن را سرحال و شاداب مشاهده خواهيد كرد و برعكس .

2 - توجه به وضعيت مدفوع :

هر چه مدفوغ سگ تيره بوده و حجم كمتري داشته باشد ، نشان‌دهنده اين است كه دستگاه گوارش حيوان آن را به خوبي هضم كرده ولي اگر مدفوع حيوان آبكي ، كف‌آلود ، كمرنگ و يا مشابه غذاي خورده شده‌ حیوان باشد ، بايد بدانيد حيوان براي هضم غذايي كه انتخاب كرده‌ايد ، مشكل دارد .

در ضمن اگر رنگ مدفوع سياه باشد ، بايستي قدري از ميزان گوشت مصرفي را از جيره غذايي حيوان كم كرد . مناسبترين وضعيت مدفوع كه نشان از يك جيره خوب دارد ، مدفوع لوله‌اي و قدري نرم مي‌باشد .

ظرف غذاخوري حيوان را هميشه تميز و پاكيزه نگه داريد و همواره 25 دقيقه بعد ، غذا را از جلوي حيوان برداريد ، تا وي ياد بگيرد كه غذايش را بايد در زمان معيني بخورد . گرم كردن مكرر غذاي سگ توصيه نمي‌شود چون اين كار باعث مي‌شود كه غذاي او به سرعت ترش و فاسد گشته و در نتيجه باعث ناراحتی دستگاه گوارش (معده) گردد . غذاي حيوان را بايد به صورت نه چندان گرم در اختيار وي قرار دهيد .


غذاهايي كه از يخچال خارج شده و سرد هستند را نبايد بلافاصله به حیوان بدهيد ؛ چون اين كار باعث مي‌شود كه دستگاه گوارش سگ مقداري از حرارت بدن را براي گرم كردن آن مصرف كند كه اين عمل با هضم غذايش منافات دارد .

گوشت :

گوشت اكثر حيوانات علفخوار از قبيل گاو ، گوسفند ، به ويژه دل ، كليه و شکمبه بسيار مفيد و مغذي است . تغذيه با ماهي تازه ، در صورتيكه حاوي استخوانهاي تيز و خطرناك نباشد ، بسيار عالي است . استفاده از گوشت خوك به دليل اينكه داراي چربي زيادي است ، توصيه نمي‌شود . گوشت را حتما ً  بصورت پخته در اختيار سگ قرار بدهيد .

استخوان :

استخوان و مغز استخوان در تأمين مواد غذايي سگها ارزش ويژه‌اي دارند . علاوه بر اين استخوان براي سلامتي دندانها و لثه‌ها نيز مناسب و مفيد است و جويدن آن بدليل توليد حجم زيادي از بزاق ، براي هضم غذا سودمند است . با اين حال بایستی نكات زیر را در مورد تغذيه با استخوان رعايت كنيد :

ـ استخوان حيوانات كم‌سن داراي مقادير زيادي غضروف بوده و براي سگهاي جوان مفيد و ضروري است .
ـ قبل از تغذيه با استخوان بايد مطمئن باشيد كه استخواني كه به سگ مي‌دهيد ، باعث انسداد و ناراحتي دستگاه گوارش سگ نخواهد شد . براي مثال استخوانهاي ريز بدليل اينكه بدون جويده شدن بلعيده مي‌شوند ، مي‌توانند باعث انسداد مري شوند .

ـ استفاده مكرر و زيادي از استخوان باعث يبوست مي‌شود .

غلات :

اين قسمت شامل موادي همچون آرد گندم ، برنج ، جوي دوسر ، ارزن و ... است كه بايستي بصورت پخته و يا بو داده مصرف شوند . بهتر است كه غلات را با پوستشان به مصرف سگ برسانيد زيرا در غير اينصورت ويتامينهايي كه در پوست غلات موجود است از بين خواهد رفت . توجه كنيد كه آنها را خوب كوبيده و همراه با انواع سبزيجات پخته ، مخلوط كرده و براي غذاي سگتان مصرف كنيد

سبزيجات :

استفاده از سبزيجات بدليل داشتن ويتامينها و مواد معدني در تركيب جيره غذايي سودمند است . براي مثال اسفناج بدليل داشتن مواد آهني قابل توجه در تقويت سيستم خونساز بدن ، مفيد است .

نمك :

استفاده زياد از نمك در جيره غذايي سگها توصيه نمي‌شود زيرا براي سلامتي كليه‌هاي سگ ، بدليل اينكه حيوان فاقد غدد ترشح‌كننده عرق مي‌باشد ، زيان‌آور است . اصولا غذاهاي نمك‌زده و ادويه‌دار براي سگ مفيد نيست .

روغن (چربيها) :

استفاده از روغنها مانند روغنهاي مايع بدليل داشتن مقادير زيادي اسيدهاي چرب ضروري در جيره غذايي سگها الزامي است . كمبود اين اسيدهاي چرب باعث بروز اختلالاتي در سيستم عصبي و شنوايي سگها خواهد شد و برعكس استفاده از آنها باعث شادابي و سلامتي پوست گشته و موجب خوش‌طعم شدن غذا نيز مي‌شود . استفاده از روغن ذرت و يا روغن زيتون به مقدار 2 تا 3 قاشق چايخوري توصيه مي‌شود .

براي تغذيه سگ‌هاي بالغ 2 وعده غذايي در روز كفايت مي‌كند . ولي در مورد توله‌هاي جوان بايد تعداد وعده‌هاي بيشتري را در نظر بگيريد . توله‌ها نسبت به سگهاي بالغ به غذاهاي انرژي‌دار ، اسيدهاي آمينه و اسيدهاي چرب ضروري بيشتري نيازمند هستند . بنابراين در بررسي كيفيت و كميت غذايي آنها ، بخصوص بعد از سن، 5 هفتگي كه از شير گرفته مي‌شوند ، وسواس بيشتري به خرج دهيد . استفاده از شير ، تخم‌مرغ و گوشت در اين راستا قابل توصيه است ؛ ولي هرگز تخم‌مرغ را بصورت خام به حيوان ندهيد ، زيرا اينكار باعث ایجاد مشکل در جذب ويتامين B1 خواهد شد .

در اين سنين كه توله‌ها رشد سريعي دارند ، استفاده زياد از غذاهايي با فيبر بالا توصيه نمي‌شود . بعد از اينكه سگها به سن بلوغ رسيدند ، بتدريج مقدار غذاي مصرفي آنها كاهش مي‌يابد و بهمين دليل بايد تعداد وعده‌هاي غذايي را به 2 بار در روز كاهش دهيد . با اين حال توجه به شرايط محيطي ، جثه ، نژاد و ميزان فعاليت آنها در اين راستا الزامي است . براي مثال جيره يك سگ آپارتماني با جيره يك سگ كار ، يا سگي كه در هواي سرد بيرون از منزل نگهداري مي‌شود ، مطمئنا ً متفاوت است .

در مورد سگهاي آبستن و سگهايي كه جفتگيري خواهند داشت نیز بايستی قبل از جفتگيري ، كميت و كيفيت غذا را افزايش دهيد (مثلا با استفاده از مكمل‌هاي پروتئينه و ویتامینه) و بعد از اين مدت بايد جيره را به حالت اوليه برگردانيد و دوباره از هفته 3 و 4 آبستني كه وزن سگ شروع به زياد شدن مي‌كند ، بتدريج مقدار غذا را زياد كرده و كيفيت آن را نيز بالا ببريد . استفاده از مكمل‌هاي ويتامين بخصوص ويتامين D و مقادير كافي كلسيم و فسفر ، در طي آبستني بسيار مفيد است . بعد از زايمان و در طي 3 هفته اول بعد از بدنيا آمدن توله ، جيره غذايي مادر را به 2 الي 3 برابر مقدار عادي افزايش دهيد .

آب :

آب آشاميدني بايد پاكيزه و عاري از مواد آلوده باشد . ظرف آبخوري سگها را حداقل يكبار در روز شسته و پر از آب كنيد . آب بدن اين حيوان به طرق مختلف مانند ادرار ، مدفوع و له‌له زدن دفع مي‌شود . بنابراين بايد سعي كنيد آب تازه هميشه در اختيار حيوان باشد (به خصوص در فصل گرما) . ظرف آبخوري سگها بايد ارتفاع مناسبي از سطح زمين داشته باشد تا موشها نتوانند به آن دست يابند زيرا آنها می توانند بيماريهاي خطرناكي مانند لپتوسپيروز را به سگ منتقل کنند .

پریود ، فحلی و زایمان در سگ

سن بلوغ و توانائی در جفتگیری در نژادهای مختلف متفاوت است . اصولا نژادهای کوچک زودتر از نژادهای بزرگ به سن بلوغ می رسند . بطور کلی سگهای نر بعد از 6 ماهگی قدرت باروری دارند و بلوغ کامل آنها در12 الی 14 ماهگی اتفاق می افتد . سگهای نر سالم می توانند فعالیت های تناسلی خود را تا 8 الی 10 سالگی حفظ کنند . دراین دوره سگهای نر در هر زمانی قادر به جفتگیری بوده و محدودیت زمانی مطرح نمی باشد .سگ ماده درفصل تولید مثلسگهای ماده اولین فعالیت های تناسلی یا به عبارت دیگر اولین فحلی خود را در 6 الی 7 ماهگی نشان می دهند . این زمان می تواند تا 18 ماهگی نیزبه تاخیر افتد . فواصل دوره های فحلی بطورمتوسط هر 7 ماه یکبارمی باشد . در خلال دوره فحلی سگ ماده آماده فعالیتهای تناسلی است و به سگهای نر اجازه جفتگیری می دهد . به عبارت دیگر تنها در خلال این مدت محدود است که سگ ماده باروری دارد . لذا اگر به هیچوجه قصد ندارید که از سگ خود توله بگیرید بهتراست که آن را قبل از بلوغ جنسی عقیم نمائید .

دوران بارداری و زایمان 

سگ ماده معمولاً بین 8 تا 12 ماهگی بالغ می شود . در بعضی موارد ممکن است بلوغ زودتر (6 ماهگی)  یا دیر تر (18 ماهگی) رخ دهد . اگر سگ ماده برای اولین بار تا سن 20 ماهگی فحل نشد به دامپزشک مراجعه کنید .


فحل شدن

مدت فحل سگ ماده معمولا ً 18 الی 21 روز طول می کشد ، سگ ماده فقط سگ نر را در چند روز اول زمان فحل قبول می کند و باردار می شود . اولین نشانه فحل شدن ، متورم شدن لبه مهبل می باشد . سپس بزودی خونریزی (پریود) شروع می شود . خونریزی می تواند بین 4 الی 14 روز (بطور متوسط 10 روز) ادامه داشته باشد . در زمانی که سگ ماده خونریزی دارد ، سگ نر بسیار زیاد جذب او می شود اما سگ ماده به آنها اجازه جفتگیری را نمی دهد ؛ تا زمانی که خونریزی کم یا قطع شود و مهبل تا حد ممکن بزرگ شود . در این زمان سگ ماده سگ نر را برای جفتگیری قبول می کند . این فحل  ، بارور است و بین 5 الی 12 روز ادامه دارد. در 2 - 3 روز اول پس از اتمام پریود سگ ماده ، زمانی مناسبی برای جفتگیری می باشد . این دوره زمانی است که اگر قصد دارید توله سگ داشته باشید باید عمل جفتگیری شروع شود . برای اینکه مطمئن شوید عمل لقاح بخوبی انجام شده است باید جفتگیری 2 روز بعد تکرار شود . اگر سگ ماده حامله شده باشد فحلی او زودتر به پایان می رسد .

سگهای خانگی بطور معمول دوبار در سال فحل می شوند . بجز در باسنجی ها (Basenji  ) ، سگهای وحشی ، گرگها و روباه ها ، که فقط یکبار در سال جفتگیری می کنند . اکثر سگهای ماده در فصل بهار (ماههای دی-اسفند) و فصل پاییز (ماههای مرداد- شهریور) فحل می شوند . البته در این مورد استثناهایی هم وجود دارد . برخی از ماده ها ممکن است وقفه طولانی تر یا کوتاه تری بین مدت زمان فحلشان داشته باشند .

 

بارداری

مدت زمان بارداری سگ بطور متوسط 63 روز می باشد . ورم شکم از هفته پنجم بیشتر آشکار شده و شکم بطرف جلو می رود ، حتی اگر فقط یکی دو توله سگ را حامله باشد یا چاق باشد . تشخیص دادن نشانه های نزدیک شدن زمان زایمان ممکن است بسیار دشوار باشد .

از 35 روزگی زمان بارداری ، سینه ها  بزرگ می شود و نوک سینه ها  بزرگتر و صورتی تر می شوند . 3 الی 4 روز قبل از زایمان ، از نوک سینه ترشح آبدار می آید. در سگهای ماده ای که فقط چند عدد توله برای زایمان دارند ، بزرگی سینه ها ممکن است تا هفته آخر شروع نشود . شیر واقعی اغلب بین 5 تا 6 روز قبل از زایمان تولید می شود .

در مدت بارداری سگ ماده ، شما باید به مقدار زیاد غذای مناسب به او بدهید ، مولتی ویتامین و کلسیم را به مقدار توصیه شده توسط دامپزشک به رژیم غذایی او اضافه کنید  و با ملایمت به او ورزش دهید .